Kaos.. [ChanMin]

32~ (2) Yangın!?

Seungmin

Uff aşırı heyecanlıyım!

"Seungmin dur yerinde!"

"Nasıl durayım Chan? Üniversiteden menzun olmak için sınava giricem!"

"Stres yapıyorsun ama!"

Şu an salonda Chan ile oturuyorduk. Daha doğrusu o oturuyordu ben dört dönüyordum. Yarım saat sonra yola çıkacaktık.

Chan, onun önünden geçerken beni belimden tutup kucağına çekti. Biraz sert çekmişti falan ama ben de yanlış yere oturmuştum.

Başını geriye atıp inledi ve bana baktı. Ama bakışları hiç iyi değildi.

"C-Chan-"

Açtığım ağzıma dilini yollayıp dilimi kavradı ve geri çekildi. Beni kendine çekip sıkıca sarıldı. Başını omzumun üstüne koydu ve gözlerini kapattı.

Girdiğim şoku atlatıp kalkmayı denedim. Ama Chan beni sıkıca tutuyordu.

"Chan hadi vakit geldi!"

"Hm hm..."

Chan'ın tabiri ile kokum onu mayıştırıyormuş. Buna cidden inanmaya başladım.

"Sevgilim kalk hadii!"

Bir of çekip yerinde doğruldu. Bu hareketi ile kolları gevşedi ve bende ayağa kalktım.

Arabaya binip sınavın olacağı yere doğru yol aldık. Gidince orada bir sürprizle karşılaştım.

Bizimkiler buraya gelmişti! Ama ben yine Maknae Line'ın gazabına uğradım...

Bir süre birlikte sohbet ettik. Daha sonra sınav vakti geldi ve binadan içeri girdim.

Sınav olacaklar ile birlikte sınava başladığımızda herkesin burnuna bir koku geldi. Sınavın ortalarına doğru bu koku artınca nöbetçi öğretmen kontrol etmek için koridora çıktı. Çıkması ile çığlık atıp yangın var diye bağırması bir oldu.

Tüm okulda bir hareketlilik oldu. Yangın alarmı çoktan devreye geçmişti. Telaş ile orada ki bir çocukla camları açtık.

Camdan bizimkileri gördüm. Bana sesleniyorlardı. Özellikle Chan, avazı çıktığı kadar bağırıyordu ama şu an zamanı değildi.

Sağıma döndüğümde o çocuğu göremedim. Arkamı dönünce tüm sınıfın boş olduğunu gördüm. Kaçmak için koridora çıktım ama her yer yanıyordu. Merdivenler dahil.

Sınıfa geri girip kapıyı kapattım ve cama geri çıktım. Bizimkiler yine orada idi.

"Chan! Jeongin! Changbin! Hyung!"

Hepsi anında başlarını kaldırdılar.

"Burada kaldım!"

Chan anında girişe doğru yürümeye başladı. Changbin ve Minho onu durdurmaya çalışırken diğerleri onların arkasından yürüdü.

Camlar anlamadığım bir şekilde bir anda yüzüme kapandı. Yüzüme gelen cam ile yere düşüp başımı sıraya vurdum. Elimi başıma götürüp acıyan yere bastırdım ve içeri dolan kirli hava ile yavaş yavaş öksürmeye başladım.

Kapıyı açıp kaçmak için bir yol aradım. Aklıma çatı katına çıkmak geldi. Dirseğimin iç kısmı ile ağzımı kapatıp üst kata çıkan, alevlerin atlamak üzere olduğu merdivenlere gittim. Çatı katına girecekken ayağım takıldı ve depo gibi bir yere giden minik boşluğa düştüm.

Başımı tekrar vurmam ile bilincim tamamen kapandı...

-3 Saat Sonra-

Yazar

İtfaiye görevlileri Seungmin'in arkadaşlarına onun yüksek ihtimal ölmüş olduğunu söyledi. Chan ilk başta inat edip içeri girmeyi denedi ama onu engellediler. Hepsi bitik hâlde idi. 3 Saat sonunda yangın söndürülmüştü.

Seungmin

Uyandığımda hâlâ aynı yerde idim. Kalkıp üstümde ki tozları temizledim ve kendimi kenarda duran kırık aynadan kontrol ettim. Yüzüm ve saçlarım temizdi ama üstüm baya tozlanmıştı.

Üstümü silkeleyip birazcık temizlenmesini sağladım. Daha sonra bulunduğum yerden çıkıp merdivenlerden alt kata inmeye başladım.

Akciğerlerim çok acıyordu ve deli gibi öksürüyordum. Muhtemelen zehirlenmiştim. Zar zor sönmüş yangının izlerini taşıyan binanın giriş katına indim ve kendimi dışarı attım. Ciğerlerime dolan temiz hava ile daha çok öksürmeye başladım.

Arkadaşlarım ve sevgilim orada bir görevli ile konuşuyordu. Beni ilk fark eden Chan oldu. Koşarak yanıma gelip bana sıkıca sarıldı.

"S-Seungmin! İyi misin?"

Diğerleri de yanıma gelmiş ve beni kolumdan tutup desteklemiştiler.

Ama ben daha fazla ayakta kalamadım ve Chan'ın üstüne yığıldım...

~~~

uf hic uzatamiycam burayi useniyom elim agirdi ztn

kontrol etmedim by