Tokyo Revengers Etki-Tepki Kitabı

✧*̥˚46*̥˚✧

Hileci!

Wakasa x Okuyucu

(18+)

TW/CW: Aldatma,Tokatlama,smut

***

Wakasa sakince mutfak tezgahına yaslanıyor, her hareketinizi takip eden kayıtsız gözler. Yirmi dakikadır durmadan gevezelik ediyorsun ve o bundan sıkıldı. Her seferinde aynı bok.

"Neden diğer kızlara asılıyorsun?"

"Diğer kadınlar neden gece bu kadar geç saatlerde telefonunuzu arıyor?"

"Beni aldatmayı ne zaman bırakacaksın?"

"Bu sefer işim bitti. Yapılmıştı."

Bunu daha önce hep duymuştu; bu sefer onu dinlemeye dayanamaz. Waka, senin hüsrana uğramış temizliğini sessizce izliyor ve bir kulağından girip diğerinden çıkmasına izin veriyor.

"Ben eşyalarımı toplayacağım. Yarına kadar çıkmış olacağım." Masayı silerek diyorsunuz. Wakasa sizi duymuyor, sadece siz hareket ettiğinizde göğüslerinizin zıplama biçiminde kayboluyor. Senin göğüslerini her zaman sevmiştir.

"Bunu artık gerçekten yapamam. Bu, bu ay üçüncü kez. Beni sevmiyorsun ve neden birlikte olduğumuzu bilmiyorum." Şikayet ediyorsun.
"Dışarı çıkıp başka kadınlarla birlikte olmak için bu kadar zaman harcamak ve bu kadar çaba harcamak utanç verici, biliyor musun?"
Durup ona bakarsınız, yanıtını beklersiniz. Her zamanki gibi ilgisiz görünüyor. Bir rutin haline geldi.

"Tamam mısın?"

Seni uzaklaştıran çizgi bu. Dünya bulanıklaşıyor. Gözlerinden yaşlar düşüyor. Elinde tuttuğun havluyu göğsüne atıyorsun, o yakalıyor ve yanına koyuyor.

"Söylediklerimi dinlemedin, Waka! Bu yüzden işimiz bitti! İşte tam da bu yüzden!" Boğazın ağrımaya başladığında bağırıyorsun.

Onu alır. Daha az umursayamazdı.

"Beni bırakmıyorsun. Yine de bunun için istediğin kadar ağlayabilirsin." Bunu bir gerçekmiş gibi söylüyor, çünkü onun için öyle. Sevdiği tek kız sensin ve bu kadar önemsiz bir şey yüzünden ondan kaçmıyorsun.

Siz yıkılırken ve ona bağırırken sizi izliyor, "Bunu yatak odasına taşıyalım. Burada konuşmayı sevmiyorum." ve gideceğini söylediği yere gitti.

Her zaman olduğu gibi bundan kurtulmanın yolunu baştan çıkarmak istediğinden, ancak bu sefer onu şimdi terk etme konusunda ciddi olduğundan şikayet ettiğinizi duyuyor. Ona her türlü küfür diyorsunuz; ona geri dönmesini söylersin; her şeyi yaparsın ama ayrılırsın

Odaya girdiğinde, ev yaklaşık bir dakika sessizleşir. Ne yaptığını bilmiyor ama aptalca bir şey olmadığını umuyor. Kapı çerçevesine yaslanıp yenilmez bir iradeniz varmış gibi ona yaslandığınızda sessizlik onu rahatsız etmekten vazgeçiyor.

"Annemle kalacağım, daire sende kalabilir." Zaten içinde olan birçok kızdan sadece biriydin.

"Seni oradan duyamıyorum." Waka yatağın yanındaki boşluğa hafifçe vurdu.

"Lanet olası yalancı." Tek yaptığı bu. Hala iyi olduğunu bilerek şiltede ona katılıyorsun ve seni bulunduğun yerden iyi duyabiliyordu. Aynen böyle, kaderin mühürlendi ve o bundan kurtulmanın yolunu çakacaktı.

İlk olarak, konuşurken yumuşak bir elin uyluğunuzu ovuşturmasıyla başladı. Sonra arada mırıldanan özürlerle boynunda öpücüklere dönüştü.

"'Üzgünüm bebeğim. Bir daha asla hile yapmayacağım, yemin ederim."

"Daha iyisini yapacağım. Değişeceğim"