"යාහ් මට යන්න දෙනවා.. අතාරිනවා මිනිහෝ මාව.."
මම පුලුවන් තරම් හයිඋඑන් කෑ ගහන ගමන් ඒ මනුස්ස්යාව තල්ලු කලේ එයා මාව බිත්තියට තද කරලා මට හෙලවෙන්නවත් බැරි විදිහට මාව අල්ලගෙන හිටපු නිසා. එයා වේගෙන් වේගෙන් හුස්ම ගන්න ගමන් මගේ මුලු ඇග දිහාම මහ කැත විදිහට බලන ගමන් තොල් ලෙව කෑවේ අප්පිරියාවටම මගේ මූන ඇද වෙද්දි.
එකපාට්ටම ඒ මනුස්සයා මගේ කම්මුල් වලින් අල්ලගෙන මට කතා කරගන්නවත් බැරි විදිහට හිර කරගත්තහම මට හුස්මගන්නත් අමාරු උනා. ඒත් මම පුලුවන් විදිහට එයාගෙන් බේරෙන්න දැගලුවත් මට තේරුනා මගේ ශක්තිය අඩුවේගෙන එනවා කියලා.
දවල්ට තියා උදේටවත් හරියට නොකාපු මගේ ඇගේ මොන ශක්තියක්ද. ටිකෙන් ටික මගේ දැගලිල්ල අඩුවේගෙන එනකොට ඒ මනුස්සයා මගේ මූනට ලන් වෙනවා මම දැක්කා.ඒත් එක්කම මම ඇස් දෙක පියාගත්තේ මට වෙන කරන්න දෙයක් නොතිබුනු නිසා.
ඒත්....
"යාහ් උබ කොහොමද මනුස්සයෝ මගේ බෝයි ෆ්රෙන්ඩ්ට කරදර කරන්නේ.."
ඒත් එක්කම මට ඇහුනු කටහඩ. ඔව් ඒක ටේහුයුන්ගේ. ඒ කියන්නේ එයා ඇවිත්.. ආහ් මට දැනුනු සැනසීම මෙච්චරයි කියන්න බෑ. එකපාට්ටම ඒ මනුස්සයාගෙන් මාව ඇදලා ගත්ත ටේ මාව එයාගෙ පිටිපස්සට අරන් අර මනුස්සයාගෙ ඇග උඩ නැගගෙන එයාට ගහන්න පටන්ගත්තා.
මම කොච්චර කෑ ගැහුවත් එයා ඒක නතර කරේ නෑ.බැරිම තැන මම ටේව පුලුවන් ශක්තිය දාලා මගේ පැත්තට ඇදිලා ගද්දී ලේ එන්නම අර මනුස්සයාට ගහපු එයා මට අවනත වෙලා ඒ මනුස්සයාගෙ ඇග උඩින් නැගිට්ටා.
"ජිමින්.. මෙහෙ එනවා."
ඊටපස්සෙ මගේ දිහා බලන්නෙවත් නැතුව මගේ අතින් අල්ලගත්ත එයා මාවත් ඇදගෙන ක්ලබ් එකෙන් එලියට ආවා. පුදුම වේගෙකින් මගේ අත ගැලවෙන්න තරම් හයියෙන් ඇදගෙන එයා එයාගෙ කා එක ලගට ගිහින් මාව ඒක ඇතුලට දාලා එයත් ඇවිත් කා එකට නැග්ගා. මන් අත්නිම පාරට ක්ලබ් එකේ දොර දිහා බැලුවේ මටම මන් ගැන ඇතිවෙච්ච වරදකාරි හැගීම නිසා.
ඒ මනුස්සයා මාව අල්ලද්දිත් මට බැරි උනා එයාගෙන් බේරෙන්න. අද ටේ නොහිටියානම්....
මගේ ඔලුව පුරාම එක දිගට ඒ දේවල් මැවිලා පේද්දි මම මගේ ඔලුව අල්ලගෙනම පහලට නැවිලා අඩන්න ගත්තේ ටේ එයාට පුලුවන් තරම් වේගෙන් කා එක අපේ ගෙදර දිහාට අරන් යද්දියි.
" මම ඔයාට කිව්වා ජිමින් ආයෙ එතන වැඩට යන්න එපා කියලා. මම කිව්වා ඔයාට. ඇයි ඔයා අහන්නෙම නැත්තේ මම කියන දේ ආ...."
