Zil çalmıştı ve biz derse girmiştik.Bir kaç saat öyle geçtikten sonra öğlen arası gelmişti.Sahnede benim enerjimi kat kat artıran patlamalık müzikler çalıyordu.Sevgilime sahneye çıkıp dans etmek istediğimi söyledim."Ama bir şartım var. Sen de benimle geliyorsun."Bunu sevgilimin böyle şeylere hiç katılmayıp bir kenarda oturduğunu bildiğim için söylemiştim.Yani ben ona genelde asosyal deyip dalga geçerdim.O da tabi ki "Hayatta sahneye çıkmam."dedi.Ben de gözlerinin içine bakıp gülerek "asosyal"dedim.Hiç bir zaman tepkisi değişmezdi.Her ona bunu dediğimde bana"gıcık"derdi.Ama ben ne yapıp edip onu sahneye çıkarmalıydım.O yüzden onu en zayıf noktasından vurdum.
Yakın erkek arkadaşlarımdan nefret ederdi.Beni hep çok kıskandığını bildiğim için iyi madem ben de Tuğra'yla dans ederim der demez elimden tuttu ve beni çekerek sahneye çıkarttı.Ben tabi ki de zafer nağraları atıyordum çünkü gerçekten sevgilimin sahneye çıkması imkansız gibi bir şeydi.Ben partileme moduna geçip dans ederken sevgilim kulağıma eğilip şunları söyledi "Seninle benden başka hiç bir erkek dans edemez,benden başka kimse gözlerine bakıp seni seviyorum deyemez,bukle bukle saçlarına benden başka kimsenin eli değemez."dedi ve elimi tutup benimle dans etmeye başladı.Ben dans ederken ara ara sevgilimi beni izlerken yakalıyordum."Neden öyle bakıyorsun bana."dedim."Çok güzelsin.Aşkından deliriyorum.Olamaz mı?"dedi."Olur"deyip güldüm.Sonra sahneden indik.
Sevgilim banka oturmuş arkadaşlarıyla sohbet ediyordu.Ben de kızlarla konuşurken aklıma sınıftan bir şey almam gerektiği geldi.Sevgilime sınıfa çıkacağımı söyledim ve yanlarından ayrıldım.Ben giderken okuldakiler de işi başka bir boyuta taşıyıp maytap yakmaya başlamışlardı.Ben üst kata çıkıp defterimi arıyordum ama bulamıyordum.O sıradaysa kimsenin farkına bile varmadığı hiç tahmin edilmeyen bir şey olmuştu.Hatta bundan sonra yaşayıp yaşayamayacağım bile belirsizdi.Belki de bundan sonra dünyanın en güzel yeşilini gözlerinde saklayan sevgilimi göremeyecektim.
Yaktıkları maytaplardan biri içeride duran bir parça kağıdın üzerine sıçramış oradan da alt kata yayılıyordu.Bense hala içerdeydim.Yangın büyüdükçe bir kaç kişi kokuyu fark edip içeri baktıklarında alt katı komple sarmış alevleri gördüler.Ve herkes "Yangın var."diye haykırmaya başladı.Öğrencileri okuldan uzaklaştırırken sevgilim bir an duraksayıp "Sevgilim nerde?"dedi.Arkadaşlarım"İçer-"deyemeden sevgilim koşarak geri dönmeye başladı.Görevli öğretmenler onu durdurmaya çalıştı ama o"Sevgilim içerde onu kurtarmam lazım ,her türlü içeriye girerim beni durduramazsınız."deyip tüm hızıyla koşmaya başladı.Normalde futbol oynarken herkesten hızlı koşan sevgilim şimdi beni yaşatmak için koşuyordu."Benim sınıfımın altına geldi ben çıkmaya çalışmıştım ama her yerde alevler vardı.Adımı haykırdı."Sevgilim duyuyor musun?,korkma geliyorum."dediğini duydum.Ama hayal meyal hatırlıyorum çünkü tam kendimde değildim.Sadece sevgilimin"Nerdesin?"diye haykırdığından tam anlamıyla emindim.
