Yeni yıl, tüm dualarımızın kabul olduğu, rahmet ve bereketle dolu bir dönem olsun. Sağlık, huzur, barış ve sevgiyle dolu bir yıl geçirmemiz dileğiyle.
Keyifle okumanız dileğiyle, yorum yapmayı ve yıldıza basmayı unutmayın lütfen.
🎧 KÖFN - Bi' Tek Ben Anlarım
💞
"İnsanın evi, gönlünün bağlı olduğu yerdir."
Napoleon Bonaparte
♧
Vurmuştum.
Sözleriyle beni incitmeyi başaran adama, tokat atmıştım!
Ne yaptığımı idrak ettiğimde panikledim. Elim yanıma düşerken korkuyla nefesimi tuttum. Mir yavaşça başını bana çevirdi. İnsan bir bakışla nasıl idam edilir bizzat yaşıyordum. Gözleri kısıldı. Kendini sakinleştirmeye çalıştığını, derince inip kalkan göğsünden anlayabiliyordum. Kendime kızdım. Neden öfkeme hakim olmamıştım ki?
Boğazımdan zorlu bir yutkunuş geçti. "Ben, sen öyle konuşunca..." dedim sesimi gür çıkarmaya çalışarak ama sözlerimi bıçak gibi kesti. "Bir daha sakın!" dedi ve bakışmamızı sonlandırarak çıktı duşakabinden.
Az önce hayatımda ilk defa birine vurmuştum! Bunu nasıl yapabilmiştim? Daha üç gündür tanıdığım adama! Titremem artınca bende banyodan çıkıp arkasından odaya geçtim. Islak kedi yavrusu gibiydim.
Mir, dolaptan kıyafet çıkarıp ıslanan tişörtünü ben yokmuşum gibi vücudundan sıyırdı. Fevri hareketleri öfkeli olduğunun göstergesiydi. Çıplak teniyle bakışınca kendime gelip arkamı döndüm. Ne utanmaz adamdı! Keşke haber verseydi, ya da banyoya geçseydi!
Şuan konumuz bu değil Naz!
Haklısın iç ses!
"Şey... Bir anda oldu, afedersin!" dedim yaşadığım vicdan azabıyla. Çok ileri gitmiştim. Ses gelmedi. Giyindiğini düşünerek yüzümü ona çevirdim. Alt pijamasını değiştirmiş, ıslak olanları odanın bir köşesine fırlatmıştı. Tam olarak ne diyeceğimi bilmiyordum. Özür dilersem, onunda dilemesi gerekiyordu çünkü kötü sözler sarf etmişti.
Göz göze geldiğimizde tepki vermedi. Hiçbir şey olmamış gibi yatağın sol tarafının örtüsünü açarken, "Ne yapıyorsun?" dedim hareketlerini anlamaya çalışarak. Tuhaf bir şey söylemişim gibi garipçe yüzüme baktı. "İzin verirsen yatacağım!" diyerek yatağa girdi. hayretle yatağın sol tarafına geçip tepesine dikildim. "Farkındaysan bir şey konuşuyorduk?"
Gözleri bıkkınca beni buldu. "Daha eve geleli yarım saat olmadı. Aşağıda babamdan bir ton azar işitip odama geliyorum ve," derken sinirle güldü. "27 senelik ömrümdeki ilk tokadımı yiyip günü bitiriyorum. Maşallah, günüm ne muhteşem geçmiş!" dedi kendiyle alay ederek. Avucumun içi sızlarken gözlerim irice açıldı. Hangi hakla ona vurdum ki?
"Çok üzgünüm. Sen öyle konuşunca tutamadım kendimi, gerçekten!" Açıklama yaptım ama sözlerim etki etmemişti surat ifadesinden anladığım kadarıyla. Gözlerime bakarak derin bir nefes çekti içine. Yüzüm ne halde bilmiyorum, sadece yaptığım hata yüzünden vicdanım sızlıyordu.
"Naz, yorgunum ve uyumak istiyorum."
"Mir..."
"Tamam. Düzgün şeyler çıkmadı ağzımdan ama, karşılığı bu değildi." deyip ellerini kafasının altına koydu. Tavanı seyrediyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MECRUH KARANFİL °En Derin Yaram°
Ficção Geral"Bir kalp ne kadar yara alırsa o kadar sızlıyordu. Benim kalbimse sızlamaktan yorulmuş, sadece kanıyordu..." Naz ÇELİKER 🎲 "Ne b...
