white jasmine 🌼🍂 jikook [ short story] completed

05🌼

ඒ දවසත් ඉක්මනටම ගෙවිලා ගිහින්. මම උදේ නැගිටිනකොට හොදටම පරක්කුවෙලා. එයා ගිහින්. මට කතාවත් නොකරම. අඩුම තරමේ එයාට තිබුනා චිට් එකක්වත් ලියලා යන්න.

එයාට අමතක වෙන්න ඇති . එහෙම හිතපු මම උදේ කෑමවත් නොගෙන ඉක්මනටම එයා වෙනදටත් වැඩට යන තැනට ගියා.

"බීච්වූඩ් කැෆේ "

කියලා ලොකූවට ගහලා තිබුනු බෝඩ් එකට රවපු මම ඒකේ දොර ලග තිබුනු බෙල් එකටත් තට්ටුවක් දාගෙනම ඇතුලට ගියත් කවුරුවත් මං දිහා බලන්න තරම් උනන්දු උනේ නෑ. මොකද ඒ කවුරුවත් මට කැමති නෑනේ. එයාල හැමදාමත් ඔහොම්මමයි.

වටේ පිටේට ඇහැ යවන ගමන්ම කැෆේ එකේ කොනේම තිබ්බ ටේබල් එකෙන් වාඩි වුනු මම ටේබල් එක උඩ ඔලුවත් තියාගෙන බලාගෙන හිටියේ කඩියා වගේ වැඩ කරන මගේ ජැස්මින් දිහා. එයාගෙ අත් ගොඩාක් කඩිසරයි. අයිස් භාජනෙන් ගත්ත අයිස් බෝල් එක තප්පර ගානකින් ප්ලාස්ටික් කෝප්පය ඇතුලට පුරවපු එයා එයාගෙ බෝල ඇගිලි වේගෙන් හොලවන ගමන් රසම රස ඇමරිකානෝ එකක් හදලා එයාගෙ ඉස්සරහ හිටපු පුංචි කෙල්ලගෙ අතට දෙන විදිහ මම බලන් හිටියේ හරිම ආසාවෙන්.

ඔව් මම දැක්කා එයා විටින් විට මම ඉන්න ටේබල් එක දිහත් බලනවා. ඒ අතරේ එයා එයාගෙ වැඩේ උපරිමව කරන හැටි මම බලාගෙන හිටියා. මගේ ජැස්මින් ගොඩක් මහන්සි වෙනවා. එයා මම කියන දේ අහන්නෙත් නෑ. මම කොච්චර කිව්වත් ගෙදරට වෙලා ඉන්න කියලා එයා අහ්න්නෙම නැති හැටි.

පුදුම මුරන්ඩු පිච්ච මලක් තමයි එයත්.

වෙලාව ගතවෙනවා. ඉක්මනටම... හිතුවටත් වඩා වේගෙන් දවල් වුනේ මගේ ජැස්මින් එකපාරටම හිටපු තැනින් අතුරුදහන් කරලා. ඒත් එක්කම බිත්තියේ ගහලා තිබ්බ ඔරලෝසුව දිහාට ඇස් යැව්ව මම ආයෙමත් මගේ ඔලුව ටේබල් එක උඩින් තියාගෙන ඇස් වහගත්තා.

"එයා කන්න යන්න ඇති.."

එහෙම හිතපු මම හොද නින්දක් දාන්න හිතාගෙන පුටුව උඩ ටිකක් පස්සට වෙලා ඉදගත්තේ එයා එන්න තව පැයක්වත් යන බව දන්න නිසයි.

" ජිමින්... මෙන්න ඔයාගෙ සැලරි එක. මේ මාසෙ ඔයා ගොඩාක් වැඩ කලා. ගොඩාක් හොදයි ඔයා. "

එකපාට්ටම ඇහුනු ඒ කටහඩින් ගැස්සිලා ගිහින් ඇහැරුනු මම ඉක්මනටම බැලුවේ මගේ ඉස්සරහ හිටපු හිටපු අජුශ්ශි දිහා. එයා ජිමින්ගේ දිහාට එන්ලොප් එකක් දික් කරගෙන හිටියා. ඒත් එක්කම මම ජිමින්ගෙ මූන දිහා බැලුවා. එයාගෙ ඇස් සතුටින් දිලිසෙනවා. ඉක්මනටම අජුශ්ශිගේ අතින් එන්ලොප් එක ගත්ත එයා ඒ අජුශ්ශිට බව් කලේ අංශක එකසිය අසූවටම නැවිලා.

