UNUTULMAZ

31. BÖLÜM

2016

Doktorun her hareketini özenle incelediğini bile bile tırnaklarını kemiriyordu. Bacakları sürekli titrediğinden kendisine hakim olmak konusunda asla başarılı değildi.

"Anlattıklarınız şeyler normal bir insan davranışına uygun değil Derya Hanım. Neden kayınvalideniz Leyla hanımın sizin ruh sağlığınızı bozmak için böyle şeyler yaptığını düşünüyorsunuz?"

Güldü ama kendi tutamadan gülümsemesi büyüyüp kocaman bir kahkahaya dönüştü. Karşısında hiç tepkisiz oturan doktor elindeki not defterine bir şeyler yazarken elini sallama isteğinde bulundu.

"Ruh sağlığım mı, ruh sağlığım öyle mi? Siz buna delirtmek desenize" sona doğru sesi daha sert ve net çıkmaya başlamıştı. Gözünden akan gözyaşlarını silip sinirle etrafına bakındı.

"Ne yazdınız oraya?"

"Aldığım notlar kendim için alıyorum Derya Hanım sizleri daha iyi anlamak için-"

"Yada Leyla hanıma anlatmak için, açık konuşun doktor hanım bu konuştuklarımızı kelimesi kelimesine ona anlattığınızı biliyorum"

"Danışanlarımın özel mahremiyetini saklama gereğim var-"

"Size inanmıyorum" dedi net bir şekilde, hemen ardından başını çevirip kapı dibinde onları dinlediğine yemin edebilecek insana seslendi.

"Nermin Hanım gölgenizi kapı aralığından görebiliyorum!" o karartı biraz uzaklaşırken tekrar gülerek önüne döndü.

"Bakın kişisel mahremiyetim bu kadar işte benim, bana verdiğiniz o ilaçların dozunu arttırması için Leyla hanıma talimat vermediğinizi biliyorum mesela"

"Ben dozunu arttırmadım aksine son iki seansta kat ettiğimiz yol sonucunda iyileşme gördüğümü ve yakın zamanda ilaçlara ihtiyacınızın kalmayacağı yönündeydim."

"Gördünüz mü ben deli değilim"

"Ben size hiçbir zaman deli demedim demem de Derya Hanım. Delilik diye adlandırdığınız şey eğer ruh sağlığınızda ki aksaklıklarsa bunlar çok normal zamanla daha iyi olacaksınız"

"Benim ruhumun da ki yaraların şifası yok doktor hanım"

"Neden bu kadar kesin konuşuyorsunuz? Zamanın her şeye ilaç olduğunu bilmenizi isterim."

"Benim zamanım geçti, yaşadıklarım, ruhumdaki yaralar derinleşti. Uykularım artık yok, bir yabancıyım sanki.."

"Kendinize mi?" dedi doktor dikkatle, henüz çok genç yaşta birisinin böylesine acı laflar etmesi onu yürekten incitmişti.

"Dünyaya, bu yalıya her şeye ama en çok kendime sanırım.."

"Kendinize neden böylesine ağır ithamlarda bulunuyorsunuz, henüz çok gençsiniz yaşayacağınız öylesine fazla güzel şeyler varken-"

"Yaşayamamak değil benimkisi, benimkisi yaşamaktan korkmak. Keşke size anlattıklarımın doğruluğunu ispat edebilseydim." Dedi birden Derya ve mavi gözlerini boşluğa çevirdi. Deniz manzaralı pencereden uçan kuşları seyre daldı bir süre.

"Bana her konuda güvenebilirsiniz Derya Hanım, ben sizin iyiliğiniz için buradayım." Duraksadı Derya kadına doğru inanmayan gözlerle bakındı bir süre.

"O zaman önce siz bana güvenmeyi seçin doktor hanım. Ben yalan söylemiyorum o gece o adam beni öldürecekti derken doğruları söylüyordum-"