When Do You Tell Me That You Love Me?

Chapter 4

        Araw ng lunes, recess time.

        Galing si Tine sa canteen, papasok na siya ng kanilang classroom. Napahinto siya sa may pinto ng may marinig siyang sumusutsut. Nilingon niya iyon.

        Tatlong lalake ang nakatayo sa may bintana ng katapat na classroom ang sa kanya na katingin, namukhaan niya ang mga ito. Ito 'yong mga mukhang baliw noong last Friday afternoon.

          Nag blush 'yong nagngangalang Sarawat ng magtama ang kanilang paningin. Hindi nito malaman kung saan ba talaga nito ibabaling ang paningin. Naroong umiiwas, o sasalubongin ba nito ang kanyang paningin.

        Tumuloy na siya sa loob ng classroom at padabog na naupo sa kanyang pwesto.

        "Oh ano na naman bang nangyri sa'yo, at hindi na  madrawing yang itsura mo?" Takang tanong ni Fong.

         Inirapan n'ya lang ito.

         "Napa'nu ka nga?"

         "Kasi 'yong lalake sa Ten A, na sinasabi mong kilala mo..."

         "Bakit? Nakipagkilala ma ba, Nakipag-usap na ba sa'yo?" Sabat kaagad ng kaibigan, hindi man lang siya pinatapos sa sasabihin.

          "Baliw!" Sa inis ay nabatukan n'ya ito.

          "Araaay!" Sambit nito na kaagad hinaplos-haplos ang nabatukang bahagi ng ulo. " Ano 'yon?!"

           "Batok? Bakit hindi mo ba alam tawag d'on, kaya nagtanong ka pa?" Napatalim ang tingin niya sa kaibigan.

           "Shutaa! At namilosopo ka pa!"

         "Kung hindi ka ba naman sira ulo eh!" Inis na sagot n'ya.

         "Araayy! Sakit naman no'n! Sira ulo kaagad, hindi ba pweding nalipasan lang ng gutom?"

        "Tigilan mo nga ako Fong!" At dinukot  ang kanyang cellphone sa bulsa dahil tumunog iyon for a text. "Wala ako sa mood para makipagbiroan sa'yo!" Napabuntong hininga siya at itunuon ang paningin sa screen ng kanyang phone.

        "Eh ano nga ang nagyari sa inyo ng prince charming mo?" Pagpapatuloy na pangungulit nito na napatingin sa hawak niyang cellphone.

        "Prince charming ko?!" Mabilis na naibalik niya ang panungin sa kaibigan. "Kilabutan ka nga!" Akma niyang batukan muli ito ng mabilis itong makakuha ng libro at itinakip sa ulo. "Aba, Prepared!"

          "Naman! Sakit kaya ng batok mo!"

        "Wag mo kasi akong inaasar!" Ibinalik na niya ang paningin sa kanyang hawak na cellphone.

