Hayal Değil Gerçek

14 1 1
                                    

Sabah olmuştu.Ben hala uyuyordum ama o deliler gibi aşık olduğum derin yeşil gözlerini benden önce açmıştı ve bir an bile gözünü ayırmadan beni izliyordu.Gözlerimi açar açmaz beni yanağımdan ve boynumdan öpmeye başladı.Sonra da gıdıklamaya başladı.Ona dur desem de bana "Seni sonsuza kadar gülerken görmek istiyorum." dedi.Ama ben artık gülmekten çatlayacak gibi hissettiğimde gerçekten durması gerektiğini anlamıştı.Sanırım hissettiklerimi hissedebiliyordu.

Ben yatakta doğrulup ellerimi yüzüme kapattım ve sevgilime yanından hiç ayrılmak istemediğimi söyledim.O da benimkilerin iki katı olan sımsıcak elleriyle ellerimi tutup yüzümden çekti ve bana"Bundan sonra sen de hep kollarımda uyursun o zaman."dedi. Ardından yataktan kalktık, giyinip aşağıya indik ve hafta sonu olduğu için ne yapabileceğimizi konuştuk.Sevgilim tüm gün boyu sadece beni istediğini söyledi.Akşam olunca da arkadaşlarımızı çağırıp bizde kalabileceklerini söyledi.Sevgilim bir süre sonra acıktığını söyledi ben de ona çok güzel bir şey yapacağımı söyledim.Yemeklerimizi yedikten sonra eskiden hep buluştuğumuz parka gittik.Orada da biraz vakit geçirdikten sonra eve döndük.Akşam olmuştu ve arkadaşlarımız gelmeye başlamıştı.

       Benim arkadaşlarımdan biriyle sevgilimin arkadaşı sevgiliydi.Bir nevi benim sayemde sevgili olsalar da zaten ikisi de birbirini gizlice seviyordu yıllardır.Çünkü ilk başta ikisi de korkmuştu.Birbirlerine zarar vermek istemiyorlardı.Tıpkı bir kaktüsün kelebeği ölümüne sevip sırf incecik kanatları parçalanmasın diye aşkını kalbinde yaşattığı gibi.Ama sonuçta hala birlikte ve çok mutluydular.Tüm arkadaşlarımız gelmiş ve gece çökmüştü.Bizse tüm ışıkları kapatıp bir şeyler izlemeye başlamıştık.Sevgilim ve ben koltuğa uzanmış sarmaş dolaş otururken arkadaşlarımız bize bakıp sırıtıyorlardı.Korku filmi izlediğimiz için zaten tedirgindim.Hiç beklemediğim bir anda ödümü koparacak şeyler görünce çığlığı basıp kafamı sevgilimin boynuna kapattım.Herkes gülüyordu ama Sevgilim elimi sımsıkı tutup onlara bunun komik bir şey olmadığını söylemişti.Sonra yavaşça kafamı yukarı kaldırdım ve sevgilimin karanlıkta bile parlayan yemyeşil gözlerini gördüm.İçim biraz rahatlamıştı ama saat epey bir geç olmuştu.Bu yüzden biz yatmaya karar verdik.Yukarı çıktık.Ben hala içimdeki korkuyla sevgilime sımsıkı sarılıp uyumaya çalışsam da sanki gözlerim hiç kapanmayacak bir köprü gibiydi.

Yalan Değilmiş Gözlerin Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin