How did we get here

31

امروز 10 آبان 1401...

از دانشگاه خسته و کوفته اومدمو برا کلاس زبانم آماده شدم

خب تو این مدت؛ راستش برا کنکور واقعا هیچی نخونده بودم پس احتمال قبول شدن یه دانشگاه تو تهران؟ شاید یه خورده دور از ذهنیت بود
پس الان اینجام. یه دانشگاه فنی حرفه ای نسبتا خوب تو شهر خودمون البته تا وقتی زبانمو تموم کنم

فقط شیش نفر دیگه از کلاسمون اومدن دانشگاه که خب از هیچی بهتره
وای هفته اول! باورم نمیشه هفته اول رو انقد خوب (و شایدم باحال؟) رفتار کردم که خیلیا شناختنم و همون اول دوست پیدا کردم. عاشقشم. عاشق این شخصیتمم.

شاید بگین قضیه صنمو اینا چیشد؟ خب من دوران کرونا بهش اعتراف کردم و پوووف به طرز کاملا خوبی ردم کرد و باعث شد کم کم بعدش به خودم بیامو شخصیتم شکل بگیره. الان هنوزم باهاش در ارتباطمو دوستم به حساب میاد. واقعا خوبه یه هنرمند کنارت باشه به هرحال :')

چنتا دوست مجازی پیدا کردم که الان بعد دو سال عین خانوادم میمونن. خیلی دوسشون دارم...
اگه همچین کسایی رو دارین باید بگم که حتما قدرشونو بدونین وای خدا چه چیزایی که من این مدت نفهمیدم!

درباره یکی اینجا نگفتم
این مدت بین رد شدن از طرف صنمو تا الان که ترم اول دانشگاه ام یکی از دوستام...و همکلاسیام هس که خب... واقعا مدیونشم
فک کنم اولین کسی بود که واقعا منو دوست داشت و هردفعه که باهام حرف میزد یا چیزی بهم میگفت باعث میشد اعتماد به نفسم بیشتر بشه و به خودم حس بهتری داشته باشم...
با اینکه بعد از کلی قضایع تصمیم گرفتم فقط راه خودمونو جدا کنیم ولی اگه اینو میخونی بدون که واقعا ازت ممنونم محدثه :)