       "Hindi kaya pang aasar 'yon," pagkasabi'y, ibinaling ni Fong ang paningin sa katapat na classroom upang tingnan si Sarawat doon.
         "Ano naman pala ang tawag mo d'yan sa ginagawa mo?" Tanong niya na nakatoon na ang attention sa celphone.
         Nakita naman ni Fong ang lalake na halos tunawin na siya (si Tine) ng titig nito.
         Ibinalik ng kaibigan ang paningin sa kanya. Sa mukha nyang nakatungo sa pinipindot-pindot na phone. "Palagay ko kasi may gusto siya sa'yo,"
        "Huh?!" Kamuntik pa niyang mabitawan ang cellphone. "Ulitin mo nga ang sinabi mo," Baling niya dito.
        "Ang sabi ko, sa aking palagay may gusto si Sarawat sa'yo,"
        "May gustong ano?" Ibinalik muli ang paningin sa cellphone.
        "Gusto... like, crush, inlove,"
        "Hala!" Muntikan na niyang ihampas sa mukha nito ang hawak na phone. "Nalipasan ka ba talaga ng gutom, kaya nababaliw ka na?" Napatalim ang paningin niya sa kaibigan.
         "Hindi ako nagbibiro, seriously, talagang may gusto sa'yo si Sarawat,"
         "Tigilan mo na aki Fong, pwede?" Ibinalik na naman niya ang paningin sa cellphone.
         Habang muling nilingon ni Fong si Sarawat.
          "Oh, kita mo na? Nakatingin na naman siya sayo!" Baling muli nito sa kanya.
         "Ano ba Fong, tama na, Hindi ako natutuwa!"
         "Tingnan mo muna kasi,"
         "Tingnano hangga't gusto mo! Wag mo akong idadamay,"
        "Kung sa akin ba siya may gusto eh, bakit hindi?"
       "Seryuso?!" Gulat na napaharap siya ng maayos sa kaibigan. "Nagkakagusto ka sa same gender?" Namimilog ang.mga matang tanong niya dito.
        "Syempre hindi!"
        "Ano 'yong sinasabi mong..."
        "Syempre joke lang!"
         "Weeehh! De nga?" Tiningnan niya ito mata sa mata.
         "Babae ang gusto ko, Alam mo 'yan! Seriously! Pero alam mo namang nag e-exists na ngayon ang Boys Love,,, gaya na lang ng mga BL series.
       "Yan, dahil sa kakapanood mo n'yan, kung anu-ano na pumapasok sa isip mo,"
        "Uy nagsalita ang mabait!"
        "Bakit? Sa 'yon naman talaga ang totoo,"
        "Promise? Hindi ka talaga nanood ng BL sries?"
        "Aba, hindi!"
         "Mamatey?"
         "Hindi nga!"
         "Weehh!"
          "Hindi sabi! Kinukumpiska ni Mama't Papa ang phone ko kapag 9:30 na ng gabi. Paano akong makapanood n'yan?"
         "Eh de sa araw, o mas maaga pa,"
         "Ayan oh, Pinapanood ko!" Pinakuti nya dito ang vedio sa cellphone.
         "Hahaha! Probensyano, seryuso?"
         "Oo, exciting na kaya dahil last two days na lang at magwawakas na,"
        "Hahaha! Sinubaybayan mo pa rin ba 'yan?"
        "Oo, bkit ikaw ba timigil na?"
        "Hindi ka ba nagsawa? Pitong taon na hindi matapos-tapos?"
        "Hindi! Maganda kaya!"
        "Pareho pala tayo, hahaha!"
         "Sira ulo ka talaga!" Kinuha niya ang libro sa armchair nito, ang librong kanina ay pinangsangkalan nito sa ulo upang hindi niya muling mabatukan.
"Pinagtawanan mo pa ako, nanonood ka rin naman palang unggoy ka!" Akma na niyang hambalosin ito ng aklat na hawak niya sa kabilang kamay.
       "Oooppss! Walang ganyanan!" Mabilis nitong hinawakan at inagaw sa kanya ang aklat. "Kahit naman subrang inuto na tayo ni Cardo dahil sa mas marami pa ang buhay n'ya kaysa sa pusa, dahil sa meron siyang unli life, pinanonood lo pa rin naman 'yan. Biroin mo, pitong taong naka ere, syrmpre little boy pa tayo noong magsimula ang teleserye na 'yan. Naging Idol ko pa nga si Cardo Dalisay d'yan, Syempre gusto ko rin magkaroon ng unli life, hahaha!"
        Natawa na rin lang s'ya. Dahil totoo din naman ang  mga sinabi nito. Eight years old pa lang siya noong magsimula ang serye. Naging pangarap nga niya noon ang maging police dahil gusto niya matulad kay Cardo, hahaha!
          Habang nagtatawanan sila ng kanyang kaibigan. Wala sa loob na natuon ang kanyang paningin sa katapat na classroom.
          Bigla na lang siyang napahinto sa pagtawa at naglaho ang kanyang mga ngiti.
        "Oh! Napa'no ka na naman? Biglabigla ka na lang sumisimangot?" Tanong ni Fong ng biglang mag-iba ang kanyang timpla. At naisip nitong baka si Sarawat nanaman ang dahilan kaya kaagad itong lumingon sa kinaroroonan ng lalake. At hindi nga ito nagkamali. Lalo tuloy na naisip nito na may gusto nga si Sarawat sa kanya (kay Tine).
         At natahimik na ang magkaibigan ng dumating ang teacher nila sa subject time na ito.

To be continue...

(Pasensya na ulit sa maling words. ) at salamat sa mga magbabasa!😊☺