When Do You Tell Me That You Love Me?

Chapter 51
    (Last Chapter)

     "Nasa'n na nga uli tayo?" Sambit ni Wat pagkaraan ng ilang segundo nilang titigan.
 
   "Nandito pa rin, sa'min!" Sagot ni Tine. And giggled.
    
"Ohmm!" Tumango-tango naman ang napangiti na ring si Wat. "Namimilosopo ka huh?"
    
"Yong tanong mo kaya ang ayusin mo," widely giggles!
   
"Halikan kita d'yan eh!"
   
"Ah! So, gutom ka na naman!" Acting like shocked.
   
Napakunot noo naman si Wat sa sinabi n'ya "Means?"
    
"Sa halik!"
    
"Uhh! Naalala mo na naman.'yon?"
    
"Ohumm, hindi ko naman nakakalimutan 'yon!"
   
"Alin?"
   
"Yong pagkapatay gutom mo sa halik!"
  
  "Alin do'n, 'yong sinabi ko, oh 'yong ginawa ko?" Nanunudyong tanong nito.
   
And he blush. "Yong sinabi mo syempre!" Sagot n'ya na umiiwas ng tingin dito.
    
"Oh, bakit hindi ka makatingin?"
 
   "Tama na nga!" Sulyap n'ya dito. "Sige na, inomin mo na 'yang tsokolate mo, hindi na masarap yan, kasi malamig na!" Iwas n'ya pa rin ang tingin dito. At kinuha na rin niya ang tasa ng kanyang tsokolate, at agad humigop.
   
Tinitigan lang siya nito.
   
"Uy, meryenda ka na muna, saka na tayo mag-usap pagkatapos," Sulyap n'ya muli rito.
   
Hindi pa rin ito kumilos para sundin ang sinasabi n'ya.
    
Kinuha na lang n'ya ang tsokolate nito sa mesa at iniabot dito. "Kunin mo na!" Baling niya habang iniabot ang tasa ng tsokolate.
     
Hindi kumikibong tinanggap nito iyon. At humigop, habang nakatingin pa rin sa mukha n'ya. Pilit nitong hinuhili ang paningin  niya. Habang iniiwas naman niyang mapatingin rito.
    
Kinuha naman niya ang platito ng cassava cake at inilapit dito. "Kuha ka," sabi niya rito na iniaabot ang plateto ng cassava cake.
    
Hinawakan naman nito ang tinidor at tinusok ang isang hiwa ng cassava cake.  Ibinalik na niya sa mesa ang platito ng makakuha na ito.
    
At natapos na din silang magmeryenda. Niligpit muna ni Tine ang mga tasa at tray, wala namang kahit kunting dumi sa mesa kaya't hindi na niya ito pinunasan. Dadalhin na niya sa lababo ang kanilang pinag-inoman at pinagkainan ng sumunod sa kanya si Wat.
    
"Pweding makainom ng tubig?" Ang sabi. "Sama na lang ako sa'yo sa kusina."
    
Napalingon siya rito. "Oo naman, sige!" Sagot n'ya. At sumunod na nga ito sa kanya.
    
Inilapag niya sa lababo ang dalang tray ng mga hugasing tasa. Mamaya na niya ito huhugasan, pag-alis ng mga bisita.
     
At binigyan niya ng tubig na maiinom si Wat.
   
  Sinulyapan lang nila ang seryusong nag-uusap na sina Boss at Fong na nakaupo sa silya sa may lamesa. Uminom na rin siya ng tubig. At nagbalik na sila ng sala pagkatapos uminom.
     
Magkatabi silang naupo sa mahaba at pangtatlohang sofa. Nagtinginan nanaman sila mata sa mata. Siya ang unang nagbawi ng paningin at muli siyang tumayo, kinuha sa kinaupoan nila kanina ang mga regalo nito sa kanya, kabilang na ang boquit of flower.
  
Inilipat niya sa maliit na mesa ang bulaklak, at bitbit ang dalawang medyo malaking gift bag na dala nito para kanya, kasing laki ito sa pagkaraniwang laki ng shooping bag. At muli na s'yang umupo sa tabi ni Wat.
     
"Ano nga pala ulit ang mga laman nito? Pwede ko na bang buksan?" Tanong niya dito.
      
