Bazı Aşklar

Soğukluk

Buluşmadan sonra günler geçmişti ve sanki hiç tanışmıyormuşuz gibi davranıyordu. Basitçe şeylerden bahsediyorduk,sıradan sohbetler ediyorduk. Yaşanmamış gibi yaşamaya çalışıyordu evet ama kızıyordum ona çünkü beni kırıyordu. Yok sayıyordu adeta bana yaralarını açtığını. Artık ona güvenmiştim. Değer vermiştim. İçim kaynamış,ona karşı düşüncelerim değişmişti. Tam sevmeye ve ısınmaya başlamıştım. Ama o bu davranışlarımın karşılığını vermek yerine ilk gördüğüm Aybora olmayı tercih etmişti. Buz dağının görünmeyen kısmını görmüştüm işte neye zorluyordu anlamıyordum. Dersler ağırlaşmıştı. Sınavlar yaklaşıyordu. Beraber çalışmayı teklif edecekken ben o neler yapıyordu. Bir gün Yasemin ile dışarda dolanırken düşüncelerimi ona açtım.
-Kankacım biz Aybora ile oturduğumuz gün biraz dertleştik. Ben ona çocukluğumdan bahsettim o da. Özel şeylerdi bu yüzden sana bahsetmeyeceğim ama o günden sonra bir değişti.
-Y:Ne gibi bir değişim?Ben bir şeyler fark ediyorum ama.
-Eskisinden soğuk davranıyor. Eskiden mesajlaşırdık okuldan çıkınca artık yazmıyor. Ki zaten okulda da pek konuştuğumuz söylenemez. Basit sohbetler ediyoruz ve asla göz teması kurmuyor benimle. Eskiden yemeklerimizi de beraber yerdik biliyorsun ama artık arkadaşlarının yanına iniyor.
-Y:Belki onlarla vakit geçirmek istiyordur. Kişiselleştirmesen mi ki.
-Hayır onlarla yemesin demiyorum ama eskiden yaptıklarından farklı yapınca doğal olarak garibime gidiyor. Anlarsın ya işte ya.
-Y:Birden bire farklılaşması sana ağır gelmiş galiba. Alıştın ona çünkü. Bir bizle bir de onunla takılıyorsun keza o da bir senle bir de Kamilgille takılıyor.
-Evet. Bir şey mi yaptım o gün bir pot mı kırdım diye düşünmekten kendimi yiyeceğim. Bak cuma oldu bugün. Bir hafta geçti buluşmamızın üzerinden. Ama o sorun etmiyor bu durumu bense kafamda büyütüyorum.
-Y:Kuzum kafanda büyütmek yerine onunla konuşsana.
-Ne diyeyim?
-Y:Neden böylesin de. Sonra sohbet ilerler. Konuşmaya cesaretin yoksa yaz.
-En iyisi eve gidene kadar konuşmazsak yazayım. Sağ ol güzelim.
-Y:Ne yaptım ki. Gülümsedi.
Bende ona gülümsedim ve içeri geçtik. Aybora sınıfta yoktu. Buse'nin yanına oturduk ve sohbete daldık. Tam kahkahalar havada uçuşurken sınıfa girdi.
-A:Neye gülüyorsunuz böyle bakayım.
-Y:Dedikodu yapıyorduk da.
-A:Oo en sevdiğim. Kimi çekiştiriyoruz?
-Öyle havadan sudan kim gelirse aklımıza.
-A:Anladım ben bölmeyeyim o zaman.
-B:Yok yok bölmüyorsun.
Kalktı ve gitti. Buse ile ikimizin yüzü düştü.
-B:Neler oluyor aranızda?Sana neden soğuk yapıyor?
-Ah bir bilsem.
-B:Tartıştınız mı?
-Yok daha neler. Bir süredir böyle nedense. Bu akşam soracağım.
-B:Bize de söyle merak ettim.
-Y:Söyleyecek tabi dostuz biz. Gizlimiz saklımız yok.
-Tabi ki.
Hoca geldi ve ben yerime oturdum. Ders boyunca uyudu,uyudu ve uyudu. Uyandı dersi sordu ve yine uyudu. Gün bitti İstiklal marşını okuyup evlere dağıldık. Eve geldim üzerimi değişip yemek yedim. Biraz uzandım ve instagramda gezinmeye başladım. Ona yazmamak için zaman öldürüyordum. Dostoyevski'den suç ve ceza kitabını okuyordum. Okula gitmediğim bir gün proje ödevi dağıtılırken sırf kitap okumayı seviyorum diye arkadaşlarım bana bu kitabı seçmişti proje ödevi olarak. Sıkıntıdan ölerek okuyordum ve uzun bir kitaptı. Onu okumaya başladım ama Aybora'ya yazmaktan daha zordu okumak.
-Selam müsaitsen bir şey konuşmak istiyorum.
Yazdım ve gönderdim. Saatlerce cevap vermedi. En son hiç yazmayacağını düşünüyordum.
-A:Seni dinliyorum Mehir.
-Lafı fazla uzatmadan konuya girmek istiyorum. Ne oluyor aramızda bilmek istiyorum. Oturduğumuz günden bu yana buz gibisin. Konuşmuyorsun benimle,olduğum ortamdan kaçıyorsun sadece yanımda oturmaya devam ediyorsun ama yoksun. Neler oluyor Aybora?
-A:Sakin ol bir şey olduğu yok. Uzaklaşmak istedim sadece.
-İyi de neden?
-A:Sana anlattıklarımdan sonra tepkini görmek istedim. Beni küçümseyecek misin ya da dışlayıcak mısın diye. Biraz da kendimi bu kadar açtığım için kötü hissettim.
-Ama ben zorlamadım seni ve bana böyle davranmanı gerektirecek bir şey de yapmadım.
-A:Evet.
-Hepsi bu kadar mı söyleyeceklerinin?
-A:Bu kadar.
-İyi akşamlar.
Böylece bitirmiştik ve ben sinirlerime hakim olmak için kendimi zor tutmuştum. Sakinleşmek için dışarı çıktım ve dolandım. Eve gelince de yemek yiyip uyudum. Ertesi sabah kalktığımda bir bildirim gördüm.
-A:Günaydın Mehir. İşin yoksa bugün biraz oturup konuşalım mı?