I Love To See Your Eyes

Chapter 22

Drick POV

"D-Drick, buntis ako" parang tumigil ang mundo ko dahil sa sinabi niya. Paano? Sino nakabuntis sa kaniya. Napakuyom ang kamao ko at hinarap siya.

"Sinong nakabuntis sayo, Sabrina?" Umiiling lang siya at umiiyak, bullshit! Niyakap ko siya kaya mas lalo siyang napa-iyak. "Kung sino man ang ama niyan, magbabayad siya"

"He doesn't know, drick. And I will never tell him. Mahal niya pa din ang una niyang minahal. And it's really hurt so much" humarap ako sa kaniya at pinunasan ko ang luha niya.

"Yes. He doesn't deserve to know" ngumiti ako sa kaniya. "Halika na, malapit ng umulan baka magkasakit ka pa" tumango siya at pinunasan ang luha. Hindi pa din ako makapaniwala sa nangyari. Ang bata pa ni sabrina para dito.

Hinatid ko siya sa room nila kaya nagsitilian na naman ang mga kaklase niya. Hays, mayroon na akong ibang gusto, girls. Pasensya na ngunit wala na ang love team niyo.

Umalis na ako doon at bumalik na ako sa room namin. Nagtataka ako ng hindi ko makita si esma. Nasaan iyon? Bigla ding bumuhos ang napakalakas na ulan kaya napapasok ako sa loob ng room. Napakunot noo ako at lumapit kila clyde.

"Have you seen esma?" Tanong ko, napakunot noo naman sila at umiling.

"No. Why? Did you two fight?" Tanong ni kevin, umiling ako at napa-upo.

Saka ko lang naalala na pinapunta ko pala siya sa garden, napatayo agad ako at napasabunot sa buhok. Baka nakita niya kaming magkayakap ni sabrina, shit!

"Hey, you look frustrated. What happen?" Tanong ni dase, ngumiwi naman ako.

"I'll go outside"

"Malakas ang ulan---hey!"

Lumabas na ako sa room dahil kailangan kong hanapin si esma. Tumakbo ako papunta sa garden at wala ng tao doon, tumakbo na naman ako papunta sa cafeteria ngunit wala siya doon. Where is she? Tumakbo ako papunta sa court at nakita ko si jacob, hinihingal akong lumapit sa kaniya.

"Drick? Bakit basang-basa ka?" Takang tanong niya.

"Where's esma?"

"I have not seen him. Why? Did you two fight?" Umiling ako.

"Nasaan sila ria?"

"Nasa faculty--" hindi ko na siya pinatapos at tumakbo na ako papunta sa faculty, hingal na hingal na ako at sumasakit na naman ang tagiliran ko ngunit hindi ako titigil hanggat hindi ko nakikita si esma.

"Where's esma?" Tanong ko kila ria, napakunot noo naman siya.

"Akala ko ba magkasama kayo? Nag-away ba kayo? Kagabi pa siya malungkot, ah" umiling ako at tumakbo papunta sa field.

"Esma!!" Sigaw ko sa gitna ng field, umaasang maririnig niya ako.

Napayuko ako dahil hingal na hingal na ako, humawak ako sa tagiliran ko dahil namimilipit ito sa sakit.

"Esma! *cough*"

"Bakit nagpapa-ulan ka?" Agad akong humarap sa kaniya ng marinig ko ang boses niya. Maaliwalas ang mukha niya at nakangiti siya sakin. Hindi ko tuloy mapigilang yakapin siya.

"Where did you go? You make me worried. Akala ko may nangyari na sayo!" Sinandal niya ang ulo niya sa dibdib ko.

"You worried about me?"

"Of course, ano bang klase tanong yan---" nagulat ako ng halikan niya ako at hinawakan niya ang pisngi ko.

"I like you so much, drick" ngumiti siya sakin. "I'm sorry for making you worried, then"