Tumango naman ito. Kaya't agad na niyang binuksan, inuna n'yang binuksan ang na una rin nitong iniabot sa kanya kanina. Pinunit na niya kaagad ang balot na gift bag. Tumambad sa kanyang paningin ang tatlong box ng chocolate, at tatlong malalaking maanghang na oishi.Ikinabilog ng kanyang mga mata at ikanaawang nanaman ito ng kanyang bibig.
     
"Bumili ka pa rin pala ng chocolates, at junk food, kahit sinabi ko nang wag na," saad niya na napatingin nanaman sa mga mata nito.
   
"Hmm, nabili ko na kasi ang mga 'yan bago ka pa tumawag at naipabalot ko na nga., saka gustong-gusto talaga kitang bigyan n'yan, eh!"
  
  "Hmm okey, salamat!"
   
  "Nagagalit ka ba?" May pag-alalang tanong nito sa kanya.
     
"Hindi, ah! Bakita naman ako magagalit? Ako na nga itong binibigyan tapos ako pa ang may ganang maglit?"
     
"Are you sure, hindi ka talaga galit?" Nag-aalala pa rin tanong nito.
    
"Hindi nga, gusto ko din naman talaga ang mga ito, saka paminsan minsan lang naman, kaya no worries," Ngiting sagot n'ya rito.
     
"Thank you!"
    
"For what?"
  
   "Na tinatanggap mo ang mga 'yan,"
   
  "Ako nga ang dapat mag thank you sa'yo. Ang dami mong regalo sa'kin, tapos ako walang maibibigay sa'yo."
   
"Kahit na, thank you pa din!"
    
"No need na kasi! Nga pala paano mo nalaman na ito ang gusto kung junkfood?"
    
"Huh? Gusto mo pala talaga 'yan?"
    
"Oo, ito ang paborito ko sa lahat,"
  
  "Wala, parang may bumulong lang sa'kin kanina habang namimili ako, na 'yan ang gusto mo,"
    
"Talaga ba?"
     
"Totoo 'yon!"
    
"Okay,,, at ano naman 'tong isa? Pwede ko na rin bang buksan?"
   
  "Ikaw bahala,"
    
Kaagad n'ya na ring binuksan ang isa pang gift bag. At tumambad naman sa kanyang paningin ang isang kulay puting staff toy. Isang bunny stop toy, mukhang tunay na bunny talaga itong tingnan. "Wow! Ang ganda naman!" Sambit n'ya na niyakap agad ang staff toy na ito.
   
  "Nagustohan mo?" Halata ang saya sa mukha na tanong sa kanya ni Wat.
   
"Salamat sa lahat ng ito, babe!" Sambit niya sa saya.
    
Tumango naman si Wat. "Walang ano man, salamat din at napasaya kita!" Sagot nito na hinaplos ang buhok n'ya sa bandang noo. "I love you, babe! Happy monthsarry!"
     
"I love you too! Happy monthsarry din!" Sagot n'ya naman.
     
Umisod ito papalapit sa kanya, at ginawaran siya ng halik sa noo. "I love you so much, babe! Thank you!" 
  
   Nginitian n'ya naman ito ng napaka sweet na ngiti. "Ahm, sandali lang, babe may kukunin lang ako sa kwarto," Sabi n'ya dito.
   
"Ano 'yon?"
    
"Basta, sandali lang ako,"
   
"Okey, sige!"
   
"Ahm, pero teka dadalhin ko na rin ito sa kwarto, baka kasi magising sina lolo't lola, makita ang mga ito at mapagalitan ako, tayo." Sabi pa n'ya na niligpit ang mga mga balot ng gift, itapon sa basurahan. At ipasok sa loob ng kwarto n'ya ang staff toy at ang tatlong oishi, iniwan n'ya ang chocolates dahil ilalagay niya ang mga ito sa ref. mamaya. At siya na bahala ng alibi na sasabihin sa lolo't lola sakaling makita ng mga ito. Pati na ang bulaklak, ilalagay na lang niya mamaya sa altar kapag nagising ang grandparenta n'ya.
 
   "Sige, babe, pasok muna ako sa kwarto ko, saglit lang, babalik agad ako."
    
"Okey," Tumango naman ito.