Jongjong: Mesajı görmeyeceksin biliyorum.
Jongjong: yıllar olmuştu seni görmeyeli Soo. Bir anda karşımda gördüğümde dondum kaldım.
Jongjong: İdol olmuşsun. Yalnız başına çıkış yapmışsın. Çok büyük bir cesaret bu. Üstelik YG gibi bir şirketten.
Jongjong: Hala çok cesursun. Bunu görmek cidden güzel.
Jongjong: geçmişte bir şeyler yaşadık. Umarım bu yaşadıklarımız şimdiye yön vermez. İkimiz de aynı işi yapıyoruz artık.
Jongjong: Umarım birbirimizi gördüğümüzde yüzümüzü çevirmeyiz. Bunu cidden istemiyorum Soo.
Jongjong: Görürsen cevap ver lütfen.
Attığı mesajları okudum tekrar. Tekrar ve tekrar okudum.
Görmeyeceğimi düşünüyordu ama attığı ilk anda okumuştum mesajları. Bir hareket bekliyordum. Ve bunu yine 'Jongince' yapmıştı.
Kendi hesabından değil de sahte bir hesaptan mesaj atmak tam onluk bir işti.
Ne cevap verebilirdim ki ben bu mesajlara? O unutmuş olabilirdi. Yaşadıklarımızı unutmuş geçmiş olabilirdi.
Ben ise bunu hayatımın merkezine koymuştum. Her gün aklıma getirmiş ders almıştım. Ben onun yüzünden yıllarımı gözden çıkartmıştım. Herkesten daha fazla çalışmış, çabalamıştım.
Bunların hepsini onun yüzünden yaşamıştım.
Sonunda bir mesaj yazmaya karar verdim. Ama mesajlarım onunki kadar pozitif olmayacaktı.
Do Kyungsoo: Merhaba Jongin. Mesajlarını göreli bir kaç gün oldu. Düşünüyordum ne cevap verebilirim diye.
Do Kyungsoo: Eğer düzgünce ayrılmış olsaydık, belki karşılaştığımızda en azından sana selam verebilirdim.
Do Kyungsoo: Evet geçmişte kaldı haklısın. Ama ben senin kadar pozitif değilim.
Do Kyungsoo: İyi bir Sanatçısın. Ama benim için sadece bu kadarsın. Senin benim için iyi olan tek yanın iyi bir sanatçı olman.
Do Kyungsoo: Bu mesajları gördüğünde cevap verme lütfen. Sana bir kez daha yazmak istemiyorum. - 22:16 -
Görüldü. - 22:20 -
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Instagram/Kaisoo
FanfictionJongin yıllar önce terk ettiği çocuğu yeni sevgilisinin şirketinde gördüğünde hayatının şokunu yaşamıştı. Text/Instagram
