Kaos.. [ChanMin]

25~ (2) (Smut Bölümü)

Yazar

Minho bu sefer teselli olmak istemiyordu. Kimseye haber vermemiş, Jisung'u hastaneye götürmüştü.

Şimdi doktorlar tekrar kalbini attırmaya çalışıyordu.

Minho kendini bir koltuğa attı ve gözlerinden yaşlar akmasına izin verdi. Cidden bitmişti. Jisung'a ne oluyordu hiç anlamıyordu. Jisung kendini öldürmeyi denemişti...

Seungmin, bu hastanede veterinerlik için staj yapıyordu. Bu hastanede her dal vardı gerçi...

Jeongin ise burda bir doktordu. Ama bölümü psikoloji idi.

Seungmin hasta odasından dosya almak için giderken Minho'yu gördü. İlk önce kaşlarını çattı ve Jeongin'i çağırmaya gitti.

Jeongin korkmuştu. Hızlıca yürümeye başladı ve Seungmin ile birlikte Minho'nun yanına gittiler.

"Minho!"

Minho başını kaldırıp onlara baktı. Fakat hemen yeri izlemeye geri koyuldu.

Onlar ne olduğunu soramadan doktor odadan çıktı ve yanlarına geldi.

"Lee Minho siz misiniz?"

"Hı hı.."

"Efendim, Jisung'un durumu..."

Doktor, sanki grip dermiş gibi konuştu.

"Şizofren."

Hepsi şok içinde doktora baktı. Seungmin kendini toparlayıp sordu.

"N-Nasıl yani?"

"Düz şizofren olmuş, kafasında ki bir ses onu yanıltıyor. Sizin sevgilisi olduğunuzu duydum. Ve durum şu ki, bu ses Jisung'u bir konuda inandırmaya çalışıyor. Sizin onu aldattığınız konusunda..."

Minho çoktan yıkılmış, tozla kaplanmış bir enkaz olmuştu. Ama doktor o enkaz üzerinde yürümeye devam etti.

"Ayrıca bu sesin şiddeti artarsa Jisung istemsizce, kişisel iradesi olmadan buna inanabilir. Ve bu durum sevgili olduğunuza bakılırsa ilişkiniz için hiç iyi olmaz. Jisung bu sese dayanamazsa bu gün yaşandığı gibi ölmeyi deneyebilir. Ama o çok güçlü biri. Biz onun yaşayacağına pek inanmıyorduk bile! Bu iyi bir şey... Emm, Jeongin Bey, siz psikologsunuz ve-"

"Ayrıca arkadaşıyım."

"Harika! Yani, en azından bu durum için. Onunla konuşmanız iyi olur."

"Seungmin, Minho, hadi gelin."

Minho hiç bir tepki vermeden ayağa kalktı ve Jisung'un olduğu odaya girdi. Jisung elini kafasına koymuş 'Sus!' diye mırıldanıyordu.

Jeongin konuşmaya başladı.

"Jisung..."

Jisung yavaşça kafasını kaldırdı ve Jeongin'e baktı. Yüzü harap olmuştu. Gözleri yaşlıydı.

Minho orda ilk defa nefes almak ve hareket etmek dışında bir yaşam belirtisi gösterdi.

"Jisung!"

Koşarak Jisung'un yanına gitti ve ona sıkıca sarıldı. Jisung'ta ona.

"Beni aldatmadın dimi Minho?"

"Ben asla öyle bir şey yapmam Bebeğim... Güven bana... 6 yıldır hiç bir şey yapmadım, asla da yapmam..."

"S-seni seviyorum..."

Jeongin Seungmin'e döndü ve fısıldadı.

"Bana gerek kalmadı..."

Seungmin yarım yamalak gülümsedi ve tekrar karşısındaki ikiliye döndü.