Min:
Chan
Chan:
Efendim ?
Min:
Başardım.
Chan:
Neyi ?
Min:
Seninle aynı Üniversiteyi...
Chan:
Bir dakika... Yoksa düşündüğüm şey mi ?
Min:
Yarın orada 13/D olarak başlıyorum, ve yanına geliyorum...
Chan:
Bu harika bir haber Min! Yerimde tepiniyorum şu an!
Min:
Umarım orada benden habersiz sevgili yapmamışsındır🙃
Chan:
Yapacağımı mı düşünüyorsun?
Min:
Hayır, ama yinede sorayım dedim.
Chan:
Daha güzel bir soru olamazdı👏🏻
Her neyse, çift kişilik yatak almaya gidiyorum!
Min:
Ciddimisin ?
Chan:
Evet!
Min:
Parana yazık Chan, ben yurda geçeceğim.
Chan:
Seninle yakın olabilmek istiyorum Seungmin.
Min:
Gözlerim yaşardı :')
Chan:
Yaşarttıysam ne mutlu bana:)
Min:
Her neyse, valiz hazırlamaya gidiyorum ben. Görüşürüz!
Chan:
Görüşürüz!
Telefonu bir köşeye attım ve valizimi hazırlamaya başladım. İçine Chan'ın en sevdiği kıyafetlerimden koyuyordum.
Valiz hazırlama işi bitince ailemle uzun uzun vedalaşıp otobüsle havalimanına gittim. Uzun bir yolculuk olacaktı.
-18 Saat Sonra-
Yolculuk bittiğinde kendimi uyuşmuş hissediyordum. Gözlerimle Chan'ı aradım. Bulamayınca biraz daha baktım.
Oradaydı.
Bana bakıyordu.
Sanki ona yaklaşsam canımız yanacak gibi bakıyordu.
Elimdeki bavulu umursamadan ona doğru koşmaya başladım, oda bana koşuyordu.
Ona yaklaşınca zıplayarak kucağına atladım ve hızlıca ayaklarımı beline, kollarımı boynuna doladım. Oda benim düşmemem için hem tutuyor, ve tutarken sarılıyordu.
Kokusunu özlemiştim. Kendisini özlemiştim. Her şeyini özlemiştim.
Kucağından inip sadece sarılmaya başladık. Hiç konuşmuyor, sadece sıkıca sarılıyorduk. Ve tabii ben ağlıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaos.. [ChanMin]
FanfictionOkumayin fice giren acemi yazara sovup cikiyor. Ficte ben bile varim amk