"ဟာ!ဒီမိန်းမ တော်တော်နားညီးတာပဲ ပါးစပ်ပိတ်ထားစမ်းပါ! မင်းအသံကြောင့် အပေါ်ထပ်က ငါ့ကလေး နိုးသွားလိမ့်မယ်"
Hyunjin သည် အော်ဟစ်နေသော မိန်းကလေး၏ ပါးစပ်ကို ဘေးမှာတွေ့တဲ့ အ၀တ်စနဲ့ ဆို့လိုက်သည်။ ပလုံးပထွေးအော်သံတွေက ထပ်ထွက်လာသည်။ အပေါ်ထပ်မှာ စိတ်အေးလက်အေးနဲ့ အိပ်နေတဲ့ Yongbok နိုးသွားမလားတောင် Hyunjin စိတ်ပူမိသည်။
"ဟာ!ပါးစပ်ပိတ်ထားပါဆို ဒီမိန်းမကတော့!"
Hyunjin စိတ်မရှည်တော့တာနဲ့ အချိန်မဆွဲတော့ပဲ ယူလာတဲ့ ပုဆိန်နဲ့ လည်ပင်းကို ခုတ်လိုက်သည် ၊ လည်ပင်းက စီးကျလာတဲ့ သွေးတွေသည် သံကုတင်ကိုပင် အနီရောင်ပြောင်းသွားစေသည် ၊ သွေးတွေက သံကုတင်ကိုဖြတ်လို့ ကြမ်းပြင်ထိပင် စီးကျနေသည် ၊ တော်သေးတာပေါ့ ကြမ်းပြင်ကို ပလတ်စတစ်တွေ ခင်းထားလို့ ၊ သံကုတင်ကို သေချာပြောင်အောင် တိုက်ရမယ် ၊ ကြမ်းခင်းကတော့ ပလတ်စတစ်တွေဆိုတော့ ရေဆေးချရင် အဆင်ပြေပါတယ် ၊ ဒီမြေအောက်ခန်းကို သူကလွဲပြီး ဘယ်သူမှ ၀င်လို့မရပေမဲ့ အကယ်၍များပေါ့ ။
ကိစ္စအားလုံးပြီးတော့ ည ၁၁ နာရီလောက်ဖြစ်နေပြီ ၊ Hyunjin တစ်ကိုယ်လုံးကလဲ သွေးတွေချင်းချင်းရဲလို့ ကြောက်စရာပင်ကောင်းသေးသည် ၊ ရေမိုးချိုးပြီး Yongbok ဘေးမှာ အသာလေး၀င်လှဲလိုက်သည် ၊ ရေမချိုးလို့လည်း မဖြစ် သူ့ပုံစံကို Yongbok မြင်ရင် ထွက်ပြေးမှာအသေအချာပင် ၊
အိပ်နေတဲ့ Yongbok က တစ်ကယ့်ကို ချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းတယ် ၊ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးတွေကို ဆွဲညှစ်ချင်တာမှ တစ်အားပဲ ၊ နှုတ်ခမ်းလုံးလုံးလေးတွေက အိစက်နေတာများ တစ်ခါထိတွေ့ပြီးရင် ခွာချင်ဖွယ်ရာမရှိတော့ ၊
အိပ်ပျော်နေတဲ့ နတ်သားလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းလုံးလုံးလေးတွေကို Hyunjin လက်ရှည်ရှည်သွယ်သွယ်တွေနဲ့ ထိတွေ့မိချိန်တွင် အသွေးအသားတွေ ဆူပွက်လာသည် ၊ အထိအတွေ့လေးတစ်ခုသည် Hyunjin ခန္ဓာကိုယ်ကိုအပူလှိုင်းတွေဖြတ်သန်းစီးဆင်းသွားစေသည် ၊ Hyunjin မွေ့ယာပေါ်က အမြန်ဆင်းရပြီ
ဘောင်းဘီရှည်တစ်စုံသည် ဒူးထိလျှောချခံထားရသည် ၊ ရှည်သွယ်သွယ်လက်တွေသည် မာထန်နေတဲ့ ခန္ဓကိုယ်အစိတ်အပိုင်းကို အပေါ်အောက်ပွတ်ဆွဲနေသည် ၊ အိစက်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေရဲ့ အထိအတွေ့ကို ပြန်လည်တွေးမိချိန်မှာ Hyunjin လက်တွေကို အရှိန်မြှင့်လိုက်သည်။
