29. Gün/ 07.10.22
"Dürüst bir insan, ölümü göze alır gerçeği her açıklamaya kalkışında."
Bernard Shaw
***Ceyda'dan***
Dün akşam herkes evine gittiğinde -Yıldız ve Deniz hariç- Ateş beni aramıştı. Ne kadar Deniz'le karşılaşmayı ve konuşmayı istemesem de sonuçta sevgilimin kardeşiydi. Ne yapabilirdim ki?
Ama Ateş'in kardeşi diye veya benden küçük diye artık ona tahammül etmeyecektim. Her neyse, Ateş'le beraber sabaha kadar konuşmuştuk yine önceki gün olduğu gibi ve sarılarak uyumuştuk. Ayrıca bugün okula da gitmeyecektik. Kendimize pazartesi gününü tatil etmiştik.
Ateş uyurken onu uyandırmadan sol elimi havaya kaldırdım.
"Çok güzel be!" Deyip Ateş'in bana verdiği yüzüğü öptüm.
Neler oluyordu bana bilmiyordum ancak, hiç iyi şeyler olmadığı belliydi.
Parmağımda dakikalarca baktığım yüzüğe bakmayı kesip Ateş'i uyandırmak için yüzüne yaklaştığımı sırada gözlerini açtı ve beni kendine çekip sardı.
"Dün de buradaydın, önceki gün de, bugün de buradasın. Hiç gitmesen olur mu?" Dediğinde kocaman gülümsedim.
"Benim de bir evim var ama Ateş..."
"Benim evim senin evin olsa olmaz mı?" Dediğinde dudağına küçük bir öpücük kondurdum.
"Şimdilik olmaz," deyip sırıttım.
"Niyeymiş o? Sen hep böyle minik bir panda gibi yatakta yatarsın, ben de sana hep böyle sarılırım."
"İlerde kızın olursa adını ne koyarsın?" Dedim. Konudan tamamen bağımsızdı ama, olsun.
Tabii Ateş'te konumuzdan tamamen bağımsız olduğunu biliyordu.
Düşündü.
"Alev koyardım, ismimle uyumlu...Sen ne koyardın?" Diye sordu o da.
"Aren."
"Aren mi? Anlamı ne ki?"
"Farsçada parlak renkteki kum tanesi anlamına geliyor." Dedim.
"E ilerdeki kızımızın adı Aren Alev olsun o zaman." Dediğinde kahkaha attım.
"Bence bunları düşünmek için erken Ateş Karahan, ha?"
"Bence değil. Şimdiden aklımızda bulunsun ki ilerde ismi için kavga etmeyelim kızımızın." Deyip güldüğünde, yanağında bir tane gamze fark etmiştim. Ona daha önce, yine bu kadar mesafede yakından bakmıştım ama fark etmemiştim...
Nasıl fark etmemiştim?? Ben de gamze istiyorum.
"Senin gamzen mi var?" Dediğimde yanağında oluşan gamzeye dokundum.
Evet anlamında başını ileri geri salladığı sırada elini belime sardı.
Yakıyorsun beni çocuk!
Yutkundum. Ateş'in gökyüzü gözlerine odaklanmışken, aklıma Poyraz'ın varlığı geldi.
Keşke zamanı geri alabilseydik.
Kendimi Ateş'e ihanet ediyor gibi hissediyordum. Yoksa gerçekten ediyor muydum?
Yok canım, etmiyordum. Onun yanındaydım, onun kollarındaydım şu an...
Bu anların gerçekliğini sorguluyordum açıkçası.
Rüya olmadığını nasıl anlarım?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAŞKA BİR EVRENDE ( TAMAMLANDI)
Genç Kız EdebiyatıHer Cuma ve Cumartesi yeni bölüm. Hayatı boyunca aşık olmamış bir kız, aşık olduğunu anlayabilir mi? Veya gerçek aşkın olmadığını savunan erkeğe, aslında aşkın olduğunu kanıtlayabilir mi? Eğer bu soruların cevaplarını arıyorsanız; Buyrun, okumaya:...
