Sevgilimin dedikleri yüzünden kalbim yerinden çıkacak gibi atarken, hava tam olarak kararmış, ay ve yıldızların altında birbiri için çılgına dönmüş iki deli aşık olarak duruyorduk. Bir zamanlar sadece aynı gökyüzünün altında oluşumuzdan umutlanan ben artık onunla o gökyüzünün altında el eleydim.
Gece çöktüğü için evlerimize gidecektik. Sevgilim beni evimin kapısının önüne bırakırken sanki bu son sarılışımızmış gibi içten sarıldı ve yarına kadar kendime iyi bakmamı söyledikten sonra arkasını döndü. Adımları birbirini takip ederken sokağın başında parıldayan lambanın önüne geldikten sonra görüş açımdan tamamen uzaklaşmıştı.
Ertesi gün karanlığın yok oluşuyla günün doğuşu arasında beliren alacakaranlıkta gözlerimi açtığımda içimde çok garip bir tedirginlik vardı. Kötü bir şey olacaktı. Hissedebiliyordum. Açıkçası çok umursamadım çünkü sevgilim yanımdaydı, o olduğu sürece de hiç bir şey beni korkutamazdı. Hızlıca hazırlanıp okula gittim ve her zaman oturduğumuz o bankta sevgilimin bir çift yeşil gözlerini görünce tüm olumsuzluklar bir anda yok olup gitmişti.
Biraz konuştuktan sonra zil çaldı ve sınıflarımıza gittik. O gün çok sıkıcıydı. Derslere girip çıkıyorduk. Farklı hiç bir şey olmamıştı. Ve gün boyu içimdeki o kötü bir şey olacak hissi beni yeyip bitirmişti. Bunu sevgilime anlatmak istedim ama moralini bozmak da istemiyordum. Bu yüzden tek yapabileceğim şey kendimi kötü bir şey olmayacağına inandırmaktı.
Bir kaç saat sonra okul bitmişti. Evlerimize yürüyecektik ama bu gün iki arkadaşımız daha bizimle yürüyecekti. Bunlar sevgili olan iki arkadaşımızdı. Onları ben sevgili yapmıştım. Ama gerçekten birbirlerine bizim kadar olmasa da aşıktılar. Yolda giderken benim arkadaşım sevgilisine " Biliyor musun sana tam olarak nerde aşık olduğumu?" sevgilisi " Hayır." dedi " Okuldaydık, bir şarkı çalıyordu çok iyi hatırlıyorum şarkının tam olarak " Seni bilmek beynimde bir kurşun." dediği anda gözlerini hiç çekmeden gözlerimin derinlerine bakmıştın.İşte o zaman birbirimize ait olduğumuzu anlamıştım." dedi arkadaşım. Sevgilisi de hemen ardına sımsıkı sarıldı.
O iki arkadaşımızı evlerine bıraktıktan sonra sevgilimle yürümeye devam ettik. Kolu omzumun etrafında her zamanki gibi ona okulda duyduğum dedikoduları anlatıyordum ve çok önemli bir şey vardı. Sevgilimin bir arkadaşının sevgilisi hakkında akılalmaz şeyler öğrenmiştim. Meğer sevgilimin arkadaşına çok güzel bakan o kız sırf sevgilime yakın olup bizi ayırmak için yapmış tüm bunları. Sevgilime bunları söyledikten sonra tek söylediği şey " Kıskanıyorlar işte bizi ." olmuştu.
İçim bir nebze olsun rahatlamıştı. İçimde sevinç nağraları atıyordum çünkü kötü bir şey olmamıştı. Ben tam buna kendimi inandırmışken sokağın başında dikilip pis pis bakan birini gördüm. Bu benden yıllardır takıntılı bir derecede hoşlanan kişiydi.
