Bul Beni (TAMAMLANDI)

22.Bölüm

Sabah gözlerimi açtığımda ev bomboş gibi hissettim. Bir şeyin eksik olduğu çok belli oluyordu... İçimde hiç 'Okula gitme' duygusunun olmamasına rağmen sınavlarımdan dolayı gitmek zorundaydım. Hiç çalışmamıştım ama yapabilirdim. Ders konusunda kendime güveniyordum, diğer konuların tersine... 

Ayağa kalkıp, lavaboya gittim. Elimi ve yüzümü yıkadıktan sonra yüzüme krem sürdüm. Odama gidip, okul kıyafetlerimi giydim. Saçımı topladıktan sonra dün akşam hazırlamaya vakit bulamadığım çantamı hazırladım. 

Okula girdiğimde gözlerim etrafta gezindi... Göz hizama Ceyda girdiğinde gülümseyip, kafa salladım. Okulun içine gireceğim sırada Akın'ın 4 arkadaşı yanımdan geçti. Ben onlara bakarken Akın koridorun sonundan bana doğru yaklaşıyordu ya da ben öyle sanıyorduuum ki evet. Evet bana doğru gelmiyordu tabi ki. Hem, hem ben onunla konuşmuyorum. Evet. Konuşmuyorum. Bana yalanlar söyledi, benim en sevmediğim şeylerden birinin 'Yalan' olduğunu bile bile bana yalan söyledi.

Gözlerinin bana dönmesini beklerken bana hiç bakmadan, hatta gözleri hiç yana bile kaymadan yanımdan geçti. Ve gitti. Başta ne olduğunu anlamasam da sonra umursamadan sınıfıma doğru ilerledim. Sınıfa girdiğimde birkaç grup telefonlarından oyun oynuyordu, kızlar fotoğraf çekiliyordu vs. Onları umursamadan sırama geçtim. Ceyda çantasını koymuştu çoktan. Ben de çantamdan ilk dersin kitaplarını çıkarıp, masaya koyduktan sonra çantamı masanın kenarındaki askı gibi yere astım. Montumu askılığa astıktan sonra saate baktım. Dersin başlamasına daha vardı. Bundan dolayı dışarıya çıkmaya karar verdim. ''Ne kadar zekisin Pelin? Montunu bıraktıktan sonra dışarı çıkıyorsun'' diyen iç sesime göz devirdim. Salak. 

Dışarı çıkıp, herhangi bir banka oturdum. Etrafa göz gezdirirken Berkay, Ceyda, Akın ve benim her zaman oturduğumuz üstü kapalı bankın orada Akın ve arkadaşlarını gördüm. Birkaç saniye onlara baktım. Ciddi bir şey konuşuyor gibi görünüyorlardı. Akın hissetmiş gibi 2 saniye gözlerime baktı. Benim gözlerimi kaçırmama izin vermeden gözlerini benden ayırıp, arkadaşlarına çevirdi. 'Şimdi o mu bana trip atıyordu? Sebep? Asıl trip atması gereken kişi benim!' Ben bunları düşünürken gözlerim hala Akın'lardaydı. Akın bir şeyler söyledikten sonra arkadaşları bana baktı. Ben hızla gözlerimi kaçırırken,  'Akın'ın ne dediğini?' çok merak ediyordum... 

''Pelin?'' Karşımda Berkay'ı görmemle kendime gelip, Akın'lara doğru belimi döndüm.

''Berkay? Gel, gel otur'' dedim biraz kenara kayarken.

''Akın'ı mı kesiyordun?'' dediğinde kaşlarımı çattım.

''Ne?'' 

''Gizli gizli Akın'ı mı izliyordun diyorum?'' dediğinde koluna yavaşça vurdum.

''Ne alaka be?! Ben mi onu izleyeceğim, niye izleyeyim ki?'' dediğimde güldü. Sonra birden ciddileşip, konuştu.

''Pelin... Sakin ol, normal davran.'' dediğinde kaşlarımı çattım.

''Niy-'' diyecekken yanımıza gelen Akın'la kaşlarımı gevşettim.

''Berkay?'' dedi Akın. Beni görmemeye yemin etmiş gibi yüzüme bakmayarak.

''Akın'' diyip ayağa kalktı. Ben Akın'a değil de Berkay'a bakıyordum.

''Berkay tanıştırayım, arkadaşlarım Buray, Umut, Ege ve Mustafa'' dediğinde yüzümü onlara çevirdim. İkisi bana bakıyordu, ben onlara baktığımda başlarını çevirmişti. Ben de umursamayarak kafamı çevirdim.

''Memnun oldum beyler'' dedi Berkay hepsiyle tokalaşarak.

''Berkay seninle konuşmuştuk, hani gidicektik ya'' dediğinde Berkay gülümsedi.