ကြၽန္ေတာ္ေက်ာင္းပုံမွန္တက္ေနတာတစ္ပတ္ေလာက္ရွိၿပီ။ မတက္လို႔လည္းမရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ေက်ာင္းေခၚခ်ိန္
မျပည့္လို႔ျဖည့္ေနရတာရယ္ စာေမးပြဲကလည္းေျဖရေတာ့မွာေၾကာင့္ ေန႔တိုင္းေက်ာင္းသို႔လာေနျခင္းျဖစ္သည္။
ဒါမဲ့ဒီေန႔ကြၽန္ေတာ္အရမ္းေပ်ာ္ေနသလိုလိုစိတ္ထဲမွာခံစားေနရသည္။
ကြၽန္ေတာ္ဟိုတစ္ပတ္တုန္းကဟိုေကာင္ေတြက ကိုဗလ အေၾကာင္းကို ညစ္ေမးေတာ့ကြၽန္ေတာ္စကားလမ္းေၾကာင္းလြဲၿပီးအိမ္ပဲျပန္လာခဲ့သည္။ ဒါမဲ့ အိမ္ေရာက္ေတာ့ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္ကြၽန္ေတာ္ျပန္ေတြးမိသည္။
ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ကိုဘယ္လိုသေဘာထားေနတာလဲ။ သူကြၽန္ေတာ့္ကိုေမးသလို"ကြၽန္ေတာ္ကသူ႔ဆီကဘာလိုခ်င္လို႔လိုက္ကပ္ေနတာလဲ" တဲ့။ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္းအေျဖမရွိဘူး။ ဒါနဲ႔ကြၽန္ေတာ္သူနဲ႔မေတြ႕တာတစ္ပတ္ေလာက္ေတာင္ရွိၿပီ။ေက်ာ္ေတာင္ေက်ာ္ေနၿပီထင္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လိုစာေမးပြဲအနားနီးမွစာကိုဖင္ေထာင္က်က္တဲ့သူအတြက္ကေတာ့ စာေမးပြဲနီးၿပီဆိုရင္ေရခ်ိဳးဖို႔ေတာင္အခ်ိန္မရွိ။ ေလးငါးလစာေလာက္ကို တစ္ပတ္ထဲနဲ႔အေသက်က္တာ။အဲ့ေတာ့ေဆး႐ုံကိုေတာင္မသြားျဖစ္။ အေဖတို႔ကလည္းစာေမးပြဲေၾကာင့္ဆိုေတာ့နားလည္ေပးထားပါသည္။
ကြၽန္ေတာ္ဟာကြၽန္ေတာ့္အသက္တန္းဖိုးထက္မ်ားတဲ့ ေယာက်ာ္းေလးေတြေရာ။မိန္းခေလးေတြေရာနဲ႔တြဲခဲ့ဖူးေပမဲ့ သူ႔က်ေတာ့အဲ့လိုမဟုတ္ျပန္ဘူး။
ဘာလို႔လဲ သူကဘာမ်ားထူးျခားေနလို႔လဲ။ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုခ်စ္မိသြားတာလား။
တကယ္လို႔ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုခ်စ္မိသြားခဲ့ရင္ေတာင္ဘာေၾကာင့္ခ်စ္မိသြားခဲ့တာလည္း။ဘာအခ်က္ေၾကာင့္လဲ။
ဟာ!!မသိေတာ့ဘူး။ကြၽန္ေတာ္အေတြးေတြကိုရပ္လိုက္ၿပီး အိပ္ယာေပၚလွဲခ်လိုက္သည္။ ႐ုတ္တရက္ေခါင္းေတြလည္းကိုက္လာသည္။
"က်စ္!! ျဖစ္ျပန္ၿပီကြာ"ကြၽန္ေတာ့္
ကုတင္ေဘးကအံဆြဲေသးေသးေလးထဲကေဆးတစ္လုံးယူၿပီးထုတ္ေသာက္လိုက္ၿပီး လူတစ္ေယာက္ကိုဖုန္းေခၚရန္ျပင္သည္။
"ဗလေကာင္👹"ဟူေသာcontantကိုႏွိပ္လိုက္ေတာ့ စကၠန႔္ပိုင္းေလာက္အၾကာမွာ တစ္ဖက္ကျပန္ေျဖလာသည္။
YOU ARE READING
Love Line (Ongoing)
FanficLove LineကKikoပထမဆုံးရေးတဲ့fan ficလေးမို့အမှားပါရင်ထောက်ပြနိုင်ပါတယ်ရှင့်။❤️💚 Ficထဲမှာပါတဲ့သုံးထားသော နေရာ/စကားအသုံးအနှုန်း များသည်ဖန်တီးသူ၏စိတ်ကူးယဉ်သက်သက်သာဖြစ်ပါသည်။မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမှထိခိုက်လိုစိတ်မရှိပါဘူးရှင့်။ ကလေးနှစ်ယောက်ကိုချစ်တဲ့စိ...
