Uyandır Beni

Oyuncaklar

Aurora

Lidere doğru dönünce Lex'in benden yakın olduğunu gördüm ama arkadan yaklaşan Oma ile dikkatim dağıldı. Elinde tuttuğu hançeri görünce kanım çekildi ve Nephi ortaya çıktı.

Nephi ile yine donmuş bir süre geçti. Buna takılmayan 3 kişiydik. Ben, Lex ve Oma.

Ben Lex ve Oma'ya, Lex lider leş ve küçük kıza, Oma ise Lex, lider leş ve küçük kıza odaklanmıştık.

En hızlımız olan Nephi Lex ve Oma arasında yerini almış önce Lex'e aşkla mırıldanmıştı. Sonrasında ise Oma'ya kükremiş Oma şoka girince de oturarak patisini temizlemeye başlamıştı.

Lider leş ise Nephi'ye aç gibi bakarken Lex ile burun buruna gelmişti.

Oyuncaklarımdan birisini kaybedince Nephi arkasını dönmüş ve lider leşe kükremişti. Ortalık artık sakinleşmiş ayakta sadece lider ve Oma bırakılmıştı. Roza Luke ve askerler çadırlardan kadınları kurtarırken, Brodick Romonov ve Lia arkamda bekliyordu.

Lex Nephi'nin ne istediğini anlayarak, liderin elindeki zinciri çekip kırmış ve lideri sanki hiç ağırlığı yokmuş gibi tek elinden tutarak önüme fırlatmaştı.

5 metre, hiç efor sarfetmedi. Tahrik olmam anlaşılır bir durum değil mi?

Bu esnada Nephi koşarak bana doğru gelirken anlaşılır diye bağırdı zihnime doğru. Sanırım bunu normal karşılayan sadede ikimiz ve tahrik eden büyük kraliyetciktik. Lex ise çarpık gülüşünü göndermiş ama ciddiyetini takınarak benimle Oma arasına girmiştir.

Brodick ve Lia anlayarak Oma'nın iki yanına geçmiş ve hareket etmesine engel olmuştu.

Romonov arkamda Lex ise önümde kalmıştı.

Sesini yükselterek alandaki leş ve kadınlarla çocuklara hitaben konuşmaya başladı.

"Ben Lycaon Kralı Alexander Sylvius Lycaon ve yanımdaki de Kraliçe Aurora Nephrite Lycaon. Siz yaralılar veya evsizler kapımız size daima açıktır. Haber gönderildi yaklaşık 5 6 saate sizi Lycaon topraklarına götürecek araçlar gelir. İsteyen tedavisini olup evlerine geri dönebilir isteyen ise tamamen Lycaon topraklarında kalabilir. Size iş temin edebiliriz karar sizin." diye konuşmasını bitirdi. Etraftan duyulan iç çekişleri ve ağlamalar yer yer yerini nidalara bıraktı "Çok yaşa Kral Alexander, çok yaşa Kraliçe Aurora."

Alexander devam etti.

"Şimdi sizlerin cezasına gelecek olursam. Şanssızsınız ki cezanızı ben değil Kraliçem verecek. Ben sizi hemen öldürür bir an önce burdan kurtulurdum ama onun siniri öyle kolay kolay geçermiş gibi görünmüyor." derken bana aşkla bakmaya başladı. Ben ise bu arada yanıma oturan Nephi'nin dalgın dalgın başını okşuyordum.

Bu sözlerin üzerine etrafta şüpheli nefesler duydum. Aşk olsun ama sizi ilk kurtarmaya gelen bendim.

Bu düşünceme Lex gülerken Nephi bana daha da sokularak beni onayladı.

Leşlerin bu habere gülümsediklerini farketmem ile biraz daha sinirlendim.

"Size bir teklifim var bağğğyımlar."dedim iğrendiğimi gözlerine sokarak. "Sizinle dövüşmem ve sonucuna göre kazanırsanız serbest kalmanıza izin vermeme ne dersiniz?" Bana şüphe ile bakan canlı sayısı artmaya başlarken Lia, Brodick ve Nephi resmen sırıtmaya başlamışlardı. Lex ise bir an önce gitmek istiyor ama benim sahnemi de çalmıyordu. Sevecen bir şekilde bana bakıp tekrar leşlere baktı.

"Yalan söylemediğin ne malum? Seni yenince onlar bizi yakalayıp öldürür." dedi kızıl leş Jack.

Yani kazanacağına o kadar emindi de benim sözümü tutup tutmayacağım olay olmuştu.