Adsız Bölüm 8

28 0 0
                                    

Zehra'nın ağzından...

"Bu ne lan..." diye mırıldanan Hazar ile bakışlarımı şoktan ayıramadığım Canan'dan çekip ona çevirmiştim. Elinde sivri uçlu bir iğne tutuyordu. Saniyeler sonra da elindekini düşürmüş ve yere serilmişti. Tabii o an kalan diğer üçüsü de düşünce Kerimi sıkıca kavrayıp arkama dönmüş ve burnuma değen silah ile durmak zorunda kalmıştım.

Kim lan bu?

"Demek şu meşhur Zehra da sensin..." diye iğrenç bir kahkaha attığında bir adım geriledim silahı gözüme sokmasın diye.

"Tanıştığımıza ne kadar sevindim bilemezsin..."

"Sen kimsin ki?" diye ciddiyetle sorduğumda üzerime yürümüştü. Ben de birkaç adım gerilediğimde sırtıma çarpan kişi ile arkama dönmüş ve anında kolumdan kavranmıştım.

"Onu da oturt!" dediği zaman "İNTİKAM!" diye bağırıp kahkahalar eşliğinde beni, Merve ve Canan'ın ortasında olacağım yere ittirmişti sertçe. Tabii ben ona dehşetle bakıyordum.

"Bıraksana kolumu!" diye kolumu kurtardığımda uzaklaşmıştı benden.

"Ne oluyor lan burada?" diye dehşetle Merve'ye döndüğümde bana baktı kısa bir süreliğine.

"Valla benim de tek bildiğim buraya Canan'ı getirdikten sonra bir saat boyunca yaptıkları gereksiz uzun tehdit konuşmasıydı. Aynı bizim kel olmayan müdür gibi bir saat konuştu da konuştu amk! Oturmamıza da izin vermedi... Yeni oturuyoruz biz de! Yoruldum ya!"

"Canan yaşıyorsun!" diye birden tekrar varlığını hatırlayarak ona döndüğümde gergince soluk vermişti.

"Yaşamıyorum Zehra!" diye tısladıktan sonra başıyla şu an baygın olanları sandalyelere bağlamaya başlayanları gösterdi. "Şu iki deli ömrümü yedi 1 günde. 1 GÜN!"

"ARANIZDA KONUŞMAYIN LANN!" diye birden gürleyerek yukarıya doğru peş peşe ateş açınca Ege korkuyla Merve'ye daha fazla sokulmuştu. Tabii ben de heriften böyle bir şey beklemediğim için ben de refleksle Merve'nin kolunu kavramıştım.

"Sizi silahlı birinden nasıl koruyacağım da bana sığınıyorsunuz amk! ÇEKİLİN!" diye sessizce cırlayarak beni ittiğinde silahı bu sefer bize doğrulttu deli olan.

"YELİZ'İM NERDE!?" diye bağırdığında Canan direkt ağlamaya başlamış Merve ise sabır çekmişti.

"SIÇRARIM YELİZ'İNE NE BİLELİM AMK?!" diye bağırdığı zaman bir kere daha sıkmıştı yukarıya doğru.

"BAĞIRMA BANA!"

"SEN BAĞIRMA BANA! BİR KIZA SAHİP ÇIKAMAMIŞSIN İŞTE!"

"BANA BAK KADIN!" diye öfkeyle diklendiği zaman Merve birden kahkaha atmıştı.

"KADIN BABANDIR! ÇİÇEK ÇİÇEKTİR! AMCAMA LAF ETTİRMEM BEN!" diye diklenen Merve'nin kolunu cimciklemiştim sertçe.

"Elf ne saçmalıyorsun yine Allah aşkına?! Sussana öldürecek bizi!" 

"Zombi taklidi yapıp korkutalım dedim, Canan tereddütsüz kafana sıkarlar dedi Zera! Ne yapmam gerekiyor? Deliymiş bunlar! Halla halla! Deliyle anca deli olunur!"

"YELİZ'E HASRETİMDEN DELİRDİM!" diye gururla bağırdığında Merve "İYİ BOK YEDİN!" diye bağırmıştı karşılık olarak. Ardından gülmüştü.

"Yalnız ben sevdim he bunu. Çok deli dolu bir insan."

"TIMARHANE KAÇKINI ÇÜNKÜ?!" dedi Canan yediremiyormuş gibi. Merve ve şu deli olan resmen birbirini bulmuştu sanırım...

eĞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin