Drick POV
Dalawang araw na kaming hindi nagpapansinan ni esma, I'm just giving her space. Kung ano man yung problema niya kusa niyang sabihin sa akin, sinabi ko naman na sa kaniya noon na kapag may problema siya sabihin niya sa akin. Pero, mukhang ayaw niyang ipaalam sa akin kaya ayos lang.
Nandidito kaming apat sa cafeteria, namiss ko din kumain dito kasama ang tatlo.
"Pre, may problema ba kayo ni esma?" Tanong ni dase, umiling agad ako.
"Then, bakit hindi kayo nagpapansinan?" Tanong naman ni kevin.
"I'm just giving her space"
"For what?" Tanong naman ni clyde.
"She has a problem. And she didn't want to tell me, that's why"
"Tsk. Ask her, drick. Maybe, nahihiya lang siya sayo at ayaw ka niyang idamay sa problema niya kaya ikaw na ang gumawa ng paraan para matulungan siya sa problema niya" napapailing na lang ako.
"I saw her with jacob" ngisi ni dase.
"They're just friends"
"Tsk, may magkaibigan bang halos magsubuan na ng pagkain? Tsaka, lagi silang magkasama, ah!" Napailing na lang ako at tumayo.
"I need to used restroom" umalis na ako at hindi na hinintay ang sasabihin nila.
Habang naglalakad ako pupuntang restroom, nasabat ko si esma. Handa ko na sana siyang lampasan ng hawakan niya ang braso ko.
"Bakit mo ako iniiwasan?" Tanong nito, lumunok ako at humarap sa kaniya.
"I'm just giving you space"
"Para saan?"
"You have a problem, that's why. Ayaw mo din namang sabihin kaya hindi ko naman pwedeng pilitin ka. Atsaka wala namang tayo para gawin ko iyon, manliligaw mo lang naman ako at wala akong karapatan para gawin iyon"
"I'm sorry"
"Stop saying that, wala kang kasalanan. Gusto ko lang naman na maging kusa mong sabihin iyong mga problema mo, sinabi ko naman na sayo yun noon, diba? But, don't worry I understand you"
"No. I should understand you too. Masyado ka ng maraming ginawa para sa akin. Gusto kong suklian yun---"
"Hindi ako nanghihingi ng kapalit. Look, esma. Kahit kailan hinding-hindi ako manghihingi ng kapalit dahil lahat ng ginagawa ko ay kusa kong ginagawa. You don't need to pay me. Just stay by my side, I'm okay with that"
"Thank you" hinawakan niya ang pisngi ko at ngumiti siya. "I'm sorry, drick. Right now, ikaw lang ang maaasahan ko. Ikaw lang ang hindi nang-iwan sakin, ikaw lang din ang nakaka-intindi sa akin. Thank you so much, drick. Gusto ko ding kusang gawin ang lahat. Just trust me, drick. Always" ngumiti na lang ako at niyakap siya. Right now, I'm scared losing you.
Halley POV
Gusto kong humingi ng tawad kay esma dahil nagu-guilty ako sa lahat ng ginawa ko. I should not do that to her because she's my friend.
"Alone?" Nagulat ako ng biglang bumungad sakin si zuel. Ang gwapo niya talaga.
"You're here, paano pa ako magiging alone?" Natawa siya at ginulo ang buhok ko, bumilis tuloy ang tibok ng puso ko at natigilan ako. "Ahem. Malapit na pala tayong mag-OJT, noh"
"Actually, we already started it"
"Talaga? Nakaka-inggit naman kayo"
"Haha, don't worry malapit na din naman sa Inyo" ngumuso na lang ako. Napatingin kami sa cellphone ko ng bigla itong magring. Tumatawag na naman si ate.
BINABASA MO ANG
I Love To See Your Eyes
Teen FictionWhat if, zuesma came back from the Philippines? She will like it here? Or, she will go back to the italy? What if, she will meet her dream guy here? Can she stay here with drick? And can zuesma and drick cross there path again? Can drick know what t...