Ep>>11..Uni

778 50 2
                                    

🕊️ဇာတ်သိမ်းခန်းလေး🕊️

" ဝမ်လေး"  " ဝမ်လေး "

" ဝမ်လေး "  " ဝမ်လေး "

တနေ့တနေ့
အကြောင်းပြချက်အမျိုးမျိုးနဲ့
သူ့အနားသို့ရောက်ရောက်လာတဲ့
ကျန့်ကောက ကလေးဆိုးကြီးလို...

ဝမ်လေး လို့ခေါ်သံလေးဟာလဲ
ညအိပ်ရင်တောင်
အိမ်မက်ထဲ ပါလာသည်အထိ
စိုးမိုးနေခဲ့ပြီ..

သူငယ်ချင်းလုပ်မယ်လို့
ပြောထားသည့်နေ့ကထဲက
အရင်လို ဇွတ်တရွတ်မဆန်တော့
အရင်လိုလဲ မထိတထိ
အသားယူတာမျိုးတွေလဲ
မရှိတော့တာမို့
ပို၍အဆင်​ပြေနေသည်ထင်ပါရဲ့...။

ခုနောက်ပိုင်းသူလဲ ကျန့်ကောကို
အရင်လိုကြောက်မနေတော့ပါ
သူ့ကိုဆိုအမြဲဂရုစိုက်ပေးတာမို့
ပုံမှန်ထက် ခင်တွယ်မိပါရဲ့...။

" ရိပေါ် "

" ဟမ် "

" မင်းနော် အခုတလော
အချိုးတွေပြောင်းနေတယ် "

" မဟုတ်တာ
ငါဘာတွေ ပြောင်းလို့လဲ "

ကော်ဖီအတူသောက်နေရင်း
စစ်ကျွေးရဲ့ အရင်းမရှိစကားကြောင့်
သူကြောင်သွားရသည်...။

" ဘာပြောင်းရမှာလဲ
အခုတလော ဟိုစီနီယာအစ်ကိုကြီးနဲ့
တပူးပူး တတွဲတွဲနဲ့
ငါ့ကိုတောင် ပလစ် ထားပြီးတော့ "

စူပုတ်ပြီး ကလေးတစ်ယောက်လို
သူ့ကိုရန်တွေ့နေတဲ့
စစ်ကျွေးကိုကြည့်ကာ
သူပြုံးမိသည်...။

ဖြေရှင်းချက်တော့မပေးမိပါ...

" မြင်လားမဟုတ်ပါဘူး
ဆိုတဲ့စကားတစ်ခွန်းတောင်
ငြင်းမလာဘူးနော် မင်းပြော
အဲ့စီနီယာနဲ့မင်းကရိုးရောရိုးရဲ့လား "

" ရိုးပါတယ် ဘာလို့လဲ "

" ငါတော့မထင်မိဘူး
ဝမ်ရိပေါ်ရေးးးမြင်ယောင်သေး "

စစ်ကျွေးစကားကို
သူရယ်ကာနေမိသည်...။

ကိုယ့်ကိုကိုယ်လဲ ပြန်စစ်ဆေးမိပါရဲ့
အရင်ကသာဆို စစ်ကျွေးရဲ့စကားကို
သူအသဲအသန်ငြင်းမိမှာသေချာသည်
အခုတော့ ဘယ်လိုအရာတွေကြောင့်
ငြိမ်နေမိတာပါလိမ့်
သူရော ကျန့်ကောအပေါ်
ခံစားချက်တွေ ရှိနေခဲ့ပြီလား...? ။

ဇာတ်သိမ်းခန်းလေး..Where stories live. Discover now