"ဟ့!Yongbok~"
ပြီးမြောက်ခြင်းတွေ Hyunjin လက်ပေါ် ရောက်လာသည် ၊ အနားက တစ်ရှုးကို ယူပြီး သေချာသန့်ရှင်းလို့ လက်ကိုလည်း ဆေးလိုက်သည် ၊တရားခံကတော့ အိပ်နေလိုက်တာများ တုတ်တုတ်တောင်မလှုပ် ၊ မွေ့ယာပေါ်က ခေါင်းအုံးနဲ့စောင်ကို ယူလို့ ဆိုဖာပေါ်မှာ အိပ်ဖို့သာ Hyunjin တွေးလိုက်တော့သည် ၊ ဒီညအဖို့ Yongbok ဘေးနားမှာ အိပ်စက်ဖို့ကတော့ ဘယ်နည်းနဲ့မှ မဖြစ်နိုင် ၊
_____မျက်လုံးတွေကို အရှိန်ယူပြီး Yongbok ဖွင့်လိုက်သည် ၊ မြင်နေရတဲ့ မျက်နှာကြက်ကြောင့် သူ့အိမ်မဟုတ်တာကို ခံစားမိသည် ၊ ဒါသူ့ သူငယ်ချင်းတွေ အိမ်လည်းမဟုတ် ၊ ဒါဆို ဘယ်သူ့အိမ်လဲ ၊ နေပါဦး ပြန်ပေးတွေဘာတွေများအဆွဲခံရတာလား ၊ ဒါပေမဲ့ ဘယ်ပြန်ပေးသမားက ဒီလိုမွေ့ယာနဲ့သိပ်မှာလဲ ၊ ဒါဆို ဒါဘယ်နေရာလဲ!
Yongbok အတွေးတွေပင်မဆုံးသေးခင် ၊ မီးဖိုချောင်ထဲက Hwang ထွက်လာတာကို မြင်ရသည် ၊ ဟင်!ဒါဆို ဒါက Hwang အိမ်လား!
"သြော်..Yongbok နိုးနေပြီပဲ ရေမိုးချိုးပြီးရင် မနက်စာလာစားနော် ၊ အ၀တ်အစားကတော့ ကိုယ့်အင်္ကျီတွေပဲ ယူ၀တ်လိုက်တော့"
ဟင်!အဲ့တာဆို တစ်ကယ်ကြီး Hwang အိမ်မှာပေါ့!ဘယ်လိုရောက်လာတာလဲလို့ မေးချင်ပေမဲ့ မနက်စာစားရင်းနဲ့မှ မေးတော့မယ်လို့ Yangbok တွေးလိုက်သည်
______သူ့အင်္ကျီထဲမှာ မြုပ်နေသည့် Yongbok သည် ဆွဲဖက်ထားချင်စရာလေး ၊ ဒီဟာလေးက သူ့အသွေးအသားတွေကို ဆူပွက်စေခဲ့သည် အဓိက တရားခံလေးပင် ၊
"မစားဘူးလား စားလေ ပြောစရာတွေဘာတွေရှိလို့လား"
Yongbok က မနက်စာကိုသေချာမစားဘဲ သူ့ကို လှမ်း,လှမ်းကြည့်နေတာမလို့ Hyunjin စိတ်ထဲမလုံမလဲ ၊ ညှီနံ့တွေ မထွက်အောင် Air fresher ကို သေချာပေါက်ဖြန်းခဲ့ပါတယ်!
"ဟို..ဒီကို ဘယ်လိုရောက်လာတာလဲလို့"
"မင်းသူငယ်ချင်း ပြောပြလို့"
"ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းက ပြောပြတယ် သူတို့က ခင်ဗျားကို မြင်ဖူးဖို့နေ,နေသာ,သာ သိတောင်မသိတာလေ"
"မင်းရည်းစားလို့ပြောလိုက်တာ"
"အဟွတ်!အဟွတ်!ဘာရယ် ကျွန်တော့်ရည်းစား!"
_____15/November/2022
YOU ARE READING
You Lie | Completed
FanfictionHyunlix story ; written in Burmese ᡣ𐭩 A serial killer and a hair stylist .