Kaos.. [ChanMin]

44^ (3) (Smut Bölümü)

Jeongbin

"Changbinnie~"

"Oyun oynuyorum Jeongin."

"Hep oyun oynuyorsun amaa~"

Changbin oyun odasında oturmuş konsol ile oynarken Jeongin arkasından ona sarılıyordu.

"Jeongin, git. Önemli bir oyun bu."

"Ama-"

"JEONGIN GİT!"

Jeongin, Changbin'in ani bağırışı ile korkmuştu. Titrek sesiyle onu onaylayıp odadan çıktı.

Mutfağa geçip su içmek için bir bardak aldı.

Fakat o kadar korkmuştu ki şoku atlatamadığından bardak bi anda elinden düştü.

Yere eğilip kırık camları toplamaya başladı.

O sırada Changbin'in koşarak geldiğini duydu.

"Jeongin? Jeongin iyi misin? Ne kırıld- Tanrım, bardağı elinden mi düşürdün?!"

Jeongin hiç bir tepki vermeyip cam kırıklarını çöpe attı.

"Sargı bezi nerde...?"

Changbin, Jeongin'in mırıldanmasına karşın kaşlarını çattı.

"Niye sordun?"

"Ellerim kesilmiş.."

Changbin gözlerini büyütüp Jeongin'i kolundan tuttu ve yatak odasına götürdü. Lavabodan sargı bezi alıp ellerini sarmaya başladı.

"Ah!"

"Sabret, bitmek üzere."

Bitince Changbin elini sevgilisinin yanağına koydu. Baş parmağı ile dudağını okşayıp bu pembelikleri öpmek için uzanacakken Jeongin geri çekildi.

"İstemiyorum..."

Jeongin ayağa kalktı ve saate baktı. İşe gitmesi gerekiyordu. Askılıktan montunu aldı ve telefonunu alıp aşağı kata indi ve evden çıktı.

Koskoca bir günün ardından işten çıkış vakti gelmişti. Eve dönmek yerine nereye gittiğini hiç bilmeden yürümeyi tercih etti.

Ne kadar o şekilde yürüdüğünü bilmiyordu. Fakat hava kararınca kol saatine bakmış, ve saatin 8 olduğunu fark etmişti.

Biraz fazla yürümüştü. Eve dönünce saat 9'u bulmuştu. Eve girince Changbin'in salonda dört döndüğünü fark etti.

"Changbin?"

Jeongin

Sesimi duyunca bana döndü ve koşarak yanıma gelip vücudumu kolları ile sardı.

"Jeongin... Saatler oldu... Çok korktum..."

Geri çekilip bana bağırmaya başladı.

"Kaç kez aradım seni! SAATLERDİR NEREDESİN SEN!?"

Gözlerim zaten doluydu. Bide bu tepkiye karşı sinirden ağlamaya başladım.

"İkide bir bana bağırıyorsun! Bıktım artık! Benim de bir kalbim var!"

Ağlayarak yatak odasına çıktım. Yatağın tam ortasına bağdaş kuracak şekilde oturup yastığıma sarıldım ve başımı içine gömüp ağlamaya devam ettim.

Bir süre sonra kapı gıcırdama sesi duydum. Ardından hemen arkamda bir hareketlenme.

Changbin arkama oturmuştu. Kollarını yastığın altından belime sarıp bedenimi kendine çekti.