Ve Ben -Yarı Texting-

S2 : B4

Selamünaleyküm

Ve Aleykümselam

•

TUANA MELTEMSOY

"N'oluyor?" Tuğra, karmakarışık bir ifadeyle bana döndüğünde kalkıp ona baktım.

"Burada bekle, kalktığını duyarsam o kolu sökerim." Arkamdan söylense de umursamadan odadan çıktım. Hızla merdivenlere yönelirken kat fazla sessizdi. Nabzım kulaklarımda uğulduyordu.

Zemin kata kadar indiğimde etrafa bakındım. Neredeyse her kat boştu. Acil kısmı bile sessizdi. Sağ taraftaki koridora girip girişin oraya yöneldiğimde kalabalığı gördüm, olduğum yerde durdum ve etrafı taradım.

Üç maskeli adam ellerindeki silahı ip gibi dizilmiş kalabalığa doğrultuyordu. Gördüğüm kadarıyla Batı ve Kayra da buradaydı.

Hay sikeyim! Bir gün ya, bir gün normal geçsin!

Bir anda beni geri çeken kolla gerilmiş bedenim kasılırken dudaklarımın üzerine güçlü bir el kapandı. Gözlerimi sıkıca kapattım. Neredeyse çığlık atacaktım ve bu sefer gerçekten eşekler cennetini boylardım muhtemelen.

Bir kavuşamadım gitti, eşeklerime!

Ah, bu koku.

"Sakin ol, Gecekızı." Bedenim biraz olsun gevşedi. "Benim." Nefesi ensemdeydi. Daha üzerinden yarım saat bile geçmediği anımızdaki kadar yakınımdaydı.

Elini dudaklarımın üzerinden çekip beni iyice duvara doğru çekti. Kalabalık görüş alanımdan çıktığında ona döndüm. Bana bakıyordu. Saçları alnına dökülmüştü, gözleri kısıktı, ya da çekik olduğundan her zaman kısık görünüyordu. Emin değildim.

"Sivil polislerle beraber bütün ekipler yolda. Bir sıkıntı çıkmayacak."

Alayla güldüm. "Sağ ol ya, içimi rahatlattın."

Siyah bakışları ifademi süzdü. Dikkatli bir şekilde bana bakarken ansızın patlayan silahla neredeyse ufak bir çığlık atıyordum, avcu tekrar dudaklarıma yapıştığında gözlerim saniyelik kapanmıştı.

"Kıpırdamayın dedim! Karımı verin bana! Ölmedi o ölmedi!" Çıldırmış gibi bağıran adam sinirden her an birini parçalara ayırabilirdi. "O doktoru buraya getirin." lan aptal adam! Bu kadar olay çıkaracağına git savcılıktan izin al cesedi göstersinler.

Göz devirdim, bu insanların işi gücü yok baskın yapıyorlar.

Neyse ki kurşunu tavana doğru sıkmıştı.

Şimdi rehin alındığımı düşünsenize. Şakağıma silah dayıyorlar can yeleği olarak kullanıyorlar falan. Komik olurdu. Ve muhtemelen Kayra kriz geçirirdi.

Asil'den biraz uzaklaşarak kafamı daha da dışarı çıkardım, rahat görebilmek için yaptığım hareketi anında omzuma elini koyup kendine çekerek sonlandırdı.

"Dur kızım, görürse ne yapacaksın?"

"Görüş açısında değilim, ayrıca bana sakin ol diyene bak." kaşları çatıktı ve son derece endişeli bir ifadeyle kalabalığı inceliyordu.

Kayra kalabalığın ortasında Batı'yla birlikteydi ve elleri enselerine yakın, görünür şekilde diğer herkes gibi duruyorlardı. Batı'nın ifadesine bakılırsa sıkılmış görünüyordu.