eĞ

Adsız Bölüm 19

Zehra'nın ağzından...

"Kapılar açık kalsın." dedi Lara gülümseyerek. Elimi helikopterin kapısından indirip iç çekmiştim.

Helikopterin benzini bitmişti. Bu nedenle acil iniş yapmak zorunda kalmıştık ve buralarda nasıl helikopter yakıtı bulacağız hiç bilmiyordum!

Diğer kurtulan helikopterlerdeki siviller şu an nereye gidiyor bilmiyorduk ama telsiz olduğu için Lara onlarla iletişim kuracağından emindi. Bu konuda endişelenmiyordu.

"İçeriye geçseydik?" diyerek helikopteri indirdiğimiz yerin hemen yanındaki büyük garaj gibisi şeyi işaret etti Özlem. "Birazdan gün doğar. Güneş alerjisi..." diye de açıkladı kendini.

"Güvenli olup olmadığını bilmiyoruz." dedikten sonra helikopteri işaret etti. "İçeride çarşafların olması gerekiyordu ama. Bakabilirsiniz isterseniz. Olmadı helikopterde de saklanabiliriz. Ama garajın güvenli olup olmadığını bilmiyoruz."

"Tamam." dedi Özlem başını sallayarak. Ardından Bora ile beraber helikoptere girdiler. Yunus da içerideydi zaten. Kerem var diye kesinlikle yüzlerine bile bakmıyorlardı.

Artık umurlarında bile değil gibiydi... Şu an helikopterde olmaları benim için daha iyi olmuştu çünkü Bora hakkında kötü kötü şeyler söylerken o beni duyamayacaktı. Bu yüzden rahattım.

"Şimdi... Biri bana neden Dicle'nin burada kanlı canlı durduğunu ve hala birimize saldırmadığını anlatabilir mi?" dedi Gece gergince.

"Neden kimse beni sormuyor?!" dedim sinirle.

"Sıra sana da gelecek!" dedikten sonra Dicle'ye döndü Canan da. "Önce sen açıklama yap. Yoksa gerçekten zombiyken bir insan gelip seni ısırdı mı? Bu sayede mi tekrar insana dönüştün? Merve haklı mıymış?"

"Dicle ısırılmış mı?" dedi Lara dehşetle ona bakarken. "Ve zombi olmana rağmen hala bir iraden var mı?!"

"Zombi değilim." dedi Dicle Lara'ya karşı. "Artık değilim yani. Ne olduğuna dair en ufak fikrim yok ama işte bir ara beynim bir gitmiş bir gelmiş. Fena değil ama tavsiye ediyorum yani."

"Bu muazzam bir şey!" dedi birden büyülenmiş bir şekilde. "Hiç içinde zombiliğe dair içgüdün yok yani öyle mi?"

"Hayır."

"Isırık izini görebilir miyim?" dedikten sonra ona yaklaşınca Dicle kolunu sıyırıp göstermişti.

"Neredeyse 2-3 hafta geçti sanırım..."

"İyileşmiş..." dedi Lara kendi kendine yarayı incelerken. "Bu sende panzehir olabilir demek oluyor ve-" diye heyecanla konuştuktan sonra birden durgunlaştı. Yüzü düştü ve endişeli bir hal aldı.

"Sakın bunu hiç kimseye gösterme!" diye hızlıca kolunu indirdi Lara yarayı saklayarak. "Dicle hiç normal bir çağda değiliz. Bilim adamları bunu öğrenirse seni kobay faresi gibi denek olarak kullanırlar ve üzerinde bir sürü deney yaparlar! Bana bakın, siz de kimseye bunun hakkında tek kelime etmeyin anladınız mı?" dedi hepimize hitaben. "Onu öldürme ihtimalleri bile var!"

"İçime su serptiniz bu arada..." dedi kinayeyle Dicle. 

"İnsana geri dönüştükten sonra zekanla ilgili bir problem yaşadın mı?"

"Biraz geri zekalılık bulaşmış."

"Gece!"

"Normal o zaman, eskiden de geri zekalıydı."

"Elf ya!" dedi sinirle kollarını birleştirerek.

"Dicle son defa söylüyorum, sakın bu yaşadıklarını kimseye anlatma!" dedikten sonra ben ve Kerem'e döndü bu sefer.