ကြၽန္ေတာ္Nookအခန္းထဲကထြက္လာၿပီး။ ကြၽန္ေတာ့္အခန္းသို႔မသြားဘဲဧည့္ခန္းထဲကိုပဲသြားၿပီး ဆိုဖာေပၚမွာထိုင္ၿပီးေတာ့ ဖုန္းကိုေျဖလိုက္သည္။
"ေျပာ"
"မင္းကလည္းဖုန္းကိုင္တာၾကာလိုက္တာ"
"ငါကကိုင္ကိုမကိုင္ခ်င္တာ။ အခုဘာကိစၥရွိလို႔လဲ"
"ဒီလိုပါပဲ။ ပ်င္းလို႔ဆက္လိုက္တာ။ ၿပီးေတာ့မင္းကငါစာပို႔တာလည္းမျပန္ဘူးေလ။ အဲ့ေတာ့ငါကဖုန္းပဲေခၚလိုက္တာေပါ့"
"မင္းမွာေျပာစရာမရွိရင္ငါဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့မယ္"
"ခဏေနဦး။ GNလို႔ေျပာေပး"
"႐ူးေနလား။ ဆုေတာင္းလိုက္ေလ"
"ေျပာမွာလား။ မေျပာဘူးလား"
"ေအးေအး GN"
"ဒီလိုမွေပါ့"
ကြၽန္ေတာ္ပါးခ်ိဳင့္ေကာင္နဲ႔ဖုန္းေျပာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာေရွ႕မွာရွိေနတဲ့ဧည့္ခန္းကမွန္ကိုျပန္ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ၿပဳံးေနတဲ့ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာ။
ခ်ီးငါၿပဳံးေနတာလား။
"ဘယ္သူနဲ႔ဖုန္းေျပာေနတာလဲ"
အေဖကသူ႔အခန္းထဲကထြက္လာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကိုေမးေနတာ။"ဗ်ာ။ ဘယ္သူနဲ႔မွမဟုတ္ပါဘူး။ဘာလို႔လဲေဖေဖ"
"မ်က္ႏွာႀကီးကၿပဳံးေနလို႔"
"သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပါ။ မနက္ျဖန္ဂ်ဴတီလဲခ်င္လို႔ဆိုလို႔။ အဲ့ဒါသူနဲ႔စေနၾကတာ"
"မိန္းခေလးလား"
"မဟုတ္ပါဘူး။ ေယာက်ာ္းေလး"
"မသိပါဘူးငါ့သားမွာေကာင္မေလးေတြပါေတြရွိေနတာလားလို႔။ "
"မရွိပါဘူးေဖေဖရဲ႕။ ေဖေဖထိုင္ဦးေလ။ မတ္တပ္ႀကီးရပ္ေနတာ"
"ေအးေအး"
"ေဖေဖမအိပ္ေသးဘူးလား။ ၁၂နာရီထိုးေတာ့မယ္။ "
"အေဖခုမွတေရးႏိုးလာတာ။ မင္းေရာေဆး႐ုံမွာဘယ္လိုလဲအဆင္ေျပရဲ႕လား"
"ဟုတ္ေဖေဖေျပပါတယ္။"
"ငွားေနတဲ့တိုက္ခန္းကေရာ။ဘယ္လိုလဲ"
![](https://img.wattpad.com/cover/317818836-288-k76562.jpg)
YOU ARE READING
Love Line (Ongoing)
FanfictionLove LineကKikoပထမဆုံးရေးတဲ့fan ficလေးမို့အမှားပါရင်ထောက်ပြနိုင်ပါတယ်ရှင့်။❤️💚 Ficထဲမှာပါတဲ့သုံးထားသော နေရာ/စကားအသုံးအနှုန်း များသည်ဖန်တီးသူ၏စိတ်ကူးယဉ်သက်သက်သာဖြစ်ပါသည်။မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမှထိခိုက်လိုစိတ်မရှိပါဘူးရှင့်။ ကလေးနှစ်ယောက်ကိုချစ်တဲ့စိ...