එච්චර සතුටක්..?

"කුමාවෝ සජන්නිම්. මමත් හිතනවා මම මගේ උපරිමෙන්ම කලා කියලා.... "

ජිමින් එහෙම කියනකොට එයාගෙ ඔලුවට පුංචි තට්ටුවක් දාලා හිනා වුනු ඒ අජුශ්ශි එතනින් ගියාම මගේ ජැස්මින් එහෙම්මම ඇස් හැරෙව්වේ මම ඉදන් හිටපු මේසේ දිහාට . ඒ ඇස්... ඒ ඇස් වල පිරිලා තිබුනු තරු හිමින් සැරේ එයාගෙ කම්මුල් දිගේම පහලට බහිනකොට එයා ඉක්මනටම ඒවා එයා ඇදන් හිටපු ඒප්‍රන් එකෙන් පිහාගත්තේ ඒවා බිමට වැටෙයි කියලා බයට වගේ.

ඒත් එක්කම ජනේලෙන් එලිය බලපු මම දැක්කා හොදටම හවස්වෙලා බැහැගෙන යන ඉරමාමව.

'එහෙනම් .. අපි දැන් ගෙදර යමු..'

මම එහෙම කියාගෙනම නැගිට්ටත් මම දන්නවා මගේ ඒ වචන ගගට කපපු ඉනි වගේ වෙනවා කියලා. මොකද මගේ මිනීගෙ දවස මෙතනින් ඉවර වෙන්නෙ නෑ.

" සෝහා... මම යනවා. අදත් පරක්කු උනොත් සජන්නිම් මගේ ඔලුව කයි.."

ඇදන් හිටපු සුදුපාට ඒප්‍රන් එක එයාගෙ බෝල ඇගිලිවලින් ගලවලා සෝහාගෙ අතට දුන්නු එයා ඉක්මනටම කැශියර් එකට පිටිපස්සෙන් තිබුනු රූම් එක ඇතුලට ගිහින් එයාගෙ බ්‍රවුන් කරල් බෑග් එක අරන් ආවා.

" ජිමිනී .. ඔයා ඔච්චර මහන්සි වෙන්න එපා . ඔයා ඉක්මනටම ලෙඩ වෙයි. දවල්ට කෑවෙත් නෑ නේද ඔයා..? ආ.."

' මොකක් ජිමින් දවල්ට කෑවෙ නැද්ද'

මම ජිමින්ගෙ දිහා ප්‍රශ්නාර්ත බැල්මකින් බලනකොටම එයා සෝහා දිහා බලලා හිනාවුනා.

"ආහ්.. ඒකට කමක් නෑ සෝහා. මට බඩගිනි නෑ. ඔයා දන්නවනේ මේ ජිමිනි කොච්චර ස්ට්‍රෝන්ග්ද කියලා.."

හුරතල් විදිහට එයාගේ චූටි අත් දෙක උඩට උස්සලා එහෙම කියපු මගේ මිනී උඩපැන පැනම කැෆේ එකෙන් එලියට යන දිහා මම බලන් හිටියේ කලකිරිලා. එයා ඇයි මෙච්චර මහන්සි වෙන්නේ.

"ඔව් මම දන්නවා .. අර කොල්ලා ඔයාගෙන් සල්ලි ගන්නවා. එයා ඔයාව රවට්ටනවා . ඒත්... යා..හ් ඔයා මම කියන දේ අහන්නෙත් නෑ."

හයියෙන් කෑ ගහපු මමත් කැෆේ එකෙන් එලියට ඇවිත් ජිමින්ගෙ පස්සෙන්ම ගියේ එයාව මිස් කරගන්න බැරි නිසා.

⚓⚓⚓