(ေနာက္ေၾကာင္းေတြအကုန္ျပန္ၿပီးပါၿပီ)
🕊️ဇာန္သိမ္းခန္းေလး🕊️
ရိေပၚ တိုက္ခန္းကိုျပေရာက္သည္ထိ
စိတ္ေတြမတည္မျငမ္ျဖစ္ေနတုန္း..
မေတြ့ခ်င္တဲ့သူနဲ႔မွ ထိပ္တိုက္
လာတိုးရတယ္လို႔....။
ရႈတ္ေထြးမႈေတြနဲ႔အတူ
အတိတ္ကနာက်င္မႈေတြပါ
ျပန္အသက္သြင္းလိုက္သလိုပင္...။
ဒီႏွစ္ေတြမွာ သူအရမ္းပင္ပန္းခဲ့ရတာ
စိတ္ပင္ပန္းလူပင္ပန္းနဲ႔
ေနမေကာင္းလို႔ေတာင္ အနားမွာ
ဂရုစိုက္ေပးမဲ့သူတစ္ေယာက္မွ
ရိွမေနတဲ့ဘဝ..
သူသိပ္ကို စိတ္နာမိတာ...။
ခံစားခ်က္မ်ိဳးစံုနဲ႔
အိပ္ယာေပၚသို႔ လွဲခ်ရင္း
ခနေလာက္ျဖစ္ျဖစ္
စိတ္ကိုအနားေပးလိုက္မိသည္...။
သို႔ေပမဲ့....
အတိတ္က ထိုလူေျပာခဲ့တဲ့
စကားလံုးေတြဟာ
အေတြးထဲတြင္ တဝဲလည္လည္...။
" မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့လို႔
အေတြးထဲက ထြက္သြားေပးစမ္းပါ
ဟာကြာ! "
ေခါင္းအံုးေတြကို လႊင့္ပစ္ကာ
ဆံပင္မ်ားကိုလဲ အေၾကာင္းမဲ့
ဆြဲဖြေနမိသည္...။
" ငါလံုးဝ $အ မဟုတ္ေတာ့ဘူး
အရင္လို လွည့္စားခ်င္တိုင္း
လွည့္စားလို႔ရမယ္ထင္ေနတာလား
ဟားး မွားသြားမွာေပါ့ "
ေျပာခ်င္ရာေျပာေနတဲ့လူသားေလးက
ထပ္ၿပီးနာက်င္ရမွာကို
ေၾကာက္ရြံ႔ေနသေယာင္...
မ်က္ဝန္းထဲတြင္လဲစိုးရိမ္ေနသည့္
အရိပ္ေယာင္မ်ားကိုေတြ့ျမင္ေနရသည္...။
. . .ring. . .ring. . .
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္လွဲေနမိတုန္း
ဖုန္းသံေၾကာင့္ ထထိုင္ကာ
ၾကည့္လိုက္မိေတာ့..
စာအုပ္တိုက္ကျဖစ္ေနသည္...။
ၾကည့္ရတာ သူျငင္းလိုက္တဲ့
အေၾကာင္းေျပာဖို႔ထင္တယ္...။
ခုခ်ိန္မွာ ဘာမွေျပာခ်င္စိတ္မရိွတာမို႔
လ်စ္လ်ူရူထားလိုက္မိသည္...။
စိတ္ပင္ပန္း၊လူပင္ပန္းမို႔
ခနတြင္းမွာပင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္..။
........................................
" ဖုန္းမကိုင္ဘူး ဘာျဖစ္လို႔ပါလိမ့္
ရွန္က်န္႔ကအရင္ကဆို
အခုလိုမဟုတ္ပါဘူး
သူျငင္းတာ ဒါပထမဆံုးပဲ "
YOU ARE READING
ဇာတ်သိမ်းခန်းလေး..
Fanfictionပင်လယ်လို မာယာများစွာဖြင့် ချဥ်းကပ်မိသော်လည်း ပြန်ရလိုက်သည့်အရာတွေဟာ အဖြူထည်လေးရဲ့ရိုးသားခြင်းတွေမို့ ခံစားကြရတဲ့အခါ မာယာများခဲ့သည့် ပင်လယ်သာလျှင် တနင့်တပိုးပါလေ... ပုံကFbကယူသုံးထားတာမို့.. Crdအပြည့်အဝပေးပါတယ်ဗျာ့..