මාව ගේ ඇතුලට ඇදන් ආපු ටේ මාව සෝෆා එක උඩට තල්ලු කරලා මගෙන් ඇහුවා. මට කරන්න පුලුවන් එකම දේ කෑ ගහලා අඩන එක විතරමයි. ඉතින් මම ඒක කලා. ඔව් හොදටම කලා. අන්තිමට ටේ මගේ ලගින් වාඩිවෙනකන්ම මම ඇඩුවා.
" ඇයි ජිමිනී මම කියන දේ ඔයාට අහන්න බැරි. කියන්න මට මිනී.. ඇයි ඔයා අහන්නෙම නැත්තේ.... "
ටේ ආයෙමත් මගෙන් අහනවා.. ඇයි. ඇයි ටේ ඔයා ආයෙ ආයෙත් මගෙන් එකම දේ අහන්නේ.. ඔයා දන්නවා නේද හේතුව. මට කෑ ගහල ටේගෙන් එහෙම අහන්න ඕනි උනා. ඔව් මම එයාගෙන් එහෙම ඇහුවා.
" ටේ... ඔයා... ඔයා දන්නවා මම ඇයි මේක කරන්නෙ කියලා. ඔයා දන්නවා ටේ... ඔයා දන්නවා. ඉතින් ඇයි ඇයි ඇයි මගෙන් ආයෙ ආයෙත් මේදේ අහන්නෙ ඔයා.. ආ.... මට... මට එයාව ඕනි ටේ මට එයාව ඕනි."
පුලුවන් තරම් වේගෙන් පුටුවෙන් නැගිට්ට මම හයියෙන් කෑ ගහලා එහෙම ඇහුවා. මට තවත් දරාගන්න බෑ. ඉතින් මන් මගේ කන් දෙක වහගෙන බිමට නැවුනේ මගේ ඔලුව පුපුරන්න වගේ දැනුනු නිසා. තවමත් මට ඇඩෙනවා. හොදටම ඇඩෙනවා. ඔව් මට එයාව ඕනි.
"මට සමාවෙන්න මිනී.. මට සමාවෙන්න. ඒත් .. ඒත් ඔයා දන්නවා මිනී එයා උනත් කැමති නෑ මැනික ඔයාට කරදරයක් වෙනවට. එයා උනත් කැමති නෑ ඒකට. ඒකයි මම කිව්වෙ මගේ මිනී... දන්නවද අද මම බයවෙච්චි තරම ම්ම්ම්..
දන්නවද ඔයා... මට හිතුනු එකම දේ මට ඔයාව එයා වෙනුවෙන් ආරක්ශා කරන්න බැරිවෙයි කියලා.. මම බය උනා මිනී මම බය උනා... මම අද එතනට වෙලාවටම නාවා නම්.. මොනවා වෙයිද මිනී. කියන්න මට මැනික..."
ඔව්.. ටේ කියන්නෙ ඇත්ත. අද ටේ වෙලාවටම එතනට නාවා නම් මීටවඩා විනාසයක් වෙන්න තිබුනා. ලොකු විනාසයක් වෙන්න තිබුනා. ඒත් මම මොනවා කරන්නද ටේ.. මට එයාව ඕනි. මට බෑ හැමදේටම ඔයාගෙන් උදව් ගන්න. මගේ කුකී වෙනුවෙන් මම එතන වැඩ කරන්නේ. ප්ලීස් ටේ මාව තේරුම්ගන්න.
කිසිම දෙයක් නොකියපු මම මාව බදාගෙන ඉන්න ටේගෙ උනුහුමට ගුලි උනා. මගේ හොදම යාලුවාගෙ අත් අතරේ මම සැනසුනා. මම මට ඇතියි කියලා හිතෙනකල්ම ඇඩුවා. ටේ ඒ වෙනකල්ම මගේ ඔලුව අතගාන ගමන් මන් ලගින් හිටියා.
කුකී ප්ලීස් මංගාවට ආයෙමත් එන්න...
⚓⚓⚓
YOU ARE READING
white jasmine 🌼🍂 jikook [ short story] completed
Short Story"ජිමින්..... ජිමින්..." මම සිය සැරේකට වඩා එයාට කතා කරන්න ඇති. ඒත් එයා මාත් එක්ක එක වචනයක්වත් කතා නොකරන්නෙ ඇයි කියලා මට හිතාගන්න බෑ. කාලය ගතවෙලා ගිහින්. ඔව් ගොඩාක් කාලය ගතවෙලා. ඒත්... ඇයි තාමත් එයා මෙහෙම. කොච්චර සමාව ඉල්ලුවත් නොදෙන තරමට ලොකු වැරැද්...