Ve Ben -Yarı Texting-

S2 : B1

Kitabımız baştan sona bu şekilde ilerleyecektir:

Karanlık, aksiyon, macera severisss

Neyse ya, hadi buyurun bölüme

Ha, bu kısimda lütfen Harry Potter'cılar kendisini belli etsinnn

TUANA MELTEMSOY

"Açım."

"Acıktım!"

"Ne biçim ablasın sen ya?! Açım diyorum."

Kaşlarımı çatarak bakışlarımı telefondan ona çevirdim. "Dinime küfreden de müslüman olsa," göz devirdi. Çenemle kapıyı işaret ettim. "Mutfak Ağrı'da değil. Zahmet olmazsa kalk, zıkkımlan."

Şirince olduğunu düşündüğü şekilde ama yarasaya benze şekilde gülümsedi. "Ben pizza istiyorum ama."

"Neden?"

"Nasıl neden?"

"Çocuk, aç olan insan önüne ne gelse yer. Ayrıca sen iyi alıştın paramdan otlanmaya."

"Ee ablalar ne içindir?" bilmiş ifadesine yumruğumu geçirmek istedim.

"Bu durumda neden kardeşler kalleşlik için var o zaman?"

"Ha?"

"Salak."

"İçin acımıyor mu, kardeşine hakeret ettiğin için, hı? Ben bugün neler yaşadım haberiniz y-"

"Yine kavgaya karıştım de dalayım sana." dudaklarını birbirine bastırıp gözlerini kaçırdığında cevabımı almıştım. "Lan, çocuk!" hızla hasar tespiti yapmak için yüzünü ellerim arasına aldım. Çenesi yavaş yavaş morarıyordu, belli belirsizdi ama oradaydı. "Yemin ediyordum beyin dağıtılırken şemsiye açanlardansın." dedim dehşetle göz altındaki bariz morarıklık da dikkatimi çektiğinde.

"Ayıp oluyor ama, kendimi mi ezdirseydim."

Boş boş ona baktım. "Çok sevgili abin geldiğinde seninle gurur duyacak."

Sırıttı pişmiş kelle gibi. "Biliyorum."

Uzun bir nefes verdim. "Başka bir yerinde bir şey var mı?"

"Yok valla-"

"Oradan bakınca yansıman gibi mi duruyorum," dedim, az önceki salak vurgusuna baskı yaparak. "Söyle."

"Sırtım biraz ağrıyor gibi ama-"

"Dön arkanı." tişörtünü yavaşça kaldırarak geniş sırtına baktım. "Niye atlet giymiyorsun, lan?" dalga geçmemi takmadı. Gözlerimi sırtında gezdirdim, yer yer kızarıklıklar vardı, tekme atıldığı belliydi. Ortadaki bariz, yumru büyüklüğündeki morluk yutkunmama neden oldu. "Bir daha böyle gel, bak ben sana ne yapıyorum?"