Strachliwy Pajączek i Ciekawski Najemnik

18.Petrichor?

18 Grudnia 2022

Siedział na dachu, rozważając jak powstrzymać swój durny odruch bezwarunkowy przed uciekaniem od Deadpool'a, co do najłatwiejszych nie należało. Widział go ostatnio dwa dni temu, gdy szukał psa i uciekł w mrok uliczki, bo spanikował, znowu. Pajęczy zmysł gwałtownie dał o sobie znać, więc odruchowo podskoczył z gotowością do ucieczki, ale jak tylko dostrzegł Wade'a, niepewnie usiadł ponownie, wciąż utrzymując na nim wzrok.

- Przybywam w pokoju... w dachu... no wiesz, o co mi chodzi. - Wade machnął ręką, siadając metr od Peter'a. - Jak tam życie leci? Ostatnio trochę nawarzyłem sobie piwa, wiem, ale serio nie spodziewałem się, że panicznie boisz się miętówek. - Parsknął. Zamilkł na chwilę, przekrzywiając głowę w bok. - Czujesz to?

Peter zmarszczył brwi, nie do końca rozumiejąc, o co dokładnie pytał, ale cierpliwie czekał aż ponowi podjętą rozmowę bez jego udziału. Wystarczyło, że naprawdę starał się nie uciec z krzykiem przed najemnikiem, mimo protestującego pajęczego zmysłu.

Wade pociągnął głośno nosem, parsknął z niesmakiem i zaraz pokręcił głową, wyciągając broń z kabury.

- Nie, to nie nasza bielizna White! - Warknął, machając bronią. - Nie wnerwiaj mnie, bo nas zastrzelę! - Westchnął przeciągle i zwrócił się znów w stronę Spiderman'a. - Jesteś pewien, że niczego nie czujesz? Nawet odrobinę?

Ostrożnie pokręcił głową, nie mogąc wydusić słowa, ale bardzo intrygowało go to, o czym próbował mówić Deadpool. Miał tylko nadzieję, że to nie chodziło o dziwny i niesmaczny żart o pierdnięciu czy coś w tym guście.

- Nie, nie, Yellow, nie przekręcaj, co chce powiedzieć! - Warknął znowu machając bronią. - Chodzi mi o ten dziwny zapach jak... Yyy, no wiesz, kurwa mać, zapach deszczu czy coś, jak to się tam zwie.

- Petrichor?

Deadpool zamilkł i zesztywniał, po czym powoli odwrócił głowę w stronę Spiderman'a, jakby zastanawiał się, czy naprawdę mu odpowiedział.

- Jesteś strasznym nerdem, Spidey. - Zaśmiał się, kręcąc głową. - Kto by się spodziewał! Ale tak, w sumie o to mi chodziło. Czuję go prawie pół dnia, co jest dziwne, bo przy takim mrozie, to moje nozdrza powinny odmarznąć, odpaść i zostałbym drugim W Mordę Go z Potter'a. Wiesz, ten typ bez nosa i w sumie twarzy, niby zły, ale popierdala w kiecce.

Peter chciał coś odpowiedzieć, ale Wade pojawił się niespodziewanie tuż obok niego. Odruchowo spanikował i uderzył go pięścią prosto w twarz. Nie wiedząc właściwie co dalej zrobić, po prostu uciekł. Tak, znowu i znów obijał głowę o biurko tylko kilka razy mniej niż zazwyczaj. Ale tylko troszkę.