Kaos.. [ChanMin]

30~ (2) Ses?

Yazariniz annesi telefonunu versinde yb yazsin diye annesine kolelik yapiyo

Uf soft bolum ins

HAYİR KAOS

O buyuk sey starting

Kalp krizi garanti

~~~

Sabah klasik bir göt ağrısıyla uyandım. Chan biraz sert sikmişti.

Chan nerdeyse üstümde yatıyordu. Onu biraz itip kalkmayı denedim. Tabii ki kalkamadım!

Sinir bozukluğu ile geri yattım ve gözlerimi kapattım. Tam uyuyacak iken Chan uyandı. Kalkıp üstümü örttü ve açıkta kalan omzuma bir öpücük kondurdu.

Gidip, su seslerinden anladığım kadarıyla duşa girdi. Bende biraz daha uyumaya çalışıp uyuyamayınca yerimde olabildiğince oturur pozisyona geçip gözlerimi ovdum. Tam o sırada Chan duştan çıktı.

Beni görünce gülümsedi.

"Günaydın.."

"Günaydın.. Canın çok acıdı mı?"

"Asıl senin canın çok acıdı mı? İlk defa uke oldun."

"Evet ama şu anda hiç bir şey hissetmiyorum. Sen kalkmadığına göre."

Kızaran yüzüm ile başımı yere çevirdim. O ise kahkaha atıp üstünü giymeye başladı. Ben ise ayaklarımı yere koyup zar zor ayağa kalktım.

Ancak aniden gözlerimin kararması ile yatağa inleyerek geri düştüm.

Chan yarım yamalak giydiği gömleği ile hızlıca yanıma geldi ve iyi olup olmadığımı sordu.

"Seungmin! İyi misin?"

"Götüm acıyo..."

Endişeli hâli ile güldü ve kıyafetlerimi alıp bana giydirmeye başladı.

Giydirince geri çekilip kendisi giyinmeye başladı.

Chan rahat gömleğini giyip evdeki ofisine gireceğini söyledi.

Chan bir tasarımcı idi. Ofisinde kıyafet tasarımları yapıyordu.

O girince bende zar zor ayağa kalkıp test kitaplarımı çıkardım.

İlk 10 testten sonra gözlerim bulanıklaşmaya başladı. Başıma bir ağrı girdi ve dönmeye başladı.

Seungminn~

Ne? Bu ne?

Merak etme, bolca zaman geçireceğiz..

Hay amına koyayım bu ne!

Başıma giren ani bir acı ile inleyip elimle başımı tuttum.

Aga Jisung'a olan şey bu! Hassiktir-

Evet o, ama ben sana zarar vermeyeceğim. Seni iyi şeyler yapmaya yönlendireceğim.

Jisung intihara sürüklendi sen ne boş yapıyorsun?

Seungmin, inan bana.

Niye bunu yapayım?

Ben senim çünkü.

Sen neyden bahsediyorsun aptal ses!

Yine canım acımıştı. Başım daha doğrusu.

Artık midem bulanmaya başlamıştı. Başım yine dönüyordu ve gözlerim kararıyordu.

Ne yapıyorsun bana!

Seu-

Derken bir anda sustu.

Ben elim başımda, gözlerim kapalı, yüzümü buruşturmuş bir şekilde masa başında duruyordum.

Bir anda kapı açıldı. Chan muhtemelen yine bana bir yeri sormaya gelmişti. Hayır, demek istediğim, bana bir yerin rengini, şeklini falan soruyordu.

Ama benim bu pozisyonumu görünce elindeki kağıdı yatağa atıp yanıma geldi.

"Seungmin? Ne oldu?"

Elimi başımdan çekip gözlerimi sertçe ovdum.

"İyiyim... Bi an başım döndü sadece.."

"Hastaneye gitmek ister misin?"

Aa sende her şeyi hastaneye bağlama yahu.

"Gerek yok.."

Elimi gözümden çekip başımı Chan'a döndürdüm ve gülümsedim. Oda bana gülümseyip dudağıma minik bir öpücük kondurdu.

"Ama yinede gitsek-"

"Chan!"

"Tamam, tamam.."

Güldü ve yatağın üstünden proje kağıdını aldı.

"Burayı nasıl yapsam?..."

~~~

su bolum 416 kelime falan oldu ve ben bunu iki gunde yazdim amk

kisa oldu ama boyle bolumler yetistirmeye calisyom

su an basim catliyo ztn zar zor yazdim basim fena agriyo uyumam lazim hu😭

uf her neyse kontrol etmedim by