Bazı Aşklar

İlk.

Bir hafta geçti okul açılalı. Her gün gidip geldim. Elimde ne var diye sorarsanız biraz anksiyete tetikleyici durumlar biraz stres ve birkaç arkadaş. Normalde okumayı,okula gitmeyi çok severim. Ama bir türlü adapte olamıyorum. Birşeyler eksik gibi okulda benim için. Ne olduğunu bulsam sorun çözülecek gibi. Yeni bir hafta yeni başlangıçlar diyerek uyandım,minibüse bindim. Hava da hafif yağmur çiseliyor. Kulağımda kulaklık ve sezen aksu çalıyor. Minik serçe en sevdiğim sanatçılardan birisi olabilir.  Güne güzel başladığıma eminim bugün. Yağmurlu hava,güzel bir yol ve mis gibi bir şarkı. Umarım haftam böyle geçer. Sınıf hocamız sınıfta yeni bir oturma düzeni yarattı. Ve onun dışına çıkmayı katiyen yasakladı. Sebebiyse düzeni sağlamak zorundaymış ve herkesin istediğini yapamazmış. Okulun en saçma kurallarından,özgürlüğümüzün en basit kısıtlandığı alanlardan birisi bu. Bırakın herkes istediği ile otursun ne çıkar? Ben ve Yasemin orta sıranın en arkasında oturuyoruz. Önümüzde Aybora ve Buse var. Buse hoş kız iyi birisine benziyor enerjisi de yüksek. Aybora bir haftadır nerdeyse herkesi öldürmek ister gibi bakıyor. Dersler süratle geçiyor ve ben matematikten hiçbir şey anlamıyorum. Halbu ki geçen sene matematik öğretmeni olmak istiyordum. Lise matematiğini görüp de gözüm korkana kadar tabii. Bugün okul bile farklı,insanlar güler yüzlü hatta Aybora bile. Bugün ilk defa selam verdi,halimi hatrımı sordu çok şaşırttı beni. Derste bazen arkasına dönüyor ve sohbet ediyoruz. İlk izlenimlerime göre çok soğuk olan çocuk buzun çözülmesi gibi çözülüyor. Ama keşke derste çözülmese çünkü 3 kere disipline gitmekten yırttım. Matematik hocamız çok şirin bir kadın lakin otoriter birisi. Dersinde konuşturmuyor ve konuşulduğu zaman "Başka bir şey yapacağım kızlar ama ama lütfen" diyor. Yaseminle her derste azarını yiyoruz ama asla susmuyoruz. Böyle devam edersek ayrılmamız yakındır. Neyse ki umrumda değil de hocalar falan panik olmuyorum. Eski okulu seven kıza ne oldu bilmiyorum ama bunu da seviyorum. Bir şeyler için kendini kasmıyor. Okula gidiyor,dersini dinliyor,eve geliyor,sosyal medyada takılıyor ve uyuyor. Ve inanır mısınız bu döngü tam bir ay devam etti. Bir ay boyunca bunu yaptım. Ama ekimin birinci günü bu hayatsızlığıma bir dur dedim. Ve bir anda sınıfın en neşeli herkesle konuşan notlar tutan dersleriyle alakalı olan kızına dönüştüm. Yani 9 yıllık okul hayatım boyunca olduğum kişiye. Değişimim o kadar gözle görülür bir fark yaratmıştı ki Aybora bile şaşırıp ne olduğunu sormuştu. Sahi bu çocuk hep boş soru sorup cevap mı bekleyecekti? Aynı o gün yaptığı gibi mi?