Keyifli okumalar dilerim 🦋
~•~Bu durumdan kurtulmak için deli taklidi falan mı yapsam? Yani tek mantıklı hareket bu olurdu. Belki de şu an ömercik dayak yemekten kurtuldurdu.
"Ne oluyor lan burada? Gülsu geç şöyle yanıma!" Diye kükreyen abimin dediğini yaparak yavaş adımlarla yanına ilerledim. Kolumdan sinirle tutup arkasına çekerken dudaklarımı stersle ısırdım.
"Şimdi sana gelelim koçum. Hayırdır arkadaş ayağına kardeşime mi sulanıyorsun lan sen?" Dedi abim Ömer'in dibine kadar girerek. Birazdan kafa atacaktı o yüzden araya girsem iyi olur.
"Abi ne diyorsun sen ya ne sulanması-" sözümü bağırarak kesti.
"Sana bu iti koruma cesareti nereden geliyor kızım?!" Diye konuşan abime gözlerimi devirdim. Allah'tan Ömer tek kelime dahi etmiyordu.
"Ne saçmalıyorsun abi sen? Ben Ömer'i seviyorum ya sana ne bundan!" Dediğimde çenesini sinrile sıktı. Ömer benim bu sözlerime keyiflice sırıtırken gözlerimi kocaman açtım. Abim bunu bu sefer kesin gebertir.
"Lan birbirinizi seviyorsunuz neden yolun ortasında-" sözünü devam ettirmeden ağzının içinde bir küfür ederek Ömer'in yüzüne koca kafasını indirdi.
"Abi!" Diye cırladığımda abimin yandaşı, çınar abi araya girdi.
"Yardım lazım mı kardeşim?" Diye gülerek sorduğunda ağzım şaşkınlıkla açıldı.
"Yok kardeşim ben hallediyorum." Dedi Ömer'e ardı arkasına yumruklarını indirerek. Ömer'im yalnızca kendisini korumakla meşguldü. Normalde o kasla, o kuvvetle abimi dövmeyi geçtim leşini yere sererdi de işte benim abim olunca çocuk bir şey yapmak istemiyordu.
"Abi yeter ya! Bıraksana." Dedim mızmızlanarak montundan çekiştirerek.
"Ya kızım bırak! Bu şerefsiz kim ki benim kardeşimi yolun ortasında öper lan! Kimsin oğlum sen?" Diye bir yandan hesap soruyor diyer yandan da Ömerime vurmaya devam ediyordu.
"Kardeşinin sevgilisiyim." Dedi Ömer gülerek. Ben bu Ömer'i hiç anlamıyorum ya insan dayak yerken güler mi? Abim daha da hırslanmış ve yumrukları kızarana dek Ömer'e vurmaya devam ediyordu.
"Abi yeter ya yeter! Bıraksana çocuğu!" Dedim abimin yakasına yapışarak çektim.
"Yok öyle bir dünya! Bu çocuk önce bana seni öpmek için kimden izin aldığını açıklayacak." Dediğinde sinirle derin bir nefes verdim.
"Ben öptüm onu tamam mı? Benden sor hesabını ondan değil." Dediğimde beni hiç dinlemiyor ve vurmaya devam ediyordu.
"Ömer sen niye öyle duruyorsun? Bir şey yapsana!" Diye bağırdığımda zar zor benimle konuşmaya çalıştı.
"Ne yapayım güllü abini mi döveyim?" Dediğinde gözlerimi devirdim. Bu işin sonlanması için dayaksız, dövüşsüz versiyonunu alayım lütfen.
"Çınar abi sen niye bakıyorsun bir şey yapsana? Bak Ömer'i öldürecek bu gidişle." Dediğimde çınar abi benim bu acınası halime üzülerek bizimkilerin yanına ilerledi ve abimi zorla Ömerden ayırdı.
"Tamam oğlum yeter da! Çocuk öldü yanında! Koçum sen ne bakıyorsun hâlâ kaçsana!" Diye söylenen Çınar abiye minnetle baktım ve Ömer'in yanına ilerledim. Ayağa kalkmasına yardım ettikten sonra buradan hızla uzaklaşmaya koyulduk.
"Gülsu sen nereye?! Kızım gelsene yanıma! Şuna bak ya bir de onunla gidiyor daha." Diye arkamdan bağırarak söylenen abime sinirli bakışlarımı attım. Onu tabiki de dinlemedim. Olan oldu bari mavişimi evine kadar bırakayım. Mazallah yolda başına bir şey gelir. Tövbe tövbe.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zamansız Aşk Şarkısı (TAMAMLANDI)
Fiksi Remaja-"zamansız çalan bir aşk şarkısı gibiydin..." -"Ansızın dilimde dolanan." Hepimiz farklı yol izler kendine ama o yolun sonunda bir gün herkes buluşacaktı. Bizimkisi tesadüf mü desem? yoksa şans mı? ama en doğrusu bizi birleştiren aşktı... iki okul...