🕊️ဇာတ္သိမ္းခန္းေလး🕊️
အေမွာင္ထုထဲအၾကာႀကီး
တိုးဝင္ထားေသာ မ်က္ဝန္းေတြက
သတိရလာလို႔လဲ အေတာ္နဲ႔
ဖြင့္ၾကည့္လို႔မရေသးေပ...။
" အ့ က်စ္! "
လင္းလက္စူးရွကာမ်က္ဝန္းထဲသို႔
တိုးဝင္လာနဲ႔အလင္းေရာင္ေတြကို
လက္နဲ႔ကာဖို႔ ေျမႇာက္လိုက္ေပမဲ့
ကိုက္ခဲမႈေတြေၾကာင့္ လႈတ္လို႔မရတဲ့
ခႏၲာကိုယ္ေၾကာင့္ စိတ္ပ်က္စြာ
ညည္းၫူမိသည္...။
" သားငယ္ သတိရလာၿပီလား "
နားထဲသို႔ ဝင္လာတဲ့
ေနြးေထြးလြန္းတဲ့အသံပိုင္ရွင္ဟာ
ေသခ်ာေပါက္ က်ဲရဲ့မားပဲေပါ့..။
" ကြၽန္ ကြၽန္ေတာ္.... "
" သားငယ္ သတိလစ္သြားတာကို
ရွင္းကဖုန္းဆက္လို႔ အန္တီေရာက္လာခဲ့တာ မေသေကာင္းမေပ်ာက္ေကာင္းသားရယ္...ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ "
သတိလစ္သြားတယ္....
ဆိုေတာ့ အရာအားလံုးက
အိမ္မက္မဟုတ္ဘူးေပါ့...
ေတြးေနရင္း ပါးသူ႔ကိုေျပာခဲ့တာေတြ
လဲက်သြားတာေတြကလက္ရိွအေျခေနေပါ့....။
" ပါးးး ပါးကဘာျဖစ္တာလဲဟင္ "
သူ႔အေမးေၾကာင့္ က်ဲရဲ့မားက
မ်က္ႏွာခပ္ႏြမ္းႏြမ္းနဲ႔ျပန္ေျဖလာခဲ့သည္...။
" ရုတ္တရက္ ေရွာ့ရသြားတာတဲ့
အန္တီလဲသိပ္ေတာ့နားမလည္ပါဘူး..ဒါေပမဲ့ အခုလိုအျဖစ္မ်ိဳးေတာ့
ထပ္မျဖစ္ပါေစနဲ႔လို႔ ဆရာကမွာလိုက္တယ္သား "
" ဪ... "
ေခါင္းငိုက္စိုက္က်လို႔
မ်က္ရည္ေတြက်ေနတဲ့ေကာင္ေလးကို
သူလဲမကူညီႏိုင္...။
" မငိုပါနဲ႔လားကြယ္ ေခါင္းေတြကိုက္ေနမွာေပါ့ သားရဲ့ပါးက စိတ္ဆိုးေနတုန္းမို႔ပါ သူကသားကိုသိပ္ခ်စ္တာ "
သိတာေပါ့ ပါးသူ႔ကိုခ်စ္တာကို
သူလဲမေလ်ာ့ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႔
ပါးကိုခ်စ္တာပါပဲ...
ပါးအခုလိုျဖစ္ေနတာဟာ..
သူ႔ကိုခ်စ္လြန္းတာမို႔ ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္
ျဖစ္ေနမွန္းလဲသိတယ္..။
ပါးရဲ့စိတ္ကိုသူအသိဆံုး
ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို
လြယ္လြယ္မခ်တက္သလို
ခ်ၿပီးသားဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုလဲ
ျပန္မျပင္ေတာ့ေအာင္ျပတ္သားသည္...
စကားတစ္ခုကိုလဲ
လြယ္လြယ္မေျပာတက္သလို
ေျပာၿပီးရင္လဲ ျပန္ျပင္ေလ့မရိွ...။
YOU ARE READING
ဇာတ်သိမ်းခန်းလေး..
Fanfictionပင်လယ်လို မာယာများစွာဖြင့် ချဥ်းကပ်မိသော်လည်း ပြန်ရလိုက်သည့်အရာတွေဟာ အဖြူထည်လေးရဲ့ရိုးသားခြင်းတွေမို့ ခံစားကြရတဲ့အခါ မာယာများခဲ့သည့် ပင်လယ်သာလျှင် တနင့်တပိုးပါလေ... ပုံကFbကယူသုံးထားတာမို့.. Crdအပြည့်အဝပေးပါတယ်ဗျာ့..
