Ve Ben -Yarı Texting-

S4 : B4

Dördüncü Kanat'ı okuyan var  mı??????

 Ben o kitaba birazcıcık ucundan aşık oldum da..

İkinci kitabının nöbetini tutuyorum, benimle aynı kaderi paylaşanlar? Xaden'ıma aşık olanlaaaağğğr??

  Tamam hadi fazla hayal kurmayın da bölüme geçin.

  Ne bölümdü haaa

  Neyse hadi buyuruuunuz

TUANA MELTEMSOY

  "Açmıyor mu?" Başımı iki yana sallayıp telefona baktım.

  "Hayır."

  Telefonu kemirecektim sıkıntıdan. Aynı şeyi ben yapsaydım muhtemelen ağzıma sıçıyor olurdu.

  Ah, Kayra.

  Ellerini omuzlarımda hissettim. Bugün Asil'le aramızdaki elektrik şu an buz gibi bir endişeyle kaybolmuştu. Saatlerdir abimi arıyordum ama açan yoktu. Onlarca mesaj atmıştım ama ona iletilemiyordu bile.

  Genelde tam tersi olurdu. Şimdi endişenin ne anlama geldiğini iliklerimde hissediyordum.

  "Tamam," Asil, hemen yanımda bana dönük omuzlarının hareketlenmesine neden olacak derin bir nefes aldı. "Şimdi yola çıkarsak sabaha karşı orada olmuş oluruz. Her şeyin yolunda olduğundan emin olduktan sonra geri döner ve Batıları alırız."

  Yutkundum. "Bilmiyorum." Aslında olabilirdi, Meriç Abi bile telefonlarını açmıyordu. Bu iyi bir fikirdi.

  Ama içimde öyle kötü bir his vardı ki neyi nasıl düşüneceğimi bilemiyordum. Kafam karışıktı.

  "Hadi. Önce bir şeyler yiyelim. Sonra yola çıkarız." İstemsizce başımı salladığımı fark ettim. Nemli saçlarımı omzumun üzerinden geriye attı. "Endişelenme. Bunu gerektirecek bir şey yok. Eminim iyidir." Derken bile sesinde tereddüt kırıkları vardı. Yine de gülümsemeye çabalayıp ona baktım.

  "Umarım."

🥸

"Hazır mısın?" Başımı sallayarak sırt çantamı tek koluma taktım. Afra'ya kısa bir bakış attıktan sonra arabaya ilerledim. Asil çoktan yerleşmişti.

  Başımı cama yaslayarak yolu izlemeye başladığımda güneş batalı bir saat oluyordu. Gözlerimi kapattım. Sadece içinde olduğum sonsuz karanlığı izlerken kötü düşünceleri göz ardı ettim.

  "Hey," başımı kaldırmadan gözlerimi ona çevirdim. Derinden gelen erkeksi sesi içimde sıcacık bir şeyler uyandırdı. "Çok sessizsin. Bu can sıkıcı olmaya başladı."

  "Kötü düşüncelere engel olamıyorum." mırıldanışım aramızda asılı kaldı. Derin bir nefes aldığını duydum.

  "Uyumaya çalış. Göreceksin, kendini bu kadar kasmana neden olacak bir şey olmayacak." Uzun bir nefes vererek gözlerimi kapattım.

  Belki yarım saat boyunca uyumaya çalışmıştım, kulağımda tekerleklerin uğultusu ve bomboş yolun ıssız sesi vardı. Asil'in nefes seslerini dinleyerek gözlerimi kapatsam da çarpıntım başlamıştı.

   Yutkundum. Gözlerimi açıp profiline baktığımda gözünü kırpmadan yola bakıyordu. Ona kullanmayı teklif etmeyi düşündüm ama hemen sonra dilimi ısırdım. Onu izleme fırsatını kaçıramazdım.