Seungmin
Mutfakta Chan'a yemek yapmayı öğretiyordum.
Tabii ki beceremiyordu!
"Chan her yerin un olmuş!"
Kahkaha atınca Chan elini kakaoya batırıp beni kovalamaya başladı.
Mutfağım ortasına gelince kaçacak yerim kalmadı ve Chan beni kolumdan tutup kendine çekti. Bir elini belime koyup diğer eliyle dudağımın kenarına kakao sürdü.
Fakat sonra beni şaşırtan bir şey yaptı.
Kakaoyu sürdüğü yeri yalayıp ardından tekrar dudaklarıma geçiş yaptı.
Mutfak ortasına biraz öpüştükten sonra (o kadar öpüştülerki daha uzatmıyorum normal bir şeymiş gibi) ondan ayrılıp yemek yapmaya geri döndüm. Oda anımda yanıma gelmişti.
"Eveeet ana yemekler bitti. Geriye kaldı tat- Chan eyvah! Biz tatlı malzemelerini almayı unuttuk!"
"Üstünü giy, dışarı çıkıyoruz!"
Üstümüzü değiştirip Chan'la evden çıktık.
Daha en az 20 adım gitmişken sert bir silah sesi duydum. Ve karnımda hissettiğim sert bir acı.
Sadece Chan'ın kollarına yığılışımdı hatırladıklarım. Gerisin geri karanlıktı...
Yazar
Seungmin bir anda vurulunca Chan ne yapacağını şaşırmıştı. İnsanlar Seungmin'i vuran kişinin peşine düşerken Chan'ın baktığı sadece kollarındaki bedendi.
Chan hemen hareketlenip uzaklaşmamış olduğu eve yöneldi ve arabasına atlayıp sevgilisini arka koltuğa yatırdı.
Yarasının üstüne bir bez koyup kanamasını azaltmaya çalıştı.
Hastaneye vardıklarında Seungmin'i kurşunu çıkarmak için hastaneye, ameliyata aldılar.
Chan deli gibi ağlıyordu.
Hemen Jeongin aklına geldi ve onun odasına doğru yol aldı.
Jeongin odadan çıkmışken Chan'ı fark edip ona doğru koştu.
"Chan! Hyung! Ne oldu??"
"S-Seung-m-mi-n a-ame-li-ya-t k-kur-ş-şu-n..."
"Dur sakin ol baştan anlat? Ne ameliyatı ne kurşunu? Seungmin? O nerde?!"
Jeongin soru sorarken odasına soktuğu Chan'a su içiriyordu.
"Se-Seungmin'i b-bilmediğim b-biri v-vur-du si-silah-la şim-di o a-ameli-yat ha-hanede k-kurşu-nu çı-çıkarmaya çalışıyorl-lar.."
Jeongin şok olmuştu. Hemen destek için diğerlerine telefondan haber verdi ve Chan'la birlikte ameliyat odasının önüne yürüdü.
Sonra her şey çok hızlı gelişti,
diğerlerinin gelişi, ağlayışı, Seung'un ameliyattan çıkıp yoğun bakıma alınması ve...
Şimdi ise iyi olup olmadığını öğrenmemiz.
"O iyi mi?"
"Sakin olun ve beni dinleyin, o iyi. Kanaması fazlaydı ama durdurabildik. Ayrıca kurşunuda çıkardık. Fakat maalesef tahmin ettiğim şey oldu.. O şu an komada. Ne zaman uyanır hiç bilmiyoruz. Uyanınca muhtemelen kalıcı hafıza kaybı yaşayacak ve psikolojik bozukluklar sergilemeye başlayacak. 1 hafta içinde uyanırsa bu iyi, ama uyanmazsa ne zaman uyanır onu bilemem... Ama şunu bilin ki umudunuzu hiç kaybetmeyin."
Doktor sözlerini bitirince Chan dizleri üzerine çöktü. Changbin çekinerek konuştu
"Chan... Bunu baban yapmış..."
Chan duyduklarını sindirmeye çalışırken üstüne bu eklenince bilincini kaybetti.
~~~
Chan
Gözlerimi araladığımda kolumda bir serum olduğunu gördüm. Felix ve Changbin'de başımda bekliyordu.
"Hyung... İyi misin?"
"Hm hm..."
Aklıma Seungmin gelince ağlamaya başladım. Onlarda niye ağladığımı anlayınca sağıma ve soluma geçip bana sıkıca sarıldılar.
"O iyi olacak Hyung, merak etme..."
Bilmiyorum, Bilmiyorum!
~~~
ACİM AC
ACLİKTAN OLUYORUM.
DAHA 1 SAAT VAR
HUU😭✋🏻✊🏻
SARZİM 11
OLUYOM
ve evet uzun yazmadım
yada uzun ya gene oldu bisiler
sorry seungcum ehuehuheu
cansukse698 BEN SANA KİYAMAYİP YB YAZİYORUM SEN YOKSUN
kusmustuk ama kiyamamistim ben sanag
huggg😭😭😭😭
ay sarzim 10 oldu ben kacar bye
evet kontrol etmedim
![](https://img.wattpad.com/cover/326613439-288-k58345.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaos.. [ChanMin]
FanfictionOkumayin fice giren acemi yazara sovup cikiyor. Ficte ben bile varim amk