O Çocuk Bana, Hayaller Gördürür-3

107 65 8
                                    

3. Gün/11.09.22

Evet, bugün okulun 3. Günüydü ve ben şimdiden yaz tatili olmasını istiyordum, ne iyi ama...

Hazırlanıp dışarı hızlıca çıktığımda ne olduğunu fark etmeden Ateş'e çarptım ve sersemledim.

"Sana da günaydın," dedi Ateş saçlarını karıştırarak.

"Biraz daha ilerleseymişsin kapalı kapıdan içeri giricekmişsin Ateş."

"Korkuttum mu?"

"Sersemledim sanki biraz ama sorun yok."

"Özür dilerim."

"Sıkıntı değil de, neden buradasın?"

"Hazır evini öğrenmişken geliyim beraber okula gidelim dedim de."

"İyi yapmışsın," deyip ilerlemeye başladım. O da yanımdan yürümeye başladı.

"Bu arada," deyip boğazımı temizledim.

"Bu arada sana da günaydın."

"Teşekkür ederim."

"Ee maviş, konuş."

"Ne konuşabilirim ki?"

"Bilmem ki, ailenden bahset biraz sen de istersen."

"Olur, nerden başlıyım?"

"Ailenle mi yaşıyorsun yoksa tek başına mı maviş?"

"Tek başıma. Ayrıca biliyor musun seninle komşu olmamız çok güzel."

"Niyeymiş o?"

"Yani, sonuçta arkadaşız."

"Doğru," dediğimde durağa nasıl geldiğimizi anlamamıştık bile.

Durakta bir miktar bekledikten sonra otobüse bindik.
Oturacak tek bir yer bile yoktu.

"Kaldık mı yine ayakta," dedi Ateş sıkıntıyla.

Ben yüzümü düşürüp gözlerine birkaç saniye bakıp onu başımla onayladım.

"Sen yüzünü düşürme, çok güzel gülüyorsun."

Ona baktım. Bu sefer de utanıp başımı eğdim.

Çenemi nazikçe tutup yüzümü ona çevirdi.
Artık kalbimin muhteşem çarpışını hissediyordum. Ve hatta sesini duyuyordum.

Yutkunup geri çekilecekken otobüs bir anda durdu ve Ateş'e çarptım.
Ateş beni hırkamdan tuttu ve düşmekten kurtardı.

Güçlükle sabit durup gülümsedim.

"Teşekkür ederim."

"Ben yaşındayken düşemezsin."

"Diyorsun?"

"Düşsen de ben seni kaldırırım merak etme."

"Emin misin?"

"Evet."

"Görürüz."

Otobüs tekrar harekete geçtiğinde yalnızca bir durak kalmıştı ki biri otobüsten indi. Ateş bana gözleriyle işaret ederek oturmamı söylediğinde ben de oturdum.

İneceğimiz durağa geldiğimizde Ateş stop düğmesine bastı ve indik.

"Şu otobüsten nefret ediyorum biliyor musun?"

"En az senin kadar ben de nefret ediyorum Sindirella."

Derin bir nefes alıp verdi ve saçlarını karıştırdı.

BAŞKA BİR EVRENDE ( TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin