Without You [completed]

chapter-18

ေဂ်ာင္ဂုအေနနဲ႔ကလည္း ထယ္ေယာင္းတက္ေနသည့္ေက်ာင္းကိုသြားဖို႔ဆိုတာက မျဖစ္နိုင္။သြားေလရာတစ္ေကာက္ေကာက္ပါေနသည့္ မန္ေနဂ်ာေၾကာင့္ မလြတ္လပ္။
က်စ္! ေအာင္ျမင္လာတာနဲ႔ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာေတြပါ ဒီလိုမ်ိဳးကန္႔သတ္ခံရတာပဲလား။

"မနက္ျဖန္ california ကိုသြားရမယ္ေနာ္ ေဂ်ာင္ဂု"

"ေဟ်ာင္း...ကြၽန္ေတာ္သိၿပီးသားကိစၥကို ထပ္မေျပာပါနဲ႔ေတာ့ဗ်ာ။"

ေဂ်ာင္ဂု တစ္ကယ္လဲစိတ္တိုေနၿပီျဖစ္သည္။အခုတစ္ေလာ သြားခ်င္တိုင္းသြားမရ၊လာခ်င္တိုင္းမရတဲ့ၾကားထဲ အသည္းအသက္ေလးကပါဖုန္းနံပါတ္ေျပာင္းသြားသည္။

make-up room ထဲ စက္ပိတ္ထားေသာ ဖုန္းေလးအားထပ္တလဲလဲေခၚေနေသာေဂ်ာင္ဂု။ေၾကာ္ျငာ poster အတြက္ရိုက္ကူးေရးေၾကာင့္ shooting ရွိေပမယ့္လည္း အလုပ္ထဲကိုစိတ္မနစ္နိုင္ဘဲ ျဖစ္ေနသည္။
ထယ္ေယာင္းရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းဖုန္းနံပါတ္ေတြကိုလည္း မသိေတာ့ အင္မတန္ကိုမွ ဒုကၡေရာက္ေနသည့္အျဖစ္။

"shooting ျပန္စမယ္တဲ့ အက်ႌလဲေတာ့ ေဂ်ာင္ဂု"

"ဟား...က်စ္"

သက္ျပင္းခ်ရုံသာတတ္နိုင္ေတာ့သည္မို႔ လက္ထဲကဖုန္းကို မန္ေနဂ်ာဆီကိုေပးလိုက္ရသည္။
ရိုက္ကူးေရးစတဲ့အခါမွာလည္း အရင္ကလိုတက္တက္ႂကြႂကြမရွိဘဲ တြဲဖက္Partner ကိုေတာင္အားနာရသည္။

"oh ဒီေန႔ေတာ့ ငါတို႔ဇာတ္ေဆာင္ႀကီးပင္ပန္းေနလို႔ထင္တယ္။ခဏခဏ ျပန္ရိုက္ေနရတယ္ေဟ့..."

camera man ေဟ်ာင္းရဲ႕စေနာက္မႈေၾကာင့္ ေဂ်ာင္ဂု setting တစ္ဖြဲ႕လံုးကိုအားနာရသည္။ပံုမွန္ဆို သူကတက္ႂကြေနတာေၾကာင့္ camera man ေတြ၊ setting သမားေတြကသေဘာက်ေနၾကတာေလ။အခုေတာ့ စိတ္မပါလက္မပါျဖစ္ေနသည့္သူ႔ကို ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသေနၾကတာထင္သည္။

>>><<<

"ထယ္ေယာင္းေလး အခုတစ္ေလာသိပ္လည္းမလန္းပါလား။ေက်ာင္းစာေတြဘာေတြေရာ မလိုက္နိုင္လို႔လား။"

"အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး။ကြၽန္ေတာ္ မိသားစုကိစၥေလးနည္းနည္းရွိေနလို႔။"

စာရင္းေတြစစ္ၿပီးလို႔ လိုအပ္တာေလးေတြထပ္ျဖည့္ရေအာင္စာရင္းလာျပေတာ့ အစ္မဆိုဟီးေမးတာကိုေတာင္ေသခ်ာမေျဖအား ။လူကေတာ့ တစ္ေယာက္ေစသာသူဆီကိုသာ ေျပးသြားခ်င္တာေတာ့အမွန္ပင္။