🕊️ဇာတ္သိမ္းခန္းေလး🕊️
" ေဟ့ ေလးလံုး "
" ခ်ီးပဲ "
ကန္တင္းတစ္ေနရာမွ သူ႔အားလွမ္းေအာ္စေနေသာ အတန္းထဲကေကာင္မ်ားကို လက္ခလယ္ ေထာင္ျပကာ ပါးစပ္မွလဲ ဆဲလိုက္တဲ့ဝမ္ရိေပၚ ။
" ေရာက္လာၿပီလား "
ႀကိဳေရာက္ေနေသာ စစ္ေကြၽးက ေကာ္ဖီေတာင္ မွာေသာက္ေနၿပီ...။
" အြန္း ခ်ီးလိုပဲ ေစာေစာစီးစီး "
" ဟားးးဟားးးမင္းကလဲကြာ ဒီလို အစခံေနရတာမရိုးေသးဘူးလား ထူးၿပီးေဒါသထြက္ေနရတယ္လို႔ "
" ရိုးစရာလား ငါမွအဲ့လိုေခၚတာမႀကိဳက္တာ မင္းဆိုရင္ေရာႀကိဳက္လား "
သူ႔အေျပာကိုစစ္ေကြၽးကခ်က္ခ်င္းမေျဖဘဲၿပံဳးစိစိလုပ္ၿပီးမွ...
" အမွန္ပ္ကိုႀကိဳက္ရမွာေပါ့ "
" ခ်ီး! ေခြးေကာင္ ေသလိုက္ပါ့လား "
" ဟားးးးဟားးး "
သူကသာေဒါသတႀကီးဆဲဆိုေနမိတာ စစ္ေကြၽးကေတာ့ ရယ္ေမာလို႔...။
" ဒီက ေကာင္ေလး "
စစ္ေကြၽးနဲ႔သူတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ စေနာက္ေနတုန္း သူတို႔ထိုင္ေနေသာဝိုင္းသို႔ ေရာက္လာတဲ့လူတစ္ေယာက္ ေခါင္းကိုငံု႔ထားတာမို႔ ဖိနပ္အျဖဴေလးကို အရင္ျမင္လိုက္မိတယ္....။
" ရိေပၚ မင္းကိုေခၚေနတာ "
ဖိနပ္ေလးကိုေငးေနတုန္း စစ္ေကြၽးရဲ့အသံၾကားမွ အသိဝင္ကာ ေခၚလာတဲ့လူအား ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့သည္..။
" ဟင္ "
ေမာ့အၾကည့္သူ႔ေရ႔ွသို႔ေပၚလာတဲ့လူေၾကာင့္ လူကဆြံ႔အသြားရသည္..ဟိုတစ္ေန့က အစ္ကိုေခ်ာ...။
ထိုလူကေတာ့ မ်က္ႏွာမွာ အၿပံဳးခ်ိဳခ်ိဳေလးမ်ားျဖင့္.....
" ဒီဝိုင္းမွာက ကိုယ္ထိုင္လို႔ရေသးလား "
" ဟုတ္ ရ ရပါတယ္ဗ်ာ့ "
ထပ္မဆံုခ်င္ေပမဲ့လဲ ဟိုေန့ကကိုယ့္ကိုကူညီထားတဲ့မ်က္ႏွာေၾကာင့္ သူေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ျပန္ေျပာလိုက္သည္..။
YOU ARE READING
ဇာတ်သိမ်းခန်းလေး..
Fanfictionပင်လယ်လို မာယာများစွာဖြင့် ချဥ်းကပ်မိသော်လည်း ပြန်ရလိုက်သည့်အရာတွေဟာ အဖြူထည်လေးရဲ့ရိုးသားခြင်းတွေမို့ ခံစားကြရတဲ့အခါ မာယာများခဲ့သည့် ပင်လယ်သာလျှင် တနင့်တပိုးပါလေ... ပုံကFbကယူသုံးထားတာမို့.. Crdအပြည့်အဝပေးပါတယ်ဗျာ့..
