Oyun

5.6K 323 13
                                    

Aurora

Beni uyandıran şey etrafımdaki düşük frekanslı sesler mi yoksa içimdeki bana ait olmayan duygu değişimleri miydi emin değildim. Ancak gözlerimi açtıktan sonra da bir süre sessizce aynı pozisyonda yatarak etrafımda olup biteni sindirmeye çalıştım. Dünü sindirmek bundan daha uzun süreceği için yüzmem gerektiğine karar verdim. Roza'yı annemi ve Vitalis'i görüp bir şeyler yemeğe karar verdim. İçimdeki bu duygu değişimlerine göre Alexander zaten uyanmıştı ve işine başlamıştı.

İşi... Kral... Kraliçe...

"Offf." diyerek yüzümü yastığa gömdüm hem heyecan hem de korkuyla.

"Kraliçe Aurora?"

Yanımdan gelen sesle birlikte şok olarak yataktan kalkmaya başladım. Ben gece odaları mi karıştırdım acaba diye düşünürken biraz önce bana seslenen kadın önüme gelerek diz çöktü ve "Tebrik ederim kraliçem." diye beni selamladı

"Imm. Ee... Teşekkürler?" diye ne diyeceğimi şaşırırken hala yerinden kalkmadan konuşmaya devam ediyordu. Bir şeyler söylemeye devam etti ama daha fazla dayanamadım "Ayağa kalk lütfen bu şekilde olunca kendimi garip hissediyorum."

Ayağa kalkan kadına dikkatli bakınca henüz 20'lerinin başında ama etrafına güç saçan çok güzel bir kadınla karşılaştım. Boyu benden kısaydı ama bu duruma alışmıştım. Saçları kahve sarı birleşimi henüz omuzlarına geliyordu. Yapı bakımından spor yaptığı her halinden belliydi. Yüzünde gergin bir ifadeyle beni bekliyordu. Sanırım konuşmasına izin vermem için.

"Ahh şey merhaba ben Aurora Nephrite ama bana lütfen Nephi de. Peki sen kimsin?" diye gülümseyerek sordum.

"Ben Amelia kraliçem. Kralım yanınızda olmam için görevlendirdi."

"Ah teşekkür ederim ama yardımcıya ihtiyacım olduğunu zannetmiyorum ama yine de teşekkür ederim." diyerek olayı çözmek istemiştim ama Amelia önümde tekrar diz çöküp"Sizin için çalışmak ve yanınızda olmak benim için bir onurdur kraliçem." dediğinde bunu halledemediğimi anlamış oldum.

"Hmm peki tamam teşekkür ederim ama artık lütfen kalk." derken aynı zamanda onu kaldırmaya çalışıyordum. Biz otur kalk oynarken kapının vurulma sesiyle ikimizde durduk ve Amelia hızla kapıyı açmaya gitti. Ne konuşulduğunu anlamasamda bir erkek olduğu ve kraliçe kelimesini duymuştum. Sanırım algıda seçici olmaya başladım bilemiyorum.

Amelia bana dönerek kapıyı kapattı ve saygıyla konuştu. "Diğer yardımcınız Brodick ile tanışmak için uygun musunuz kraliçem?"

Uygun mu diğer yardımcı mı ben daha birini sindiremeden bir tane daha mı?

"Bir tane daha mı?" diye sorunca hafif bir endişeyle "Sadece ikimiz." diye cevap verdi Amelia.

Daha fazla endişelenmesini istemediğim için "Tabi Amelia uygunum." diye cevap verdim. Kendisi gibi birini beklerken (isime çok dikkat etmemiştim) içeri giren kişiyi görünce yanıldığımı anladım. Çünkü bu kişi benden uzun ve eni benim 3 katım kadardı. Tamam biraz abarttım ama işte kocamandı.

Dizinin üstüne çökerek "Tebrik ederim kraliçem." selamını verdi. Bir yandan daha ne zamana kadar tebrik edileceğimi düşünürken bir yandan da başımı sallayarak ayağa kalkmasına izin verdim.
Brodick tekrar yerini alırken ben camdan dışarıyı izlemeye başladım. Belli ki bugün yüzme programım biraz gecikecek ve düşündüğümden daha uzun olacaktı.

Uyandır Beni Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin