Uyandır Beni

Aile

Aurora

"Kalçanı sık Kraliçem."

....

"Nefesini düzenle Kraliçem."

.....

"Kafanı boşalt Kraliçem."

.......

"Seni duyuyorum min nemph."

Saatlerdir çalışıyorduk ve Alexander bir zebani gibi başımda bekliyordu. Onunla dövüşene kadar her şey çok iyiydi aslında ama sonra kendisiyle dövüşmek istemiş hatta bunda biraz (!) ısrar etmiştim.

En sonunda beni kırmamış sonrada yerden yere vurmuştu.

Bitmeyen uyarılarına içimden eşlik etmiş ve en sonunda yakalandığımı farketmiştim bana göre konuşma şu şekildeydi:

L: Vıdıdı vıdı vıdı Kraliçem

A: Kalçamın rahat bırakılmış halini hatırlamıyorum zaten.

L: Vıdıvı vıdıdıvı Kraliçem

A: Çok biliyorsun sen

L:Vıdıvıdı vıdı Kraliçem

A: Kafam yandı büyük kraliyetcik

L: Seni duyuyorum min nemph

A: Hmmm

Şimdiyse nefeslenmek için çimenlere uzanmış ve temiz havanın beni beslemesine izin veriyordum.

Lex bana bir şişe karışım sularından verdi ve yanıma oturup beni izlemeye başladı.

"İçeri geçebilirsin Lex. Zaten bitti bende biraz daha burda kalır odaya geçerim. Duşumu falan alıp yanına gelirim." vereceği cevabı biliyordum. Zaten son 1 buçuk haftadır yani uyandığımdan beri aynı cevaplarla karşılaşıyordum. Seni beklerim min nemph...

"Seni beklerim min nemph." dedi gülümseyerek.

"Artık daha iyiyim Lex. Söz veriyorum köşelerde ağlamam." Bu dediğime ikimiz de inanmıyorduk büyük ihtimalle. Nephi göründükten sonra biraz hızlı toparlanmıştım ama hala yalnız kaldığım zamanlarda göz yaşlarım özgürlüğüne kavuşuyordu.

"Biraz göle gidip yüzmek istiyorum."

"Sonra da iner Vita için bir şeyler alırım." En küçük kraliyetçik. "Ayrıca Lia ve Romonov yanımda olur." diye devam ettim.

"Brodick?" diye şaşırarak sordu bana Romonov'u eklediğim için.

"Ronya bir kaç gündür zorlanıyor. Dün yine sancısı olduğu için tüm günü yatakta geçirmesini tembihlemiş ebe. Hem ayrıca bu sayede Lia ve Romonov'u da biraz yakından gözlemlemiş olabilirim "

"Göle giderken Lia'yı da alırım Brodick'i de hatta istersen Romonov'u da. Ama beni bekleyeceğin için acele etmek istemiyorum. Be sende aklım kalsın ne de hevesim kursağımda. Ayrıca senin kraliyetçik işlerin yok mu?" derin bir nefes aldım. O kadar uzun konuştum ki bununla ilgili bir sataşma beklerken karşımda sıcacık bir gülümseme ile karşılaştım.

"Uzun zamandır bu kadar canlı görmemiştim seni min nemph." dedi beni kaldırıp sarılırken. Başını boynuma yaslamış ve derin derin nefes alıyordu.

Nabzım anında tepkiye geçti ve hızlanmaya başladı. Sanki çok uzun zaman olmuştu. Sahi ne kadar olmuştu ki eni konu 1buçuk hadi bilemedin 2 hafta.

Devrelerim yanmıştı.

Lex'den gelen gerilimi ben nasıl hissediyorsam o da aynı şekilde bendeki heyecanı hissetmişti.