Kaos.. [ChanMin]

27~ (2) Bu Adam

Baslamadan once su an misafirlikteyim kisa yazabilirim bilmiyom bakin cektigim fotoya ajajjsjdh:

Aslinda o aynaya 70 m uzaktim Ksnsksjzjjzjz

Neyse start::

~~

Yazar

Chan mutsuzlukla Seungmin'in odasına girdi ve yanı başına oturdu.

Gözleriyle narin bedenini iyice süzdü. Mahfolmuştu. Sevgiliside, kendiside mahfolmuştu.

"Seungmin..."

Sinirliydi ve intikam duygusuyla yanıyordu.

"O adamı öldüreceğim. Senin için..."

Chan sinirle odadan çıktı ve arkadaşlarının laflarını dinlemeden hızlıca hastaneden çıktı. Arabasına bindi ve hastaneden uzaklaştı.

İyice uzaklaştığına emin olunca telefonunu eline aldı ve babasının numarasına tıkladı.

Babası hemen açmıştı.

"Oğlum?"

"Hâlâ oğlum mu diyorsun sen bana!"

"Ne-"

"ONU SEN VURDUN! SEUNGMİN'İ SEN VURDUN!"

"Bu durumdan memnunum. Ölmüştür herhâlde-"

"HAYIR AMA SENİN YÜZÜNDEN KOMADA! SENİ PİSLİK!"

Chan bir yandan karakola sürerken diğer yandan konuşmayı uzatmaya çalışıyordu.

Karakola varınca hemen birilerine haber verdi konuşmayı kayıt altına aldırdı.

"Ona neden bunu yaptın?!"

"O bir ibne! Oğlumun olmasına izin veremem!"

"O lafını geri al yoksa aldırtmayı bilirim!"

Polisler onun yerini bulduklarını el hareketleriyle söyledi. Chan konuma bakıp telefonu bir anda kapatarak polisleri dinlemeden o konuma doğru ilerledi.

Oraya gidince babasını bir bankta bulmuştu.

Hemen oraya gidip dayanamayarak karakoldan gizlice aldığı silahı onun kafasına tuttu. Etraftaki herkes çığlık atarken Chan bağırdı. Herkes duysun ve bu adama acımasın diye.

"BU ADAM BENİM SEVGİLİMİ GÖZ GÖRE GÖRE VURDU VE KOMAYA GİRMESİNİ SAĞLADI! BUNDAN ÖNCEDE SEVGİLİM HAMİLEYKEN ONU BÜYÜK BİR ŞEKİLDE TEHDİT ETTİ. ŞİMDİ SEVGİLİM HASTANEDE YATIYOR VE UYANMAYABİLİR! BEN ŞİMDİ BU ADAMI ÖLDÜRMEYİP NE YAPAYIM! SENDEN NEFRET EDİYORUM BABA!"

Chan tetiğe bastı ve herkes donakalmışken orayı terk etti.

~~~

Gecis bolmu sayın