Bul Beni (TAMAMLANDI)

32.Bölüm

Final bölümüne son 1! 

Bu kitabımı da bitiriyorumm, aslında çok özel bir hikayeydi benim içinn. Ama sanırım sevilmemişş. Yoksa aklımda olması gereken bir sürü şeyler vardıı. Erken bir bitiş olucakk. 

Neysee bölüme geçeliimm. Bir önceki bölümün son kısmını okuyup, sonra geliinn.

Okumadan önce de oylamayı unutmayıınn!

İyi okumalarr

^^^

''Anne...'' dedim göz yaşımı silerken.

''Çok özledim seni... Neredesin?... Seni öyle görmek en son isteyeceğim şey bile değildi..'' dedim ve hıçkırdım. Etrafıma baktım. İleride arabasının önünde bana bakan bir adet Akın vardı. Yanıma gelecekti ama istememiştim. Annemle yalnız konuşmak istiyordum...Neredeyse 1 saattir o orada, ben buradaydım.

''Biliyorum her geldiğimde bu konuşmayı yapıyorum ama... Sen gittikten sonra çok şey değişti anne, çookk...'' dedim ve derin bir nefes aldım. Karşılıksız konuşmak böyle bir şeydi herhalde. Konuşuyordum, duyduğunu düşünüyordum. Bilmiyordum ama düşünüyordum yani öyle umut ediyordum. İçimi döküyordum, olan biten her şeyi anlatıyordum... Ama karşılık alamıyordum. Cevap alamıyordum. 

''Yalnızlığı seninle tattım anne...Senin sayende ama aynı zaman da senin yüzünden...'' dediğimde omuzumda bir el hissettim. Yavaşça başımı kaldırdığımda karşımda gülümsemem için sergilenen bir gülüş gördüm... 

Nereden bilebilirdik ki böyle olacağımızı? Onu tanıyordum, hoşlanıyordum ama onun da böyle düşündüğünü bilmiyordum. Her zaman bana karşı bir kalkanı vardı. İyi ki anonim bir şekilde bana yazmıştı. Ve benden 'Onu Bulmamı' istemişti... İyi ki, iyi ki istemişti. Ben de iyi ki gaza gelip, bulmaya çalışmıştım. O benim iyi ki'mdi. İyi ki'm...

''Pelin sevgilim... Hadi gidelim..'' dediğinde sesinde hüzün vardı. Annem bu çocuğa güveniyordu. Annem bu çocuğu seviyordu. O zamanların aklıma gelmesiyle gülümsedim. 

''Neye gülümsedin?'' dedi gülümsememe karşılık vererek.

''Annemin bir aralar senin hakkında düşündükleri aklıma geldi...'' dediğimde aynı zamanda ayağa kalkmıştım. 

''Hmm, demek annen benim hakkımda bir şeyler düşündü ve sana bunları söyledi'' dedi bana yaklaşarak. Yavaşça başımı salladım.

''Hı hım..'' Yüzüme biraz daha yaklaştı. Hareket edemedim. İstiyordum çünkü... İstiyordum. Onu öpmek, onu hissetmek, onunla ilgili olan her şeyi istiyordum. Her şeyi. 

Yüzüme yaklaştı, tam öpeceği sırada hızla geri çekildim. Yüzüme baktı. Yavaşça kaşlarını çattı. Ben ise ifadesizce yüzüne bakıyordum. Öksürdü. Ama yalandan bir öksürüktü. Kendine gelmeye çalışıyordu.

''Pelin?'' dedi en sonunda sessizliği bozarak.

''Akın?'' dedim cevap olarak. Evet, saçma bir cevaptı ama ne diyeceğimi bilmiyordum.

''Niye geri çekild- Yani şey bir şey mi oldu?'' dediğinde nefes alıp, elini tuttum.

''Hayır hayır, bir şey yok. Sadece annemin yanında olmaz.'' deyip gülümsedim ve ekledim.

''Eve saklıyorum kendimi'' dedim ve kocaman gülümsedim. Elini tutan elimi sıkıca sardı ve gülümsedi.

''Eve sakla bakalım kendini'' 

''Hadi gidelimm'' dedim ve son olarak mezarlığa bakıp, yürümeye başladık. Arabaya bindiğimizde çok uykum vardı ama cidden uyumak istemiyordum. Bundan dolayı annemin onun hakkında düşündüklerini anlatmaya başladım.