ALEDA 2 || Mor Şehrin Koruyucuları

A.M.Ş.K || 26.Bölüm

Merhabalar, uzun zaman oldu... Çok uzatmadan yazmaya geçeceğim, bölüm sonunda konuşuruz. iyi okumalar. 🌸

*

ALEDA'DAN...

Thomas bahsetmişti bana, bunca şeyleri bu velet mi yapmıştı yani? Onu baştan aşağı süzdüğümde, uzun boyu, Thomas gibi siyah saçları vardı. Thomas'ın aksine onun gözleri kahverengiydi. Düşünmeyi bırakıp hızlı adımlarla karşısına geçtim.

"Thomas'a seni korumak için söz vermiştim, ama gel gör ki korunmaya ihtiyacın yok."

Güldü.

"Thomas'ı severdim, hatta çok severdim. Taki senin emirlerine uyana kadar."

Bir şey demeden tiksinircesine karşımdaki çocuğa baktım. Çocuk diyordum çünkü en fazla on sekiz yaşında falan idi. Austyn'in zihnine girdim.

"Onu yok etmemiz lazım."

"Thomas'a verdiğin söz peki?"

"Umurumda bile değil..."

Prensin zihninden çıkıp karşımdaki çocuğa baktım.

"Ben senin düşmanın değilim Chris. Sen de benim küçük kardeşim sayılırsın."

Sarılmak istediğim için adım atmıştım ki geri çekildi.

"Kardeşin sayılırım, kardeşin değilim ama değil mi?"

Derin bir nefes aldım... Gözlerimi kapatıp açtım. Göz bebeğine odaklandım.

"Kardeşimsin Chris. Lütfen böyle yapma."

Yavaş ve tek tek konuşuyordum. Başını iki yana salladı. Tekrar sarılmak istediğimde bu sefer adım atmamıştı. Kollarımı ona doladığım zaman kulağına fısıldadım.

"Her şey çok güzel olacak... Bana güven."

AUSTYN'DEN...

Aleda ne yapmaya çalışıyordu öyle? Chris'i yok etmek yerine sarılıyor muydu yani? Derin bir nefes alıp izlemeye devam ettim. Yer sarsılmaya başlayınca yan tarafımda duran arabaya tutundum, bunu yapan Aleda idi.

"Aleda kes şunu!" diye bağırdım.

Gözlerimi biran bile üzerinden ayırmazken yer sallantısı durmuştu. Aleda, Chris'ten ayrılınca yanına gidecektim ki, Chris bir an da küle döndü. Külleri yavaş bir şekilde etrafa dağılırken neler olduğunu kestiremiyordum.

"Aleda?" diye fısıldadım. Bakışları bana döndü, ağzından kan gelirken yere düşeceği sırada yanına koşarak onu tuttum.

"Neler oluyor hiçbir şey anlamıyorum?"

Güldü. Gözlerinden yaş akıyordu.

"Büyü ile onu küle çevirdim. Thom benden onu korumamı istemişti ama ben onu yok ettim."

Göz yaşını silip sarıldım. Birkaç saniye sonra benden ayrılıp kan kustu. Müdahale edeceğim sırada beni durdurdu.

"Sıkıntı yok, olması gereken buydu."

Yani bedel...

Yere oturup uzandı.

"Aleda, iyi misin? Beni korkutuyorsun."

"Austyn, bu olanlar beni o kadar yordu ki. Bir sene boyunca önce tek başıma müdahale ettim, sonra sizlerle beraber savaştık... Bu savaşta en çok darbe yiyen ben, biz olduk... Aslında düşmanlarımızı öldürerek onlara ceza değil ödül veriyorduk... "