Kaos.. [ChanMin]

24~ (2) Jisung, Jisung, Jisung...

Jisung

Bir süre sonra gerçekten uyuya kalmışım. Uyumadan önce bir kaç göz yaşı dökmüştüm tabii.

Uyandığımda Minho başımdaydı. Bana endişeli gözlerle bakıyordu.

"Hmh... M-Minho?"

"Sonunda uyandın Güzelim. 2 gündür aralıksız uyuyorsun."

Yattığım yerde oturur pozisyona geçtim.

"2 gün mü? O kadar olmuş mu ya..."

"Evet, çok yorulmuşsun anlaşılan."

Onun seni aldattığından bahsetmiştim dimi? Zaten kendi kulaklarınla duydun.

Ya sen bi susar mısın? Sesini duydukça başıma bir acı giriyor!

SANA GERÇEKLERİ SÖYLÜYORUM!

"Ah!"

Acı içinde ellerimi başıma götürdüm.

"Jisung! İyi misin?"

"B-Başım ağrıyor sadece... Fazla uyudum ya..."

Ayağa kalktım ve mırıldanarak lavaboya gittim. Elimi yüzümü yıkayıp iyice açıldım.

Salona geri döndüm ve Minho'nun yanına oturdum. Tek kolunu omuzuma attı ve bana döndü.

"Bir şeyler hatırlıyor musun?"

Bu şaka uzadı.

"Her şeyi hatırlıyorum."

Ah Jisung, Ah! Aldatıyor diyorum...

Sus! Dediklerini düşünmem gerek, yani uyumadan önce dediklerini.

"Minho, iyi hissetmiyorum... İçimde kötü bir his var.."

"Jisung çok solgunsun ve de durgunsun. Senin için endişeleniyorum"

Düzelmem gerek, eski Jisung olmam gerek. Ama olmuyor!

"Off... Aynen dediklerini hissediyorum."

Gözlerimi ovdum ve kitap okuyacağımı söyledim.

İçeriye Minho'yu bile sokmadığım bir kütüphanem var benim. İçerideki 4 duvarda da raf var ve hepsi kitap dolu. Smut, Wattpad, Klasik... gibi ayrılıyorlar.

Romantizm bölümüne gidip Karantina serisinden 5. Perde'yi aldım. Alsında Enkaz Altındakiler okumak istiyordum ama bu seferlik böyle olsun...

Kulaklığımı aldım ve ucunu telefonuma taktım. Kütüphanemin kapısını kilitledim ve odadaki tek camın perdesini çektim. O camda içeri pek ışık girmiyordu bu yüzden oda kapkaranlık oldu. Odadaki asma ışıkları açıp renklerini mora ayarladım.

Koltuğuma oturup kitabın kapağını açtım. Müzik olarak Anlat Ona çalıyordu.

Belki de huzur bulduğum tek yer bu oda idi...

~Yarım Saat Sonra~

Kulaklığımda türlü müzikler çalmışken bir anda çok az ama uğultulu bir ses duymaya başladım.

Ses gittikçe artarken kulaklığımı çıkarıp sesin nerden geldiğini duymaya çalıştım.

Jisung
Jisung
Jisung
Jisung
Jisung
Jisung
Jisung
Jisung
Jisung
Jisung
Jisung
Jisung

Ne?

Ne oluyor?

Yazar

Jisung yavaş yavaş bilincini kaybetmeye başladı. Tırnaklarıyla kollarını kazımaya başladı. Bu ses sinirini bozuyordu.

Tırnağı nabzına denk gelirken gözü ani bir şekilde kararmıştı. Son duyduğu şey,

Bunu ben, yani sen istedin Jisung.

~~~

Minho kapıya vurmasına rağmen Jisung kapıyı açmıyordu. En sonunda endişelenip kapıyı kırmayı denedi. Kapıyı kırınca gözü ilk başta bu mükemmel odaya takıldı. Sonra Jisung'u görünce "Jisung!" diyerek bağırdı.

Jisung'un... Nabzı atmıyordu?

~~~

Ya ben sizi ybsiz birakir miyim

Ben her seyi gizli yaparim

SİZİ YBSİZ BİRAKMAM

ama saat gecenin 3 bucugu-

Aman neyse

Maalesef bolum kisa oldu zaten yarina sinav haftasi ve yarin deneme sinavi var hic bolum yazamam ben yiag

Sizi ybsiz birakmamak icin ugrastim simdi gidiyorum canlarim

sizi cokk seviyorum ❤️❤️❤️