Episode (19) Zawgyi

340 8 0
                                        

3နာရီၾကာၿပီးေနာက္
~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Nanon!!Nanonထေတာ့ေလ။ေရာက္ၿပီ။ အားလုံးဆင္းသြားၾကၿပီ။ ကိုယ္တို႔ပဲက်န္ေတာ့တာ"

"ဟင္...အင္းးး"
ဟမ္ငါOhmရဲ႕ပခုံးေပၚမွာအိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ့တာလား။

"ငါမင္းေပၚမွာအိပ္ေပ်ာ္သြားတာလား"

"မဟုတ္ပါဘူး။ မင္းအိပ္ငိုက္ေနလို႔ကိုယ့္ပခုံးေပၚတင္ေပးထားတာ"

"အဲ့ဒါဆိုလည္းႏႈိးလိုက္ေလ။"

"မႏႈိးရက္ပါဘူး။ သေရေတြက်ၿပီးအိပ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကို"

"‌အ႐ူးေကာင္"

"5555555"

ကြၽန္ေတာ္တို႔ေရာက္ေနတဲ့ေနရာကမိဘမဲ့ကေလးေက်ာင္း။ ၿမိဳ႕ျပင္နားမွာျဖစ္တာေၾကာင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ကစိမ္း‌စိုသာယာေနတာ။ ဝင္ဝင္ခ်င္းကေလးေတြရဲ႕စာဆိုသံေတြၾကားရသည္။
တစ္ခ်ိဳ႕ကေလးေတြကေတာ့ အျပင္ဘက္ကစားကြင္းေသးေသးေလးမွာေဆာ့က‌စားေနၾကတာ။ သူတို႔ေလးေတြၾကည့္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းဘူး။ ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္နဲ႔မိဘရဲ႕စြန႔္ပစ္ျခင္းကိုခံခဲ့ရတာ။ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္းမိဘေတြမရွိေတာ့လို႔ ဒီေက်ာင္းကိုေရာက္လာၾကတာ။ ဘယ္လိုအေျခေနနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္မိဘမရွိၾကတဲ့ကေလးေလးေတြပဲမဟုတ္လား။ကြၽန္ေတာ္ေတြးေနတုန္းမွာပဲ
ကြၽန္ေတာ့္ အက်ႌစေလးကိုလာကိုင္တဲ့ကေလးေလး

"ဦးဦး။ ဦးဦးမွာမုန႔္ရွိလား"

"ရွိတာေပါ့ကေလးရဲ႕။ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ သားေလးကစားခ်င္လို႔လား"

"အင္း။စားခ်င္တယ္။"

"အဲ့ဒါဆိုအလကားေတာ့မရဘူး"

"အလကားဆိုတာဘာလဲဦးဦး။"

"အလကားဆိုတာ။ တျခားသူရဲ႕မုန႔္ကိုစားခ်င္ရင္ အဲ့လူကိုလည္းတစ္ခုခုျပန္ေပးရတယ္တဲ့"

"ဟင္။ သားသားမွာမုန႔္မွမရွိတာ"

"5555သားသားဆီကမုန႔္ျပန္မေတာင္းစားပါဘူး။ ဦးဦးရယ္ဦးဦးသူငယ္ခ်င္းေတြရယ္ကသားသားကိုခနေနရင္ ေမးစရာေလးေတြရွိလို႔။ အဲ့ဒါကိုသားသားကေျဖေပးယုံပဲ"

"အဲ့ဒါဆိုမုန႔္စားရမွာလား"

"စားရမွာေပါ့။ ေရာ့အခုနည္းနည္းအရင္စားထား"
ကေလးလက္ထဲမုန႔္ထုပ္ေလးထည့္ေပးေတာ့ ကေလးေလးကၿပဳံးၿပီးကြၽန္ေတာ့္ကိုလာဖက္သည္။ ျဖဴစင္တဲ့ကေလးေလးရဲ႕ရင္ခြင္ကေႏြးလိုက္တာ။ အျပစ္မရွိတဲ့ကေလးေလး။

Love Line (Ongoing)Where stories live. Discover now