Mr. V's Bunny

0.1

Yeni başlayanlar için kısa bilgilendirme*

Bu kitap sıkıcı olan Taekook kitapları gibi yazılmıyor. Gerçek bir konusu ve geniş kapsamlı karakterleri ile şaşırtıcı ve beklenmedik bir sonu size sunmak üzere bölümleri yayınlanıyor. (Tamamlandı)

Bilgilendirme bitmiştir*

Hikaye çok farklı başlıyor fark edersiniz. Direkt konuyu veya sorunu anlatmak yerine size yaşatmayı seçtim. Yani önce cinayetlerin nasıl işlendiğini bir kurbanın gözünden okuyacaksınız. Sonra hikaye başlayacak. (Neden diye sormayın sadece sıkıldım.d)

👁👄👁

İyi okumalar...❤️

--- ----

22 OCAK 2020...

Üniversitenin zil sesi Yeji'nin gözlerini aralamasına neden olmuştu. Uyuşuk gözleri dışarı çıkan bedenler arasından görmek istediğini seçti. Yine sıranın başında kalkmadan hocanın sözünün bitmesini bekliyordu.

Uzandığı sıradan dikleşirken herkes gibi çantasını toparlamaya başladı. Yine yorucu bir haftanın son gününü de uyuyarak geçirdiği için kendi kendine söylenirken bu tatilde neler yapabileceğini düşündü. Birkaç hafta sonra okul senesi bitiyordu ve bir ile ikiden kapattığı dersleri uzun süre görmeyecekti. Düşüncesi bile heyecanlanmasına sebep oluyordu yine. Toparlama işinin sonunda tek koluna attığı çantası ile onun sırasına yaklaştı. Defterine bir şeyler yazmakla meşguldü.

- "Yine en sona kaldık" dedi yüzüne kendine has gülümsemesini yerleştirirken. Çocuk ise ona bakmıyordu. Defteri kapatıp çantasına attı:

- "Daha buradan sonra kütüphaneye gitmem gerek..." yanından geçmeden önce durup arkadaşına baktı. "Benimle geleceksin değil mi?"

Yeji başını olumlu anlamda sallarken önden çıkan Soobin'i takip etti. Günün yorgunluğu ikisinin de üzerindeydi. 'Neden?' diye düşündü. 'Bir gün içinde neden iki tane beden dersi var?' Ayaklarının sızladığını hissediyordu. Yavaşlarken annesini yaptığı kurabiyeleri düşününce daha hızlı yürümeye başladı. Gün bir an önce bitmeliydi.

Hava kararmaya yakın, saat 6 gibi varmışlardı kütüphaneye. Oldukça nezih ve temiz bir yerdi. Soobin'i takip etmeye devam etti. O en iyi yerin nerede olduğunu bilirdi. Neredeyse 3 yıldır kütüphaneye gelirdi ve kütüphanenin devamlı müşterisi sayılırdı.

-"buraya gel!" diye ses çıkarmadan kendisine seslendiğini duyunca daldığı yerden bakışlarını çekerek ona döndü. Kütüphanenin en köşe yerinde oturuyordu. 'Tamam' diye düşündü. 'o garip biri-' Onun yanına varır varmaz ölçerse 50 kilodan fazla çıkacağını düşündüğü çantasını sandalyeye seslice fırlattı. Bu hareketi kütüphanede çalışan birçok öğrencinin çatık kaşlarla kendisine dönmesine neden olmuştu. Umursamadan koltuğa oturdu. Soobin'de aynı ifade ile kendisine bakıyordu. İfadesiz ve boş bakışlarla.

-"Tamam. Bana şimdi işinin ne zaman biteceğini söyl-"

-"lütfen kısık sesle konuş, Yeji"

Yeji seslice iç çektiğinde masada öne eğilerek sesini biraz daha alçattı.

-" Burada ne kadar kalacağız?"

Soobin çantasından kitaplarını çıkarmakla meşguldü. Ağır matematik kitabını ses çıkarmamaya çalışarak önüne getirdiğinde Yeji'ye sert bir bakış attı: