Kaos.. [ChanMin]

8♡ - Chan ve 24 Saat • Gün▪︎58

Chan:

Min !

Min:

Chan ?!

Sen interneti nerden buldun ?

Chan:

Şu an size geliyorum !

Bit Günlüğüne burdayız.

Yarın yine gideceğiz ama...

Birbirimizi bu gün görebiliriz !

Min:

Kapının önünde bekliyorum seni !

~ 15 Dakika Sonra ~

Chan: MIN !

Chan Min'e doğru koştu. Birbirlerine sıkıca sarıldılar. Chan dudaklarını Min'in dudaklarına bastırdı. Ama Changbin'in sesi ile ayrıldılar.

Bin: Başka yerde yapın şunu ! Her Neyse, hoş geldin hyung.

Chan: Hoş buldum.

Bin: Sana söylemem gereken bir şey var.

Min: Sakın !

Chan: Noluyor ?

Min: Sakın söyleyeyim deme !!

Bin: Min sensizliğe dayanamadı. Mental çöküş yaşadı-

Min: CHANGBIN SAKIN DEVAMINI GETİRME !

Bin: Ve 1 Hafta hiç bir şey yemedi. En sonunda hastanelik oldu. Sağ kolunu sıva.

Chan Sert bir şekilde bana döndü. Sağ kolumu sıvayınca büyük yara bandını gördü.

Chan: Min ! Sen 1 Hafta boyunca hiç bir şey yemedin mi ?!?

Chan ellerini yavaşça Min'in beline indirdi.

Chan: Belinde incelmiş !

Bin: 10 kilo vermiş. Zaten 45 kiloymuş ve buda çok azmış. En fazla 55 olması gerekiyormuş. 35 kilo şu an.

Chan: Min Neden hiç bir şey yemedin !?

Min: ...

Chan: Sana ceza veriyorum. Normalde lunaparka gidecektik ama bu gün restorantları, lokantaları gezicez.

Min: Hayır ya ! İstemiyorum !

Bin: Eheh benim görevim sonlandı ben kaçar.

Changbin giderken Chan devam etti.

Chan: İtiraz yok !

Min Chan'ın kollarından kurtulmaya çalıştı ama Chan onu çok sert tutuyordu.

Min: Chan Hayır yaa yemek yemek istemiyorum !

Chan: MİN !

Min korku ile süzüldü. Chan ilk defa ona bağırmıştı.

Chan: Min... Ölmeni istemiyorum. Yemen gerekiyor.

Min: ...

Chan Min'i kolundan tuttuğu gibi arabasına bindirdi.

Chan: Eveeet hangi restoranta gitmek istersin ?

Min: ...

Min hala Chan'ın ona bağırışını düşünüyordu. Niye ? Niye bağırdı ki ?

Chan: Min ?

Min: ...

Chan Oturduğu koltuktan doğruldu, ve Min'e yaklaştı.

Chan: Küstün mü sen bana ?

Min: ...

Chan'dan gelen bir kahkaha Min'i huzurlandırdı.

Chan eliyle Min'in kafasını kendine çevirdi. Ve dudaklarına yapıştı...

Chan: Artık bana küs değilsin. Yani soruma cevap verebilirsin.

Min: Yoo niye veriyorum ?

Chan: Yoksa seni tekrar öperim.

(Öpme diyince Oppacı olmamama rağmen aklıma rüyamda Felix'i öptüğüm geliyo :/)

Min: En son gittiğimiz restorant olsun !

Min'in ani cevabı ile ikiside gülmüştü.

Min Chan'ın yanağını öpüp çekildi ve kemerini bağladı.

Min: Hiç gidesim yok ama seni mi kırıcam ?

Chan: Sevgili dediğin böyle olur.

Min Gururlanarak güldü ve çalışan araba ile dışarıyı izlemeye koyuldu...

Evet Harika Ötesi Kral/Kraliçem (Düzeltme: Ben size niye böyle sesleniyomusum lan). 24 Saat sonra o acı haber nasıl geldi birlikte bakalım.

Chan: Cidden Changbin Minho'nun odasına camdan mı girdi ?

Min: Evet. Odasını dağıttı çünkü annesi tatile çıkmadan odasını toplamasını söyledi. Ve kontrol etmedi. Minho topladı ama Changbin tekrar dağıttı. Annesi gelince Minho'ya fırça atacak eminim !

Chan: Aynen öy-

Chan'ın çalan telefonu ile sözü kesildi. Babası arıyordu.

Chan: Alo ?

Baba: Gitme vaktimiz geldi, eve gel.

Chan: Ah, Tamam baba...

*Telefonu Kapatır*

Chan: Gitme vaktimiz gelmiş...

Min: ...

Chan: Sen Arabaya geç, ben hesabı ödeyip geliyorum.

Min: T-Tamam...

Min'in gözleri dolmuştu. Dolu gözler ile arabaya geçti. Sessizce içini dökerken yolcu koltuğuna oturan Chan'ı fark edip göz yaşlarını sildi.

Min: Tekrar gidiyor musun yani ?

Chan: Evet...

Min Cama döndü. Olabildiğince sessizce ağlamaya başladı. Ama sessizliğini koruyamadı.

Chan: Ağlama, seni böyle görmeye dayanamıyorum.

Min: A-Ağlamıyorum ki ?..

Chan'a döndüğünde gözünden bir yaş daha aktı.

Chan elini uzattı, Min'in göz yaşlarını sildi.

Yol boyu sessizdiler. Min'in evinin önünde durdular.

İkiside arabadan çıktı.

Göz göze geldiler.

Min kollarını Chan'ın boynuna sardı.

Chan, Min'i belinden tuttu.

Ve son bir kez dudakları bir birine deydi. Uzun bir süre daha yokluk demekti bu...

Chan: Kendine dikkat et, Changbin'den yine kötü şeyler duymayayım.

Min: Gitme Chan, lütfen...

Chan: Bende hiç gitmek istemiyorum, ama gitmek zorundayım...

Min Chan'a sıkıca sarıldı. Zar zor bir birlerinden ayrıldılar.

Min El salladı.

Min: Görüşürüz...

Chan: Görüşürüz...

Evet Sevgili okuyucum. Aşkitom, Balım, En değerlim. Min geçireceği bir trafik kazası sonucu ameliyat için şehir dışına çıkabilir mi ? Dur abarttım- Şehir dışına kısmını unut. Trafik kazası sonucu... Em... Bir düşüneyim... Ya komaya girmesin ama... Kolu kırılsın en iyisi. Hep komaya girme oluyor hikayelerde. 1 yıl bekletmiycem Chan'ı.

Not: Ailem K-Pop'u bırak diyor ama Sırf WattPad aşkımdan bırakamıyorum SKZSKZBTSSKZBTS

Random Muq🤙🏻

Yazmadan önce Nesquik yiycem biraz